شناسهٔ خبر: 6298990 - سرویس اقتصادی
نسخه قابل چاپ منبع: رویکرد | لینک خبر

گزارش تحلیلی "رویکرد":

چرا اجرای فعلی طرح یارانه نقدی تناسبی با ساختار تورمی اقتصاد ایران ندارد!

بعضی مواقع موضوع نادرستی که برنامه ریزی غیراصولی نیز برای آن انجام شده، می تواند تبدیل به قانون شود و انتظاراتی را در جامعه شکل دهد که برآورده نکردن این انتظارات آسیب زا خواهد بود.

صاحب‌خبر -
چرا اجرای فعلی طرح یارانه نقدی تناسبی با ساختار تورمی اقتصاد ایران ندارد!
گروه اقتصاد " رویکرد": بعضی مواقع موضوع نادرستی که برنامه ریزی غیراصولی نیز برای آن انجام شده، می تواند تبدیل به قانون شود و انتظاراتی را در جامعه شکل دهد که برآورده نکردن این انتظارات آسیب زا خواهد بود.

پرداخت یارانه نقدی که اکنون به یکی از درآمدهای پایدار خانواده ها به ویژه در خانواده های طبقه پایین به حساب می آید، انتظاری بوجود آورده که برآورده نکردن آن آسیب هایی به دنبال خواهد داشت.

در حال حاضر دولت تاکنون۲۷ روز در پرداخت یارانه نقدی ایرانیان تاخیر دارد و با توجه به اینکه دولت یارانه هر ماه را با تاخیر واریز می کند، این سئوال مطرح است که آیا واریز یارانه نقدی تیرماه هم با تاخیر همراه خواهد بود؟! بر این اساس با تاخیر یک‌ماهه در واریز یارانه نقدی، دولت بیش از ۳۴۰۰ میلیارد تومان به بیش از ۷۴ میلیون ایرانی یارانه‌بگیر بدهکار خواهد شد.

از سوی دیگر در بحث حذف یارانه پردرآمدها دولت اطلاع دارد که تعداد زیادی از افراد جامعه نیازی به دریافت آن ندارند اما هنوز نتوانسته راهکاری برای حذف این افراد اتخاذ کند.به طوریکه طی چند ماه اخیر دولت در اجرای تدریجی قطع یارانه نقدی ثروتمندان با بی دقتی‌هایی که در اجرای این برنامه وجود داشته، یارانه برخی از افراد به جز ثروتمندان را قطع کرده و به اشتباه یارانه برخی از بازنشستگان که مبلغ دریافتی ماهیانه آنها کمتر از یک میلیون تومان است نیز قطع شده است.

در حالی که باید قانون هدفمندی یارانه ها تا پایان برنامه پنجم توسعه به طورکامل به مرحله اجرا در می آمد اما بروز برخی انحرافات در اجرای آن از سوی دولت قبل، تکمیل آن را به این برنامه نرساند و تداوم اجرای آن به برنامه ششم محول شد.

سیاستهای ابلاغ شده برنامه ششم تکلیف کرد که هدفمندی یارانه ها در این برنامه کاملا محقق شود.

در این سیاست ها آمده که باید هدفمندسازی یارانه ها در جهت افزایش تولید، اشتغال و بهره وری، کاهش شدت انرژی و ارتقاء شاخص های عدالت اجتماعی به طور کامل محقق شود. در صورتیکه اجرای این طرح جز کسری در بودجه و بروز مشکلات اقتصادی و رکود در تولید نکته دیگری را به همراه نداشته است.

بنابراین همان طور که از ابتدای اجرای این طرح نیز بارها و بارها بیان شده است پرداخت نقدی یارانه ها با توجه به ساختار تورمی اقتصاد ایران روش بهینه ای نمی باشد و نمی تواند به اجرای عدالت اجتماعی که یکی از اهداف اصلی این طرح بود کمک شایان ذکری نماید و دولت وقت نیز می بایست تمرکز خود را بر بخش تولید بگذارد تا از این مسیر بتواند موجبات رشد اقتصادی را فراهم آورد. زیرا با توجه به عدم تحقق عدالت اجتماعی از مسیر اجرای این قانون، شاید بتواند با ایجاد رشد اقتصادی مثبت از ضربات وارد شده بر اقتصاد کشور بکاهد.