روزنامه هاآرتص در گزارشی تحلیلی درباره نزدیکی روابط کشورهای عربی، به‌ویژه مصر با ایران تاکید کرد که این بهبودی روابط می‌تواند تحریم‌های آمریکا و کل سیاست خارجی این کشور در قبال ایران را نابود کند.
این روزنامه به انتشار بخشی از سخنرانی هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا پرداخت که بخش‌های زیادی از آن را به صحبت کردن درباره برنامه هسته‌ای ایران اختصاص داد و مدعی شد که جمهوری اسلامی تنها به دنبال اهداف صلح‌آمیز نیست و در حال ایجاد ظرفیت تولید سلاح هسته‌ای است که تهدیدی برای خاورمیانه و فراتر از آن به شمار می‌آید.
هرتزوگ در ادامه ادعاهای خود گفت که هر کشور یا منطقه‌ای که تحت نفوذ ایران است، ویرانی کامل را تجربه کرده و در اینجا با تشویق حضار مواجه شد تا آنجا که ادامه داد ما در یمن، نوار غزه، سوریه، لبنان و عراق شاهد این مسائل بودیم.
هاآرتص نوشت: اما دقت تاریخی او مناسب نیست. یمن پس از بهار عربی که ایران هیچ ارتباطی با آن نداشت، دچار مشکلات شد. حتی پس از اینکه حوثی‌ها حملات خود را علیه شمال و مرکز یمن آغاز کردند، ایران به آنها توصیه کرد که از رویارویی با دولت جدید یمن که مورد حمایت عربستان سعودی بود، صرف نظر کنند.
این جنگ بزرگ که توسط سعودی‌ها و امارات متحده عربی آغاز شد، هشت سال به طول انجامیده است. تنها در سال گذشته و به دنبال فشار شدید آمریکایی‌ها بر ریاض، دیپلماسی به‌عنوان یک راه‌حل دنبال شد.
عراق تا زمانی که در سال ۱۹۹۰ به کویت حمله کرد توسط صدام حسین، متحد نزدیک ایالات متحده اداره می‌شد. برای بیش از یک دهه، عراق تحت تحریم‌های شدید آمریکا و بین‌المللی بود که با جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ پایان یافت و این زمانی بود که ویرانی عظیم عراق آغاز شد. اساساً حضور ایران نیز بعد از شکل‌گیری نظام جدیدی بود که ایالات متحده در عراق بنا نهاد و ساختاری را به وجود آورد که میلیاردها دلار را در اختیار نهادی قرار داد که در زمینه فساد رکورد زد.
ایران، اکنون بزرگ‌ترین شریک تجاری عراق به شمار می‌آید و حجم آن بیش از ۱۰ میلیارد دلار در سال است. بدون برق و گاز طبیعی که ایران به عراق می‌فروشد، وضعیت بغداد بسیار بدتر از شرایط کنونی می‌شد. همچنین واقعیت این است که ایران و شبه‌نظامیان شیعه عراق نقش مهمی در جنگ علیه داعش داشتند، بسیار بیشتر از ارتش متزلزل عراق که پس از آموزش توسط نیروهای آمریکایی از میدان نبرد فرار کردند.
در لبنان نیز نباید فراموش کرد که زمینه رشد و تسلط حزب‌الله بر لبنان، حضور ۱۸ ساله اسرائیل در آنجا بود و این سازمان را به تنها نیرویی تبدیل کرد که می‌توانست تعادل بازدارندگی با رژیم صهیونیستی ایجاد کند.
به نوشته هاآرتص، در روز سخنرانی هرتزوگ در کنگره، احمد ابو زید، سخنگوی وزارت امور خارجه مصر اعلامیه مهمی منتشر کرد و در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: ایران کشوری بزرگ با منافع منطقه‌ای است. مصر تلاش می‌کند که فعالیت های ایران را مثبت ببیند. من معتقدم که این روابط به وضوح و علنی توسعه خواهد یافت.
