«کورش صفوی»، زبانشناس و مترجم که سالها در دانشگاه علامه طباطبایی تدریس میکرد در ۶۷ سالگی درگذشت. صفوی نایبرئیس انجمن زبانشناسی ایران و استاد دانشگاه علامه طباطبایی بود که پژوهشهای متعددی در زمینۀ معناشناسی، نشانهشناسی، رابطۀ زبانشناسی و ادبیات و تاریخ زبانشناسی داشته است. «ایسنا» دربارۀ او نوشته است که این زبانشناس ششم تیرماه سال 1335 متولد شد. در مقطع ابتدایی و متوسطه در آلمان و اتریش تحصیل کرد و پس از آن سال 1350 به تهران بازگشت. اما دیپلم اتریش او در ایران پذیرفته نشد و به همین علت مجدداً به دبیرستان رفت و از دبیرستان «هدف ۴» آن ایام دیپلم ریاضی گرفت. پس از آن بود که برای تحصیل در رشتهٔ زبان و ادبیات آلمانی به دانشگاه رفت و سال بعد به مدرسهٔ عالی ترجمه انتقالی گرفت. او در سال 1354 مدرک لیسانس خود را از این دانشگاه دریافت کرد. به گفتهٔ خودش جرقهٔ علاقهٔ او به زبانشناسی از جلسات پدرش با دوستانش شروع شد. پدرش با دکتر خانلری و بسیاری دیگر، دوست بود، دور هم جمع میشدند و بحث میکردند. درک مشترک آنها برای بحث مسائلی مثل ریشهٔ لغت و سابقهٔ تاریخی یک مسئلهٔ اجتماعی بود. او هم در این جلسات گوش میکرد و میفهمید چه میگویند و آرامآرام به این نوع تفکر علاقهمند شد. صفوی در مصاحبهای دراینباره گفته بود: «روزی رسید که احساس کردم اینکه بفهمم زبان چگونه کار میکند، جزو ضروریات زندگیام شده است.»
یک فصل تحصیل در رشتهٔ زبانشناسی دانشگاه اوهایو و دو سال تحصیل در ام.آی.تی نتیجهٔ ادامه تحصیل او در سال 54 در آمریکا بود، اما بهدلیل بیماری پدر مجبور شد به ایران بازگردد. باوجوداین، تحصیلات خود را در سال 1356 در رشتهٔ کارشناسی ارشد زبانشناسی در دانشگاه تهران ادامه داد و پیش از انقلاب فرهنگی، یعنی سال 58، مدرک ارشد خود را گرفت. سال 1356 ابتدا بهصورت حقالتدریسی، سپس بهصورت قراردادی و پیمانی در دانشکدهٔ علوم و ارتباطات استخدام شد. با گذشت 10 سال از دریافت مدرک کارشناسی ارشد، زمانی که دورهٔ دکتری زبانشناسی در دانشگاه تهران دوباره بازگشایی شد، وارد این دوره شد و در سال ۱۳۷۲ موفق شد مدرک دکتری خود را در این رشته بگیرد.
صفوی آثار متعددی دارد که از جمله آنها میتوان به «درآمدی بر زبانشناسی»، «واژهنامهٔ زبانشناسی»، «نگاهی به پیشینهٔ زبان فارسی»، «هفت گفتار دربارهٔ ترجمه»، «از زبانشناسی به ادبیات»، «گفتارهایی در زبانشناسی»، «درآمدی بر معنیشناسی»، «منطق در زبانشناسی»، «از زبانشناسی به ادبیات، «معنیشناسی کاربردی»، «فرهنگ توصیفی معنیشناسی»، «نگاهی به ادبیات از دیدگاه زبانشناسی»، «زبانهای دنیا: چهار مقاله در زبانشناسی»، «آشنایی با نظامهای نوشتاری» اشاره کرد.
در پی درگذشت صفوی، «فرزان سجودی»، زبانشناس و استاد دانشگاه در صفحهٔ شخصی خود نوشته است: «افسوس. کورش صفوی درگذشته است. یادش گرامی.»
«اسد امرایی»، روزنامهنگار و مترجم نیز در سوگ این زبانشناس در صفحهٔ شخصی خود نوشت: «قرار نیست یک روز آب خوش از گلوی ما پایین برود و هر روز خبر مرگ عزیزی را میشنویم. استاد عزیزمان، سنگ صبورمان، دکتر کورش صفوی، استاد زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی ترکمان کرد و دیگر صدای خندههایش را نمیشنویم.»
«کورش صفوی»، زبانشناس و مترجم درگذشت صفوی نایبرئیس انجمن زبانشناسی ایران و استاد دانشگاه علامه طباطبایی بود که پژوهشهای متعددی در زمینۀ معناشناسی، نشانهشناسی، رابطۀ زبانشناسی و ادبیات و تاریخ زبانشناسی داشته است
فقدان زبان شناس نامدار
صاحبخبر -