گروه سیاست سایت فردا: اتمام همکاری برخی اساتید با دانشگاه‌ها در هفته‌ای که گذشت در رسانه‌ها بازتاب داشت؛ به ویژه در رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور. چنین رسانه‌هایی با مانور گسترده چنین القاء کردند که نظام ایران مشغول تسویه‌حساب با برخی اساتید است.

ماجرا از آنجا شروع شد که اعلام شد همکاری علی شریفی زارچی، استاد پیشین دانشگاه صنعتی شریف با این دانشگاه به پایان رسیده است. او در توئیتی اعلام کرد که نامه اخراج خود از دانشگاه را دریافت کرده است. بعد از این توئیت هجمه رسانه‌های بیگانه شروع شد و انواع مسائل بی‌سند را مطرح کردند.

پس از این سعید بهزادی‌پور، دبیر هیئت اجرایی جذب اساتید دانشگاه شریف در توضیح جزئیات این خبر و برای رفع ابهامات گفت: «اساتیدی که به‌صورت پیمانی همکاری‌شان با دانشگاه شروع می‌شود تا مدت پنج سال فرصت دارند که برای تبدیل وضعیت استخدامی خود از پیمانی به رسمی‌ آزمایشی اقدام کنند و پس از این مهلت، عضو هیئت علمی باید درخواست تمدید عضویت پیمانی بدهد که تحت شرایطی قابل پذیرش خواهد بود. مهلت پنج ساله قرارداد پیمانی دکتر شریفی‌زارچی به‌عنوان استادیار پیمانی دانشگاه، بهمن‌ماه 1400 به پایان رسید که از 9 ماه پیش از آن، دانشگاه در فواصل مختلف، سه مرتبه با ارسال نامه‌هایی از ایشان دعوت کرد که درخواست تمدید عضویت پیمانی خود را به همراه مستندات فعالیت‌های علمی ارائه کند که متاسفانه علی‌رغم این درخواست‌ها و پی گیری های شفاهی مکرر، اقدامی از سوی ایشان صورت نگرفت».

او همچنین مطرح کرد: «در نهایت هیئت اجرایی جذب دانشگاه متشکل از آقایان سعید سهراب‌پور، محمدرضا عارف، اعظم ایرجی‌زاد، حمیدرضا ربیعی، آریا الستی، محمود سعادت، محمدجعفر عبدخدایی، محمود بهمن‌آبادی، ابراهیم سوزنچی و بنده به‌عنوان اعضای حقیقی، و آقایان جلیلی و حجت‌الاسلام طباطبایی به‌عنوان اعضای حقوقی هفته گذشته رأی به پایان همکاری ایشان دادند».

سعید سهراب‌پور، رئیس اسبق دانشگاه و عضو هیئت اجرایی جذب که به نوعی درگیر این ماجرا بوده است هم گفت: «ایشان بعد از اینکه دوران پنج ساله قراردادش تمام شد، باید مدارکی ارائه می‌کرد تا نشان دهد با فعالیت‌های علمی خود امتیاز‌های لازم را کسب کرده اما این کار را نکرد. بالاخره ما هم قبلاً همچین اساتیدی داشتیم که به علت این مسئله، خدمت‌شان پایان یافته است. دانشگاه که مسخره افراد نیست؛ بالاخره قوانین و نظم و ترتیبی داریم و خانه خاله نیست.چندین بار هم به ایشان گفتیم اما جواب ندادند.قبلاً هم چندین بار این اتفاق افتاده است که ادامه خدمت نداده‌اند».

بعد از این سخنان، شریفی زارچی در تصویری که در صفحه توئیتر خود منتشر کرده مدعی شد سه درخواست برای تبدیل وضعیت مطرح کرده است. ابتدا در 23 اسفند سال 1400 درخواست ترفیع و تبدیل وضعیت استخدامی‌ داشته اما این مسئله در دانشکده بررسی نشده است. دو درخواست دیگر هم چند روز قبل (سه شنبه هفته گذشته) مطرح کرده که بعد از جلسه هیئت جذب و  نهایی شدن تصمیمی اعضا بوده و در دانشگاه تایید نشده است.

در پی این ادعای شریفی زارچی یکی از اعضای هیئت اجرایی جذب شریف در پاسخ به سخنان او مطلبی را برای روزنامه دانشگاه صنعتی شریف فرستاد که در آن آمده بود: «استاد پیمانی بعد از پنج سال تمدید قرارداد، عملاً نمی‌تواند پایه خود را دریافت کند و در نتیجه پر کردن فرم ترفیع برایش معنا ندارد و باید مراحل تبدیل وضعیت استخدامی را طی کند. ایشان بعد از پنج سال موظف بوده که درخواست تبدیل وضعیت استخدامی را مثل سایر اساتید به صورت حضوری بدهد اما این درخواست را به صورت الکترونیکی داده در صورتی‌ که همه اعضای هیئت علمی شریف می‌دانند این درخواست نباید به صورت مجازی داده شود و مراحل کاملاً حضوری و کاغذی طی می‌شود و امکان ثبت مجازی آن وجود ندارد؛ برای همین درخواستی که با خط قرمز مشخص کرده‌اند، حتی در دانشکده مهندسی کامپیوتر هم بررسی نشده است و در همان مرحله مانده است».

به هر روی آنچه باعث پایان همکاری شریفی زارچی با دانشگاه صنعتی شریف بوده، نوعی مسائل درون‌دانشگاهی بوده اما عجیب آن است که از این موضوع بروکراتیک رسانه‌هایی خاص بهره‌برداری‌های سیاسی می‌کنند.