در حین سخنان ابوزید، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران نیز بیانیه مشابهی را منتشر کرد و گفت: مذاکرات با مصر در مورد مسائل امنیتی آغاز شده است که تحولات اخیر از طریق پیامی که هیثم بن طارق، سلطان عمان در سفرهای خود به مصر و ایران داشت رد و بدل شد.
این روزنامه با اشاره به سوابق تاریخی که موجب برهم خوردن روابط تهران و قاهره در طول سال‌های گذشته است، نوشت: اتحاد کشورهای حاشیه خلیج فارس و مصر در بهبود روابطشان با ایران، اتحادی است که موجب می‌شود خصومت خود را با جمهوری اسلامی کاهش دهند.
امارات متحده عربی در اوت گذشته روابط خود را با ایران از سر گرفت و سفیر خود را به تهران فرستاد. بعدها امارات با ایران قراردادهای اقتصادی نیز امضا کرد و سیاست روادید خود را کاهش داد.
عربستان سعودی و ایران در ماه مارس روابط دیپلماتیک خود را به‌طور کامل از سر گرفتند و قصد خود را برای گسترش همکاری تجاری و احیای توافق‌نامه دفاعی خود در سال ۲۰۰۰ اعلام کردند. گفت‌وگوها میان دو کشور با میانجی‌گری عراق آغاز شد و آنها سرانجام در پکن به توافق عادی‌سازی روابط دست یافتند.
قاهره همچنین اعلام کرده است که پروازهای مستقیم بین مصر و ایران را از سر می‌گیرد و امکان بازدید گردشگران ایرانی را فراهم می‌کند. کارشناسان مصری پیش بینی کرده‌اند که سیسی و رئیسی، روسای جمهور مصر و ایران ممکن است تا پایان سال با یکدیگر دیدار کنند.
مصر به‌طور ناگهانی این نور را ندید و سوء ظن و خصومتش نسبت به ایران ناگهان از بین نرفت. سیسی یک خواننده ماهر نقشه راهبردی است و نمی‌خواهد خارج از دایره عرب باقی بماند که از تقسیم منطقه به مخالفان ایرانِ طرفدار آمریکا و حامیان ایرانِ مخالف آمریکا دست برداشته است.
فروپاشی این دسته‌بندی‌ها در دو سال گذشته اتفاق افتاده است و به‌ویژه در روابط کشورهای حاشیه خلیج فارس با چین و روسیه که روابط خود را با واشنگتن حفظ می کنند، مشهود است. عربستان سعودی و امارات قراردادهای سرمایه گذاری و تجاری با چین به ارزش میلیاردها دلار امضا کرده‌اند، در حالی که چین برای احیای روابط عربستان سعودی و ایران میانجی‌گری کرده است.
روزنامه هاآرتص همچنین نوشت: تاثیرات این تحولات هم اکنون احساس می‌شود؛ خروج امارات از ائتلاف نظامی ضد ایرانی که توسط واشنگتن ایجاد شد، بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و مشروعیت بخشیدن به بشار اسد توسط جهان عرب با وجود مخالفت آمریکایی‌ها از جمله آنهاست. این امر در اقدامات تحکیم محور روسیه-خلیج فارس از طریق ایران نیز مشهود بود و شورای همکاری خلیج فارس قصد خود را برای تعمیق همکاری با تهران اعلام کرد.
همه اینها نشان دهنده استراتژی جدیدی است که تحت آن روابط نزدیک با ایالات متحده ادامه خواهد یافت، اما بدون انحصار آمریکا.
این رسانه صهیونیستی با اشاره به کاهش اثر تحریم‌های آمریکا علیه ایران با بهبود روابط تهران و پایتخت‌های عربی و به‌علاوه عدم پیروی چین و روسیه از این تحریم‌ها تاکید کرد که این شرایط باعث می شود واشنگتن از فروپاشی رژیم تحریم‌های خود بیم داشته باشد. این ترس به‌ویژه زمانی افزایش می‌یابد که رژیم تحریم‌ها از نظر دیپلماتیک موثر واقع نشده است.
