به گزارش "ورزش سه"، علی دایی در سال‌روز صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی 98 مصاحبه‌ای انجام داده و درباره عملکردش، پاس گل به خداداد عزیزی، مقایسه تیم آن زمان با ملی پوشان حال حاضر و ... به صحبت پرداخته و اشاراه‌ای هم به حواشی بازی ایران در خاک استرالیا داشته است.

بهترین گلزن تیم ملی ایران دلیل بازگشت نتیجه از دو بر صفر به تساوی دو بر دو مقابل استرالیا را همدلی همه بازیکنان می‌داند و البته به تابناک می‌گوید که آن مسابقه به یادماندنی‌ترین بازی تاریخ فوتبال ایران است.

شما در دیدار مقابل استرالیا موفق شدید پس از ۲۰ سال فوتبال ملی را به آوردگاه جام‌جهانی برسانید.

خدا به ما لطف داشت. خدا دوست داشت مردم ما خندان شوند و به این بهانه جشن بگیرند. به نظر من آن بازی یکی از سخت‌ترین بازی‌هایی بود که تیم‌ملی ایران در تمام ادوار پیش‌ِ‌روی داشت. فوتبال یک ورزش گروهی است و برای نتیجه گرفتن همه باید به هم کمک کنند. آن روز نفرات تیم‌ملی خیلی تلاش کردند و از جان مایه گذاشتند. بازی که آن روز خاص انجام دادیم، انگار نمی‌خواست تمام شود. وقتی مرحوم ساندروپل سوت پایان بازی را زد، نفسی به راحتی کشیدیم.

از آن روز و فضای سنگین و سخت ورزشگاه کریکت ملبورن پس از گذشت ۲۶ سال چه خاطراتی به یاد دارید؟

شرایط خیلی سختی بود؛ در حدی که در دوران فوتبالم کم‌تر شاهدش بودم. ما دو بر صفر در خانه حریف و آن جو وحشتناک سکو‌ها عقب افتاده بودیم. بچه‌های تیم‌ملی همه سنگ‌تمام گذاشتند. از احمدرضا عابدزاده و حرکات روحیه بخشش تا دیگر نفرات، همگی هرچه در توان داشتیم در زمین مسابقه گذاشتیم. خدا هم پاداش غیرت و جنگندگی ما را داد که موفق شدیم بازی را با تساوی به پایان برسانیم و پس از جام‌جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و بعد از 20 سال به این رقابت‌ها راه پیدا کنیم.

حرکت آن جیمی جامپ استرالیایی را هم خیلی‌ها گفته‌اند...

من قبول ندارم که باعث تغییر نتیجه شد. وقفه‌ای که آن اتفاق در بازی ایجاد کرد، می‌توانست به ضرر ما هم تمام شود. بدن‌ها سرد شده بود و حریف هم می‌توانست نفسی بکشد و استراحتی بکند. من فکر نمی‌کنم آن اتفاق قطعا در برگشتن نتیجه به سود ما تأثیرگذار بوده باشد.

دیدار ۸ آذر ۱۳۷۶ ایران برابر استرالیا را می‌توان به یادماندنی‌ترین مسابقه ملی فوتبال‌مان دانست؟

به نظر من این بازی و دیدارمان برابر آمریکا در جام‌جهانی برای همه ما خیلی خاص بود، اما با نظر شما موافقم؛ بازی برابر استرالیا خیلی خاص‌تر از بازی‌مان برابر آمریکا بود و من هم معتقدم به‌یادماندنی‌ترین مسابقه تاریخ فوتبال ملی ایران بود. ما به ژاپن باخته بودیم و عبور از سد استرالیا حضورمان در فرانسه ۱۹۹۸ را قطعی می‌کرد.