صاحب‌خبر -
شفقنا- با افزایش تنش‌های ژئوپلیتیک و فشار چین برای توسعه، بلوک بریکس که زمانی راکد بود، خود را در یک دوراهی تعیین‌کننده می‌بیند و با نابرابری‌های داخلی و جذابیت نفوذ گسترده‌تر جهانی دست و پنجه نرم می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از اکونومیست، بلوک BRICS که مخفف برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است، در دهه 2000 خوش بینانه شکل گرفت. در ابتدا توسط گلدمن ساکس در سال 2001 برای نشان دادن پتانسیل اقتصادی چهار کشور اول ابداع شد، آفریقای جنوبی بعداً به آن پیوست و این گروه در سال 2009 شروع به برگزاری اجلاس کرد. در ابتدا، این نگرانی وجود داشت که BRICS ممکن است G7 را به چالش بکشد، اما این حرکت به زودی محو شد، به خصوص که اقتصادهای غیر آسیایی BRICS در دهه 2010 با رکود مواجه شدند.
با این حال، این بلوک نشانه هایی از احیای خود را نشان می دهد. پانزدهمین اجلاس سران بریکس قرار است در ژوهانسبورگ برگزار شود و این رویداد با حضور رهبران بزرگ جهانی برگزار خواهد شد که بر اهمیت تداوم این بلوک تاکید می کند.
چشم انداز ژئوپلیتیک کنونی، که با اقدامات روسیه در اوکراین و تشدید تنش ها بین غرب و چین مشخص شده است، جان تازه ای در این گروه دمیده است. به ویژه از سوی چین، فشارهایی برای گسترش این بلوک وجود دارد و بیش از 40 کشور علاقه مند به پیوستن به آن هستند.یک «بریکس بزرگ» یک چالش برای غرب خواهد بود. با این حال، چنین گسترشی بر تنش‌ها و تضادهای ذاتی بلوک نیز تأکید خواهد کرد. کشورهای بریکس موجود در حال حاضر از نظر سیستم های سیاسی، اقتصاد و نقاط قوت نظامی متفاوت هستند. گسترش این اختلافات را تشدید می کند و ارائه یک جایگزین متحد برای نظم جهانی تحت رهبری غرب را برای بلوک دشوارتر می کند.
علیرغم فقدان منشور رسمی، بلوک بریکس پابرجاست زیرا اهداف متعددی را دنبال می کند. این پلت فرمی را برای کشورهای عضو فراهم می کند تا از نهادهای جهانی مانند بانک جهانی و شورای امنیت سازمان ملل به دلیل کنار گذاشتن کشورهای در حال توسعه انتقاد کنند. همچنین حس اعتبار را به ویژه برای اعضای مبارز خود ایجاد می‌کند و در زمان‌های منزوی حمایت می‌کند. به عنوان مثال، برزیل پس از خروج ترامپ به بریکس روی آورد و روسیه که با انتقادات جهانی مواجه شد، در این بلوک آرامش پیدا کرد.
فشار چین برای گسترش بلوک مشهود است. این گروه نیروی محرکه گروه بوده و سهم آن از تولید بریکس از 47 درصد در سال 2001 به 70 درصد در حال حاضر افزایش یافته است. پکن بریکس را وزنه تعادلی بالقوه برای G7 می‌داند. با این حال، گسترش بدون چالش نیست. تفاوت‌های اقتصادی این بلوک فاحش است و نظام‌های سیاسی آنها از خودکامگی گرفته تا دموکراسی را شامل می‌شود.این نابرابری ها تلاش های جمعی آنها را برای تغییر شکل نظم اقتصادی جهانی پیچیده می کند.
نشست آتی ژوهانسبورگ نقطه عطفی برای بریکس است. اگر این بلوک تصمیم به گسترش بگیرد، نفوذ فزاینده چین را برجسته خواهد کرد. با این حال، مقاومت در برابر چنین گسترشی بر اختلافات داخلی گروه تأکید می کند. صرف نظر از نتیجه، کشورهای بریکس نشان می دهند که به اندازه کشورهای غربی که اغلب آنها را نقد می کنند، معامله گر و پیچیده هستند.
می توانید این خبر را در اکونومیست مشاهده کنید.
∎