به گزارش "ورزش سه"، در حالی که مراحل تجهیز و نوسازی سکوهای ورزشگاه آزادی برای دومین سال متوالی ادامه دارد، مهیار عسگریان رئیس شرکت توسعه و تجهیز از جزئیات طرح این شرکت برای ساخت «شهر فرهنگی و ورزشی» پایتخت پرده برداشته تا مشخص شود مسئولان قصد دارند یکی از بزرگترین پروژه‌های ورزشی جهان را استارت بزنند.

بر اساس اعلام عسگریان، شهر فرهنگی و ورزشی دو فاز خواهد داشت که در فاز نخست یک استادیوم فوتبال و یک سالن چند منظوره ساخته خواهد شد و در فاز دوم بخش‌های دیگر تکمیل می‌شود.

اما نکته جالب ظرفیت ساخت این استادیوم است که آن را تبدیل به یکی از بزرگترین ورزشگاه‌های جهان و بزرگترین استادیوم فوتبال دنیا می‌کند چرا که مسئولان ایران قصد دارند 120 هزار صندلی در این ورزشگاه قرار بدهند.

مهیار عسگریان در این خصوص گفت: طراحی شهر فرهنگی ورزشی جدیدمان در یک فاز است اما اجرا در دو فاز است. در فاز یک، حداقل چیزی که مطالبه مردم است و ما در آن لحاظ کردیم، یک استادیوم فوتبال تا 120 هزار نفر و یک سالن با گنجایش 22 هزار نفر است.

بزرگترین استادیوم کنونی دنیا در هند واقع شده که 134 هزار صندلی در خود دارد و البته تنها برای ورزش کریکت استفاده می‌شود و برای فوتبال نیست. پرظرفیت‌ترین استادیوم فوتبال جهان «رونگرادو» در پیونگ یانگ کره شمالی است که سال 1989 افتتاح شد و 114 هزار صندلی دارد.

ورزشگاه هند

البته استادیوم پایتخت کره‌شمالی باوجود ظرفیت بسیار بالا، چمن طبیعی در خود ندارد و با چمن مصنوعی کار خود را ادامه می‎دهد. جالب اینکه بعداً در نوامبر 2022 تأیید شد که ورزشگاه هنوز تا 150000 قابل ارتقا است و حتی در خبرها آمد که رئیس جمهور کره‌شمالی در این ورزشگاه برای 150 هزار نفر سخنرانی کرده اما در نهایت گنجایش 114 هزار نفری برای این استادیوم عظیم تائید شده است.

اگرچه هنوز کلنگ ورزشگاه جنوب پایتخت ایران به زمین نخورده اما در صورتی که این استادیوم 1۲۰ هزار نفری ساخته شود، ایران صاحب یک رکورد جالب از نظر گنجایش استادیوم خواهد بود، هرچند که مشخص نیست امکانات و تجهیزات این ورزشگاه به چه شکلی خواهد بود.

البته استادیوم آزادی نیز در دهه‌های 1360، 1370 و حتی اوایل 1380 به عنوان استادیوم صد و بیست و هزار نفری شناخته می‌شد اما در نهایت با بررسی دقیق و صندلی‌گذاری طبقه دوم مشخص شد که این ورزشگاه تنها پذیرای 78400 تماشاگر خواهد بود و حالا هم که با تخریب سکوهای قسمت غربی تنها 45 هزار تماشاگر می‌توانند در ورزشگاه حضور داشته باشند.

این در حالی است که سال‌های سال است که در جهان، ساختن استادیوم‌های خیلی بزرگ از دستور کار خارج شده؛ هم به دنبال هزینه نگهداری و هم به دلیل سختی‌های پرکردن همیشگی ورزشگاه‌هایی که تا این اندازه گنجایش داشته‌ باشند. امروز مدیران وزارت ورزش نیز باید به این سوال پاسخ بدهند که چه ضرورتی برای ساخت استادیوم 120 هزار نفری در ایران وجود دارد؟