کانال تلگرامی امتداد، ارگان رسانه ای حزب اتحاد ملت نوشت: صدیقی رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور به تدوین لایحه جدید عفاف و حجاب در مجلس شورای اسلامی اشاره کرد و بیان داشت: «کمیسیون‌های مجلس با دعوت از کارشناسان بخش‌های مختلف، لایحه جامعی را که قدرت بازدارندگی خوبی دارد، تهیه کرده‌اند.»

اگرچه می توان به گذشته و قوانین ممنوعیت ویدئو در ایران رجوع کرد، اما اجازه دهیم آنقدرها هم عقب نرویم. تاریخ 23 بهمن ماه 1373 است. ایران به طور جدی با پدیده ای به نام ماهواره روبه رو شده است. تجهیزاتی که دیش های دریافت سیگنال بسیار بزرگی داشت و حمل و نقل آن بسیار سخت بود. در روی پشت بام ها کاملا نمایان بود. تنها 5 سال از جنگ تحمیلی گذشته بود و دولت دوم هاشمی رفسنجانی در اولین سالهای خود به سر می برد. مجلس چهارم که برای اولین بار با دوپینگ نظارت استصوابی شکل گرفته بود همچون [مجلس] به شدت نگران تهاجم فرهنگی از طریق ماهواره ها بود. از نگاه آنها بنیان های خانواده های ایران در مواجهه با ماهواره در حال فروپاشی بود.

از همین رو مجلس جریان راست (پدرخوانده جریان اصولگرایی امروز) احساس تکلیف کرد تا کار ماهواره را با یک قانون یکسره کند. پدران جریان اصولگرایی امروز در مجلس «کلیه دستگاه‌های فرهنگی کشو را موظف کردند تا «اثرات مخرب استفاده از برنامه‌های منحرف‌کننده را در جامعه تبیین نمایند.» کلیه اموالی که ذیل این قانون ضبط می شد در اختیار صداوسیما قرار می گرفت.

در روزگارانی که نرخ متوسط دلار 250 تومان بود، نمایندگان مجلس جریمه های یک تا پنج میلیون تومانی برای دارندگان ماهواره تعیین کردند. رقمی معادل 500 تا 2500 دلار. جریمه ای که ارزش امروزی آن بین 25 تا یک 125 میلیون تومان بود.

قانونگذاران در ماده دو این قانون  وزارت کشور را موظف کردند «با استفاده از نیروهای انتظامی و یا نیروی مقاومت بسیج در اسرع وقت نسبت به جمع‌آوری تجهیزات دریافت‌از ماهواره اقدام نماید.»

آن روز نویسندگان قانون همان تصوری را داشتند که امروز حجت الاسلام صدیقی دارد. همه آنها فکر میکردند که این قانون «بازدارنده» خواهد بود. این قانون اجرا شد اما حاصل 20 سال مبارزه آن به جایی رسید که ماموران نیروی انتظامی از ساختمان ها آویزان میشدند و با راپل به جنگ ماهواره می رفتند. در نهایت ده سال پیش سردار نقدی  در مراسمی با لودر از روی یکصدهزار ماهواره ها گذشت و تصور کرد پایان مبارزه با ماهواره ها فرا رسیده است. اما امروز در کجا قرار داریم؟

سال پیش این موقع هیچ کس فکرش را نمی کرد وضعیت حجاب به حالت امروز در بیاید. امثال حجت الاسلام صدیقی سال گذشته حجاب زنان با شال و روسری را قبول نداشتند و با آن مبارزه می کردند. بارها نسبت به گشت های ارشاد هشدار داده شد. گشت هایی که نه زن هایی بدون حجاب، بلکه با روسری و شال را هم بازداشت می کردند و یا وضعیت مانتوهای آنها را قبول نداشتند. فراموش نکنیم از نگاه همینها حجاب مهسا امینی هم مورد قبول نبود، نتیجه آن رفتار را امروز در خیابان می بینند و نتیجه این مدل قانونگذاری هایی که نه برای اجرایی شدن، بلکه تنها برای «ترساندن» و «ایجاد بازدارندگی» نوشته میشود هم روشن است.

جالب تر اینکه از قالیباف تا رئیسی و زاکانی و سایر اصولگرایان همواره مدعی بودند اصلاح طلبان از آنها یک «لولو» ساختند که با آمدنشان به قدرت، اولویتشان به جای معیشت مردم «تار موی زنان است». اما تجربه ثابت کرد همه اصولگرایان به طور یکدست دغدغه و بی خوابی شبشان برای اجناسی نیست که روز به روز گران میشود، بلکه ذهنشان فقط با یک چیز پر شده «حجاب اجباری»

انتهای پیام