ورق برگشـــــــت. مذاکرات هسته‌ای دوباره روی خوشش را به مذاکره‌کنندگان نشان داد. از شنبه شب بود که خوشبینی بازهم جای خود را به ناامیدی داد. دیروز در وین همه از پیشرفت سخن می‌گفتند؛ پیشرفتی که احتمال حصول توافق را طی امروز یا فردا افزایش داده است. دو روزی که دو روز آخر، آخرین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 محسوب می‌شود، چراکه از دوشنبه به بعد بعید است دیگر کسی برای مذاکره در وین باقی بماند.
در اوج فضای ناامیدی ناشی از عبور ایران و 1+5 از یک ضرب‌الاجل دیگر، شنبه‌شب مذاکرات هسته‌ای با گفت‌وگوهای دوجانبه وزرای خارجه ایران و آمریکا دنبال شد. مذاکراتی که در پایان آن دو طرف از بروز برخی پیشرفت‌ها در حل و فصل اختلافات باقیمانده خبر دادند.
جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در پایان گفت‌وگوهای عصرجمعه خود با ظریف به خبرنگاران حاضر در محل مذاکرات هسته‌ای گفت بعضی از اختلاف‌های باقیمانده دو طرف در مذاکرات هسته‌ای حل و فصل شده است. کری فضای کنونی مذاکرات را «بسیار سازنده» توصیف کرد و گفت پیشرفت‌هایی به دست آمده است.
شاید همین پیشرفت‌ها بود که دیروز روند بازگشت وزرای خارجه به وین را سرعت بخشید. لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه که قرار بود عصر دیروز به هتل کوبورگ برگردد از صبح در این هتل حاضر شد تا در جریان پیشرفت‌های حاصل شده قرار گیرد. فرانک والتراشتاین‌مایر، وزیر خارجه آلمان هم که برخی منابع از احتمال سفر او به کشورش خبر داده بودند ترجیح داد تا با حساس شدن روند مذاکرات در وین بماند. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم مقام دیگری بود که برنامه سفر خود به بوسنی برای شرکت در بیستمین سالگرد نسل‌کشی «سربرنیتسا» را لغو کرد. دفتر فدریکا موگرینی با صدور بیانیه‌ای در این باره نوشت: «ایشان این تصمیم را با ناراحتی و در عین حال، آگاهی از این امر گرفته‌اند که تلاش برای نهایی کردن توافق در پرونده هسته‌ای ایران بهترین راه برای ایجاد صلح و اعتماد است.»
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه هم عصر دیروز خود را به وین رساند تا در کنار سایر وزرای خارجه عضو گروه 1+5 روند دستیابی به توافق را سرعت بخشد و به کاهش اختلافات باقیمانده کمک کند که عمده‌ترین آن مربوط به تحریم تسلیحاتی ایران می‌شود. اختلافی که عملا به تنهایی مانع از دستیابی ایران و 1+5 به توافق جامع طی هفته گذشته شد، چراکه از یک‌سو ایران اصرار به لغو تمام تحریم‌ها از جمله تحریم‌های تسلیحاتی در صورت دستیابی به توافق دارد و از طرف دیگر آمریکایی‌ها بر باقی ماندن این بخش از تحریم‌ها اصرار دارند.
تحریم‌های تسلیحاتی که در قالب مجموعه‌ای از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و از 9 سال گذشته آغاز شده است، حمل‌ونقل تسلیحات غیراتمی به داخل و خارج از ایران را ممنوع می‌کند. در همین حال دیروز نیویورک‌تایمز درباره دلایل اصرار آمریکا به باقی ماندن این تحریم‌ها مدعی شد: باقی ماندن این تحریم‌ها برای آن دسته از کسانی که نگران زورآزمایی ادامه‌دار ایران در خاورمیانه و حمایت تهران از سوریه، حزب‌الله لبنان و گروه‌های فلسطینی و شیعیان عراق هستند، حیاتی است. نیویورک‌تایمز همچنین به اظهارات اخیر «اشتون کارتر» وزیر دفاع آمریکا خطاب به کنگره اشاره کرده است.
کارتر با ادعای اینکه موشک‌های بالستیک ایران در صورت تجهیز شدن به کلاهک‌های هسته‌ای و بیولوژیکی و شیمیایی، به تسلیحاتی خطرناک بدل خواهند شد، حفظ بخشی از تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران در زمینه فناوری‌های موشک‌های بالستیک را برای حفظ امنیت آمریکا حیاتی توصیف کرده بود.
با این حال ایران تاکید دارد که تحریم‌های تسلیحاتی در پی ابراز نگرانی‌ها نسبت به ماهیت برنامه هسته‌ای ایران اعمال شده است. بر این اساس در صورت رفع نگرانی نسبت به ماهیت این برنامه به واسطه گام‌های اعتمادساز در چارچوب توافق جامع، تداوم تحریم‌های تسلیحاتی ایران بلاموضوع خواهد بود. دیروز هم خبرگزاری ایتارتاس روسیه به نقل از منابع نزدیک به مذاکرات خبر داد که ایران آمادگی این را دارد که تحریم‌های تسلیحاتی تنها 6ماه پس از توافق جامع باقی بماند.
اما امیدواری نسبت به کنار رفتن آخرین مانع از مسیر دستیابی ایران و گروه 1+5 به‌ویژه پس از ابراز خوشبینی دیروز فدریکا موگرینی و با نوید پیشرفت در مذاکرات از بالکن هتل کوبورگ، طی یکی، دو روز پیش رو، افزایش یافته است؛ به‌ویژه آنکه دو طرف چاره‌ای جز توافق ندارند و تصمیمی برای ماندن در وین پس از دوشنبه نگرفته‌اند؛ البته تا دیروز. چراکه تمدید همچنان می‌تواند در دسترس‌ترین گزینه باشد.