شناسهٔ خبر: 62166842 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: عصر ایران | لینک خبر

چهلم غریبانۀ یار امام که خانه‌ای هم از خود برای خانواده به جا نگذاشت

تا آخر عمر در منزل اجاره‌ای زندگی می‌کرد و اجاره‌اش تا 6 ‌ماه دیگر تمام خواهد شد و خانواده‌اش برای تامین خانه‌ای از خود چه بسا با دشواری رو به رو شوند و اتفاقا اگر نقدی بر زندگی او وارد باشد همین فدا کردن خانه و خانواده به‌پای آرمان است.

صاحب‌خبر -

  عصر ایران- آیین چهلمین روز درگذشت آیت‌الله شیخ حسن صانعی از یاران رهبر فقید انقلاب و برادر مرجع فقید تقلید آیت‌الله شیخ یوسف صانعی در حالی در حسینیه جماران برگزار شد که به نوشتۀ سید مهدی حسینی دورود (‌دین‌پژوه و فعال رسانه‌ای حوزوی): از مسؤولان و نهادها خبری نبود و غریبانه بود.


روایت او از این قرار است:


   غربت مراسم آیت الله حاج شیخ حسن صانعی دور از انتظار هم نبود چراکه در این مدت نه در قم و نه در تهران هیچ آیینی از سوی هیچ‌ یک از دفاتر و بیوت علما و مسئولان بلندپایه و نهادهای رسمی برای او برگزار نشد. مردی که از صداقت، صراحت‌‌لهجه، شجاعت، رازداری و سکوت پرسش برانگیز و عقلانی برخوردار بود.


   محور اصلی اندیشه سیاسی و اجتماعی او که در تمام عمر برآن پای فشرد- تبعیت از راه امام  و مقابله جدی با فقر و محرومیت و اعتلای اسلام و ایران بود.


 او چون برادرش (آیت الله شیخ یوسف صانعی)  دغدغه قرار گرفتن درست قطار انقلاب روی ریل و حرکت آن در جهت صحيح بر اساس اندیشه‌های بنیان‌گذار فقید انقلاب اسلامی را داشت و معتقد بود  این امر نیازمند استمرار صبر و تلاش انسان‌های آگاه و مومن به اسلام و مردم و ایران است.


 شیخ حسن صانعی در تمام این مدت مخصوصا پس از پیروزی انقلاب و تصدی نهادی چون بنیاد پانزده‌خرداد  حق ویژه‌ای مطالبه نکرد و حتی کم‌ترین رفاه را که حق هر خانه و خانواده‌ای است برای خانواده خود قائل  نشد.


 در دوره‌ای که مردم زادگاهش محتاج بیمارستان بودند خانه شخصی خود را فروخت و پول آن  را خرج ساختن بیمارستان و بیمارستان را وقف مردم و خود را بی‌خانمان و اجاره نشین کرد.


 برای نگارنده و خوانندگان این سطور گفتن و شنیدن این واقعیت سخت است که شیخ حسن صانعی، فرد شماره یک حواریون حضرت امام و مرد همیشه همراه امام با همه امکانات و فرصت‌هایی که در اختیار داشت تا آخر عمر در منزل اجاره‌ای زندگی می‌کرد و اجاره‌اش تا 6 ‌ماه دیگر تمام خواهد شد و خانواده‌اش برای تامین خانه‌ای از خود چه بسا با دشواری رو به رو شوند و  اتفاقا اگر نقدی بر زندگی او وارد باشد همین فدا کردن خانه و خانواده به‌پای آرمان است.

نظر شما