به گزارش ورزش سه،  یک نتیجه غیر قابل قبول و باورنکردنى. شاید بگویید یک نقره و یک حذفى در دو وزن ابتدایى المپیکى چیز خاصى نیست و در روز دوم با طلاهاى حتمى جبران مى‌شود اما نه؛ ابراهیم خوارى در ٥٧ کیلوگرم را بدون میدان‌هاى بزرگ دیدن و آب دیده شدن که نباید اینجا قربانى کرد تا حذفش را به تماشا بنشینیم.

پر واضح است در سبک وزن، مدعیان و حریفان ترسناک همیشه در راه بوده‌اند، به ویژه کشتى‌گیران تیز و بز شرق آسیا یا هندى‌هاى چغر و بد بدن. این هم درست که ما سال‌ها با ابراهیم جوادى و غلامرضا محمدى و حسن رحیمى آقایى کرده‌ایم اما تاریخ را که نمى‌شود تحریف کرد؛ اعزام یک جوان ١٨ ساله کم تجربه اما آینده دار به رقابتهایى که کاروان ورزش یک کشور محتاج مدال‌های ورزش اول آن است چه معنایى مى‌تواند داشته باشد؟

آن هم در وزنى که مى‌دانیم خیلى اوقات در تاریخ پاشنه آشیل تیم‌هاى کشتى آزاد ما بوده است. اینکه ملاک رقابت‌هاى انتخابى است حرف بى ربط و توجیه نیست اما هوش، آینده نگرى، بررسى همه جوانب، شناخت حریفان و برنامه‌ریزى صحیح براى کسب بهترین نتیجه کجاى کار قرار مى‌گیرد؟

ابراهیم خوارى حذف شد به همین راحتى، چون به حریف هندى که قهرمان آسیا بود در کمال کم تجربگى باخت و حریفش هم به فینال نرفت. اما طلایى که در ٦٥ کیلوگرم پرید و نقره شد، اتفاقا مفت هم نپرید؛ چون کاملا حق کشتى گیر کشتى بلد مغول یعنى "تومور اوچیر تولگا" بود و بس.

کشتى فینال را دوباره ببینید؛ دوباره و سه باره، حتى چند باره، فقط آب قند و مسکن هم کنارش قرار دهید چون انگار رحمان عموزاد با عنوان قهرمانى جهان و مدال‌هاى متعدد طلاى قهرمانى بزرگسالان آسیا، جوانان و نوجوانان جهان همانطورى کشتى مى‌گیرد که حریف مغول و کادر فنى مغولستان آرزو داشته‌اند و فکرش را مى‌کرده‌اند.

تنها کارى که در تمام دو وقت کشتى و تا زمان به اصطلاح ١٠ هیچ شدن رحمان از قهرمان جهان سر زد، سرشاخ بودن و دست زیر کتف بردن و کشتى را ثابت نگه داشتن بود، نه قوسى، نه فنى، نه زیرى نه تغییر رویه‌اى.

بله، کشتى فینال ١٠ بر صفر نشد اما مگر ١١ بر ١ با ١٠ بر صفر فرقى دارد، همان یک امتیاز رحمان عموزاد هم که با اخطار متداول در جریان کشتى به حریف به دست آمد.

معناى نقره داغ شدن همین اتفاق بى نهایت آزاردهنده‌اى است که در فینال ٦٥ کیلوگرم براى کشتى آزاد ما افتاد و حذف نماینده ى ٥٨ کیلوگرم در دو وزن اول.

زهر هلاهل و تقاص از این بدتر: 

فینال وزن ٦٥ کیلوگرم، زیر شش دقیقه و قبل از پایان سه دقیقه دوم

رحمان عموزاد قهرمان جهان از ایران ١

تومور اوچیر تولگا از مغولستان ١١