پل لندیس 88 ساله، مامور سابق سازمان سرویس مخفی آمریکا در زمان عبور کاروان خودروی حامل جان اف. کندی و جکی کندی، همسرش در شهر دالاس در سال 1963 مامور به محافظت از جان بانوی اول اسبق آمریکا بود.
او در مصاحبه با نیویورک تایمز شرح داد، در آن زمان هنگامی که چند متر با جان اف. کندی در محل پارک دیلی پلازا فاصله داشت، صدای شلیک گلوله را شنید. او ادامه داد که صدای دو گلوله دیگر را هم شنیده و بعدا شاهد پرتاب شدن کندی به سمت عقب لیموزین روباز و کشته شدنش بود.
لندیس گفت، هنگام اصابت گلوله به سر کندی مجبور شد سرش را پایین بگیرد.
روایت لندیس از اینجا به بعد با یافته‌های رسمی دولت آمریکا متفاوت است. او ادعا می‌کند در هرج و مرجی که بعد از آن بالا گرفت، گلوله‌ای را که به صندلی عقب ماشین حامل کندی برخورد کرده بود برداشته و آن را روی برانکار حمل جسد این رئیس جمهور اسبق آمریکا برای بازرسان گذاشته است.
این در حالی است که از مدت‌ها پیش تصور می‌شد این گلوله 6.5 میلی‌متری روی برانکار حامل جان کونالی، فرماندار وقت تگزاس پس از بیرون افتادنش از زخمی در ران پای او پیدا شده است.
در حالی که پیشتر این گلوله لقب "گلوله جادویی" را پیدا کرده بود، کمیسیون تحقیقات درباره ترور کندی مشهور به "کمیسیون وارن" به این نتیجه رسید که لی هاروی اوسوالد، مرد مسلح خودسر، این گلوله را برای ترور کندی شلیک کرده و گلوله به طرز باورنکردنی با عبور از گلوی کندی از پشت او خارج شده سپس به شانه راست کونالی اصابت کرده و بعد از آن به طریقی کمر، قفسه سینه، مچ دست و ران پای او را زخمی کرده است.
این گزارش دریافت که از سه گلوله شلیک شده، یکی نتوانست به هدفی در کاروان اصابت کند، دیگری همان گلوله جادویی بوده و گلوله نهایی نیز به شکل مرگباری به سر کندی اصابت کرد.
لندیس به نیویورک تایمز گفت، گلوله را روی برانکار حامل کندی در بیمارستان گذاشت، اما اکنون معتقد است که در مقطعی کسی این گلوله را از برانکار حامل جسد رئیس جمهور سابق به برانکار حامل فرماندار وقت ایالت تگزاس هنگامی که هر دو نزدیک هم قرار داشتند منتقل کرده است.
کمیسیون وارن برداشته شدن این گلوله از روی برانکار حامل جسد رئیس جمهور اسبق آمریکا را رد کرده است.
لندیس گفت: "کسی آنجا برای برقراری امنیت صحنه حضور نداشت و این بسیار من را آزار می‌داد. تمام مامورانی که آنجا بودند روی رئیس جمهور متمرکز بودند."
او ادامه داد: "همه اینها خیلی سریع اتفاق افتاد، و من فقط نگران بودم؛ بلافاصله متوجه شدم که این گلوله یک مدرک جرم خیلی مهم است. و من نمی‌خواستم که ناپدید یا گم شود. پس به خودم گفتم، پل، تو باید تصمیم بگیری! و من آن را برداشتم."
لندیس، که هرگز کمیسیون وارن با او مصاحبه نکرد، بر این باور است که گلوله به کندی اصابت کرده اما بعد از ورود به بدن رئیس جمهور اسبق آمریکا از بار فشارش کاسته شده و به عمق بدن او نفوذ نکرده و قبل از اینکه جسد او را از خودرو خارج کنند، از آن بیرون زده است.
او به نیویورک تایمز گفت که همیشه معتقد بود اوسوالد تنها مرد مسلح عامل این ترور است، اما شش دهه بعد از این ترور، او این نتیجه را زیر سوال می‌برد.
او اظهار کرد: "در این مقطع شروع به شک کردن به خودم کرده و به فکر فرو رفته‌ام."
کمیسیون وارن در گزارش خود گفت، این گلوله کاملا دست نخورده پیدا شد، و تجزیه و تحلیل‌ها نشان دادند که با اسلحه Mannlicher-Carcano متعلق به اوسوالد مطابقت داشت.
این مامور پیر اسبق سرویس مخفی آمریکا افشاگری‌هایی جنجالی درباره ترور کندی در در کتابش به نام "شاهد نهایی" که قرار است در دهم اکتبر منتشر شود، مطرح کرده است.
جیمز روبنالت، وکیل ساکن اوهایو و نویسنده چندین کتاب درباره وقایع تاریخی، تحقیقاتی گسترده درباره ترور کندی داشته و به لندیس در ثبت خاطراتش در آن روز کمک کرده است. او معتقد است کتاب لندیس سؤالات جدیدی را در مورد ترور کندی ایجاد خواهد کرد.
روبنالت به نیویورک تایمز گفت: "اگر چیزی که او می‌گوید درست باشد، چیزی که خود من هم می‌خواهم آن را باور کنم، احتمالاً پرونده وجود یک فرد تیرانداز دوم اگر که تعداد تیراندازها بیشتر نبوده باشند، را باز می‌کند. اگر گلوله‌ای که ما به عنوان گلوله جادویی یا دست نخورده می‌شناسیم در پشت جسد کندی متوقف شده، معنی آن این است که نظریه اصلی گزارش وارن، یعنی نظریه وجود تنها یک گلوله، اشتباه است."
او افزود که این حرف می‌تواند به این معنی باشد که کونالی با گلوله‌ای جداگانه مورد اصابت قرار گرفته و گلوله‌ای که اوسوالد شلیک کرده به او نخورده و او عقیده دارد که اوسوالد نمی‌توانسته به اندازه کافی سریع تفنگش را پر کرده باشد.