در نهایت این تحولات آمریکا را وادار می‌کند تا سیاست خود را در قبال ایران و منطقه تغییر دهد. و این اصل که به ایران اجازه نمی‌دهد به سلاح هسته‌ای دست یابد کافی نیست.
∎
این روزنامه به انتشار بخشی از سخنرانی هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا پرداخت که بخش‌های زیادی از آن را به صحبت کردن درباره برنامه هسته‌ای ایران اختصاص داد و مدعی شد که جمهوری اسلامی تنها به دنبال اهداف صلح‌آمیز نیست و در حال ایجاد ظرفیت تولید سلاح هسته‌ای است که تهدیدی برای خاورمیانه و فراتر از آن به شمار می‌آید.
هرتزوگ در ادامه ادعاهای خود گفت که هر کشور یا منطقه‌ای که تحت نفوذ ایران است، ویرانی کامل را تجربه کرده و در اینجا با تشویق حضار مواجه شد تا آنجا که ادامه داد ما در یمن، نوار غزه، سوریه، لبنان و عراق شاهد این مسائل بودیم.
هاآرتص نوشت: اما دقت تاریخی او مناسب نیست. یمن پس از بهار عربی که ایران هیچ ارتباطی با آن نداشت، دچار مشکلات شد. حتی پس از اینکه حوثی‌ها حملات خود را علیه شمال و مرکز یمن آغاز کردند، ایران به آنها توصیه کرد که از رویارویی با دولت جدید یمن که مورد حمایت عربستان سعودی بود، صرف نظر کنند.
این جنگ بزرگ که توسط سعودی‌ها و امارات متحده عربی آغاز شد، هشت سال به طول انجامیده است. تنها در سال گذشته و به دنبال فشار شدید آمریکایی‌ها بر ریاض، دیپلماسی به‌عنوان یک راه‌حل دنبال شد.
عراق تا زمانی که در سال ۱۹۹۰ به کویت حمله کرد توسط صدام حسین، متحد نزدیک ایالات متحده اداره می‌شد. برای بیش از یک دهه، عراق تحت تحریم‌های شدید آمریکا و بین‌المللی بود که با جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ پایان یافت و این زمانی بود که ویرانی عظیم عراق آغاز شد. اساساً حضور ایران نیز بعد از شکل‌گیری نظام جدیدی بود که ایالات متحده در عراق بنا نهاد و ساختاری را به وجود آورد که میلیاردها دلار را در اختیار نهادی قرار داد که در زمینه فساد رکورد زد.
ایران، اکنون بزرگ‌ترین شریک تجاری عراق به شمار می‌آید و حجم آن بیش از ۱۰ میلیارد دلار در سال است. بدون برق و گاز طبیعی که ایران به عراق می‌فروشد، وضعیت بغداد بسیار بدتر از شرایط کنونی می‌شد. همچنین واقعیت این است که ایران و شبه‌نظامیان شیعه عراق نقش مهمی در جنگ علیه داعش داشتند، بسیار بیشتر از ارتش متزلزل عراق که پس از آموزش توسط نیروهای آمریکایی از میدان نبرد فرار کردند.
در لبنان نیز نباید فراموش کرد که زمینه رشد و تسلط حزب‌الله بر لبنان، حضور ۱۸ ساله اسرائیل در آنجا بود و این سازمان را به تنها نیرویی تبدیل کرد که می‌توانست تعادل بازدارندگی با رژیم صهیونیستی ایجاد کند.
به نوشته هاآرتص، در روز سخنرانی هرتزوگ در کنگره، احمد ابو زید، سخنگوی وزارت امور خارجه مصر اعلامیه مهمی منتشر کرد و در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: ایران کشوری بزرگ با منافع منطقه‌ای است. مصر تلاش می‌کند که فعالیت های ایران را مثبت ببیند. من معتقدم که این روابط به وضوح و علنی توسعه خواهد یافت.
در حین سخنان ابوزید، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران نیز بیانیه مشابهی را منتشر کرد و گفت: مذاکرات با مصر در مورد مسائل امنیتی آغاز شده است که تحولات اخیر از طریق پیامی که هیثم بن طارق، سلطان عمان در سفرهای خود به مصر و ایران داشت رد و بدل شد.
