(تصاویر) هنر دست زنان مازندرانی که در حال فراموشی است
کرچال یا جاجیم‌بافی یک صنعت دست است که در آن از طریق بافتن الیاف پنبه یا پشم توسط دستان بافندگان، فرش‌ها یا پتو‌های سنتی تولید می‌شود. این صنایع دستی در برخی از مناطق مازندران تاریخی دیرینه دارد. جاجیم‌ها عمدتاً با رنگ‌های طبیعی و الگو‌های سنتی تزئین می‌شوند و برای پوشش کف خانه‌ها، زمین‌های نشیمن، تزئینات دیواری و قالیچه‌های تزئینی استفاده می‌شوند. هرچند هنوز جاجیم‌بافی جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و هنر ایرانی دارد، اما زمانی در روستا‌های مازندران از جمله بندپی شرق و غرب، به عنوان یک هنر و منبع درآمد بوده که اکنون به تعداد انگشتان یک دست هم هنرمندی در این رشته در این مناطق فعالیت نمی‌کند.
کرچال یا جاجیم‌بافی یک صنعت دست است که در آن از طریق بافتن الیاف پنبه یا پشم توسط دستان بافندگان، فرش‌ها یا پتو‌های سنتی تولید می‌شود. این صنایع دستی در برخی از مناطق مازندران تاریخی دیرینه دارد. جاجیم‌ها عمدتاً با رنگ‌های طبیعی و الگو‌های سنتی تزئین می‌شوند و برای پوشش کف خانه‌ها، زمین‌های نشیمن، تزئینات دیواری و قالیچه‌های تزئینی استفاده می‌شوند. هرچند هنوز جاجیم‌بافی جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و هنر ایرانی دارد، اما زمانی در روستا‌های مازندران از جمله بندپی شرق و غرب، به عنوان یک هنر و منبع درآمد بوده که اکنون به تعداد انگشتان یک دست هم هنرمندی در این رشته در این مناطق فعالیت نمی‌کند.