شیرین عبادی پاییز بیست سال پپیش یعنی ۲۳ مهرماه ۱۳۸۲ دربارهٔ رعایت نکردن حجابش در زمان کنفرانس مطبوعاتی‌اش در لندن در زمان دریافت جایزه نوبل صلح، گفت: قوانین جزایی، درون مرزی هستند، طبق قانون دولت جمهوری اسلامی ایران، رعایت حجاب برای زنانی که در ایران به سر می‌برند ضروری است. من به قانون احترام می‌گذارم و حجاب سر می‌کنم. [ایسنا]

خانم عبادی ۳ دیماه ۱۳۸۲ در گفت‌وگویی با شبکهٔ خبری دویچه وله دربارهٔ محتوای گفت‌وگویش با ژاک شیراک، رییس جمهور وقت فرانسه، گفت: مسائل خاصی مطرح نشد. یکی از آنها موضوع حجاب در فرانسه بود، که اخیراً صحبت آن را حتماً شنیده‌اید که ممنوعیتی هست برای ورود دختران محجبه به مدارس دولتی فرانسه و دیگری راجع به شیوهٔ دموکراسی در ایران. [ایسنا به نقل از دویچه وله]

او در بخشی از پاسخ به این پرسش که «آیا تاکید شما بر عدم تناقض دین اسلام با حقوق بشر نشان دهندهٔ خروج شما از حوزهٔ حقوق و وارد شدن به حوزهٔ الهیات نیست؟» گفته بود: اسلام بهانهٔ خوبی نیست برای نقض حقوق بشر. اسلام بهانهٔ خوبی نیست برای عدم رعایت دموکراسی؛ زیرا که اسلام اگر درست تفسیر شود،‌ اگر درست فهمیده شود تمام حقوق بنیادینی که در حقوق بشر برای انسانها به رسمیت شناخته شده را قبول دارد و حتی گامی فراتر از او هم می‌رود. یعنی اسلام به برابری انسان، به ارزش ذاتی انسان و آزادی انسان ارزش قائل است و دموکراسی و پلورالیسم فرهنگی را تحمل می‌کند. از اسلام بهانه نسازیم برای اینکه افکار استبدادی خودمان را توجیه کنیم. [ایسنا به نقل از دویچه وله]

مصطفی نیلی،‌ وکیل نرگس محمدی، که جایزه صلح نوبل امسال به او تعلق گرفته است، چند روز پیش در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است که «روز پنج‌شنبه بایستی خانم نرگس محمدی جهت معاینه توسط متخصص قلب و همچنین انجام آزمایش اکو قلب به بیمارستان اعزام می‌شدند اما به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، اعزام توسط مسئولان زندان لغو شد».

او چند روز پیش از آن هم در ایکس نوشته بود: «امروز برای ملاقات با خانم نرگس محمدی به زندان اوین رفتم. پس از مدتی انتظار در سالن ملاقات به من اعلام شد به دلیل اینکه خانم محمدی حاضر به سر کردن روسری و رعایت حجاب اجباری نشده‌اند مسئولان زندان اجازه ملاقات نمی‌دهند. در نتیجه بدون انجام ملاقات از زندان خارج شدم».

انتهای پیام