این روزنامه با اشاره به سوابق تاریخی که موجب برهم خوردن روابط تهران و قاهره در طول سال‌های گذشته است، نوشت: اتحاد کشورهای حاشیه خلیج فارس و مصر در بهبود روابطشان با ایران، اتحادی است که موجب می‌شود خصومت خود را با جمهوری اسلامی کاهش دهند.
امارات متحده عربی در اوت گذشته روابط خود را با ایران از سر گرفت و سفیر خود را به تهران فرستاد. بعدها امارات با ایران قراردادهای اقتصادی نیز امضا کرد و سیاست روادید خود را کاهش داد.
عربستان سعودی و ایران در ماه مارس روابط دیپلماتیک خود را به‌طور کامل از سر گرفتند و قصد خود را برای گسترش همکاری تجاری و احیای توافق‌نامه دفاعی خود در سال ۲۰۰۰ اعلام کردند. گفت‌وگوها میان دو کشور با میانجی‌گری عراق آغاز شد و آنها سرانجام در پکن به توافق عادی‌سازی روابط دست یافتند.
قاهره همچنین اعلام کرده است که پروازهای مستقیم بین مصر و ایران را از سر می‌گیرد و امکان بازدید گردشگران ایرانی را فراهم می‌کند. کارشناسان مصری پیش بینی کرده‌اند که سیسی و رئیسی، روسای جمهور مصر و ایران ممکن است تا پایان سال با یکدیگر دیدار کنند.
مصر به‌طور ناگهانی این نور را ندید و سوء ظن و خصومتش نسبت به ایران ناگهان از بین نرفت. سیسی یک خواننده ماهر نقشه راهبردی است و نمی‌خواهد خارج از دایره عرب باقی بماند که از تقسیم منطقه به مخالفان ایرانِ طرفدار آمریکا و حامیان ایرانِ مخالف آمریکا دست برداشته است.
فروپاشی این دسته‌بندی‌ها در دو سال گذشته اتفاق افتاده است و به‌ویژه در روابط کشورهای حاشیه خلیج فارس با چین و روسیه که روابط خود را با واشنگتن حفظ می کنند، مشهود است. عربستان سعودی و امارات قراردادهای سرمایه گذاری و تجاری با چین به ارزش میلیاردها دلار امضا کرده‌اند، در حالی که چین برای احیای روابط عربستان سعودی و ایران میانجی‌گری کرده است.
روزنامه هاآرتص همچنین نوشت: تاثیرات این تحولات هم اکنون احساس می‌شود؛ خروج امارات از ائتلاف نظامی ضد ایرانی که توسط واشنگتن ایجاد شد، بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و مشروعیت بخشیدن به بشار اسد توسط جهان عرب با وجود مخالفت آمریکایی‌ها از جمله آنهاست. این امر در اقدامات تحکیم محور روسیه-خلیج فارس از طریق ایران نیز مشهود بود و شورای همکاری خلیج فارس قصد خود را برای تعمیق همکاری با تهران اعلام کرد.
همه اینها نشان دهنده استراتژی جدیدی است که تحت آن روابط نزدیک با ایالات متحده ادامه خواهد یافت، اما بدون انحصار آمریکا.
این رسانه صهیونیستی با اشاره به کاهش اثر تحریم‌های آمریکا علیه ایران با بهبود روابط تهران و پایتخت‌های عربی و به‌علاوه عدم پیروی چین و روسیه از این تحریم‌ها تاکید کرد که این شرایط باعث می شود واشنگتن از فروپاشی رژیم تحریم‌های خود بیم داشته باشد. این ترس به‌ویژه زمانی افزایش می‌یابد که رژیم تحریم‌ها از نظر دیپلماتیک موثر واقع نشده است.
در نهایت این تحولات آمریکا را وادار می‌کند تا سیاست خود را در قبال ایران و منطقه تغییر دهد. و این اصل که به ایران اجازه نمی‌دهد به سلاح هسته‌ای دست یابد کافی نیست.
نظر شما