آن قدر تلویزیون فیلمهای داستانی و سیاسی را سانسور میکند که از سانسور نکردن میتوان به مثابه یک خبر یاد کرد.
اشاره این نوشته به پخش سخنان آیتالله خامنه ای به عنوان امام جمعه تهران در نماز جمعه ۴۰ سال قبل (۱۶ مهر ۱۳۶۲) و در حالی است که پشت سر ایشان تصویر آیتالله منتظری کنار امام خمینی قرار دارد.
شامگاه چهارشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۲ و در شب تاسوعای حسینی ( ساعت ۲۱:۴۵) این سخنان درباره حضرت علی اکبر در نماز جمعه پخش شد بیآن که تصویر آیتالله منتظری حذف شود در حالی که به سادگی میتوانستند تنها چهره امام جمعه را در قابی دیگر قرار دهند ولی این کار را نکردند و به تاریخیت خطبه آسیب نرساندند.
نکته قابل توجه این که در آن زمان ( سال ۱۳۶۲) هنوز مجلس خبرگان آقای منتظری را به عنوان قائم مقام رهبری انتخاب نکرده بود (در سال ۱۳۶۴ انتخاب شد) اما تصویر او در کنار امام دیده میشود در حالی که آیت الله خامنهای رییس جمهوری بود و تصویر ایشان در این مقام در ادارات رسمی کنار امام بود اما در نماز جمعه نه. چون در نماز جمعه به عنوان امام جمعه حاضر میشدند نه رییس جمهوری. هر چند بعد از ترور ۶ تیر ۱۳۶۰ بیشتر هاشمی رفسنجانی خطبه ها را ایراد میکرد.
هر قدر سانسور در موارد اخلاقی ولو با سخت گیری های خاص صدا وسیما قابل توجیه باشد اما در موارد سیاسی به شدت به اعتماد عمومی آسیب میرساند و از این رو حذف چهره همراهان امام در پلکان هواپیما در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ هر سال دست مایه بحث های مختلف می شود و این در حالی است که تقریبا تمام آنها درگذشتهاند.
این که خطبه را به مناسبت تاسوعا و عاشورا پخش کردند و کاری به عکس آیتالله در پشت سر نداشتند نشان می دهد تلویزیون اگر بخواهد میتواند کارهای بیربط انجام ندهد.