گروه سیاسی فردا: اخیر نظرسنجی در یکی از روزنامه ها درباره طرح های تبلیغ و ترویج حجاب منتشر شد که نشان می دهد این طرح ها بیش از آن که مشکلی را حل کنند، در حد حرف باقی مانده اند. روزنامه همشهری در این رابطه نوشت «62 درصد مردم معتقدند طرح‌های عفاف و حجاب نهادهای مختلف تأثیری بر جلوگیری از ترویج بی‌حجابی نداشته است». حال سئوال این است که برای کارآمدی در این حوزه باید چه کرد؟ قوانین سخت گیرانه تری باید تصویب و اعمال شوند یا آنکه اجرای طرحی همخوان با وضعیت روز جامعه مدنظر قرار گیرد.

نقدها به لایحه عفاف و حجاب

هم اکنون لایحه عفاف و حجاب نیز در دستور کار مجلس قرار دارد و در روزهای آتی قرار است نمایندگان به بررسی جزئیات آن ورود کنند اما هنوز این لایحه مصوب نشده، نقدهای بسیار زیادی درباره اش مطرح می شود به طوری که کیهان پیشنهاد داد، لایحه از مجلس پس گرفته شود. حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان نوشت « اگر لایحه ‌عفاف و حجاب‌ آن‌گونه که هست به تصویب برسد، نقش آن در پیشگیری از بی‌حجابی شبیه آن است که بخواهیم با کشیدن سیم خاردار از آسیب سیل جلوگیری کنیم! این لایحه نه فقط حمایت از عفاف و حجاب نیست، بلکه در صورت تصویب، گسترش بی‌حجابی را نیز به دنبال خواهد داشت».

چه باید کرد؟

با وجود همه نقدهایی که مطرح می شود سئوال اصلی آن است که بالاخره باید چه تدبیری برای حل مسئله به کار برد. بررسی طرح های گذشته نشان می دهد که اگر قرار به اجرای یک طرح جامع باشد باید همه ارگان ها و نهادهای مسئول پای کار بیایند، به سهم خود نقش موثری در این حوزه ایفا کنند. در همین رابطه محمدباقر قالیباف رئیس مجلس گفت «اگر موضوع عفاف و حجاب با پختگی لازم پیگیری نشده و با دقت پیش نرود و همه ساحت های عفاف و حجاب در آن دیده نشود و  صرفا برای جرم انگاری قانون گذاری شود و حتی در جرم انگاری نیز دقت و توجه نداشته باشیم، کار عجله ای انجام داده و صرفا رفع تکلیف کرده ایم و در ادامه با مشکل پیچیده تری مواجه خواهیم بود».

26 نهاد مسئول متولی در حوزه حجاب مسئول هستند، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنعت معدن و تجارت، سازمان صدا و سیما، نیروی انتظامی، سازمان ملی جوانان، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت علوم، مرکز امور زنان و خانواده، وزارت ارتباطات، سازمان تربیت بدنی، شهرداری، وزارت بهداشت، ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، سازمان بهزیستی، وزارت امور خارجه، وزارت کار و امور اجتماعی، مجلس شورای اسلامی، وزارت کشور، سازمان مدیریت و برنامه ریزی، قوه قضاییه، وزارت راه و شهرسازی، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نیروی مقاومت بسیج و وزارت راه و ترابری، ۲۶ دستگاهی هستند که از سال ۸۴ تاکنون موظف شده‌اند تا وظایفی را که شورای فرهنگ عمومیِ شورای عالی انقلاب فرهنگی برای آن‌ها تعیین کرده است، اجرا کنند. نخست باید دید هر کدام این دستگاه ها در مدت 18 سال گذشته چه اقدامی انجام دادند و چرا در نهایت نتوانستند انتظارات را برآورده کنند؛ بعد از این آسیب شناسی است که می توان ظرفیت واقعی هر دستگاه را کنار هم قرار داد و به یک طرح عملیاتی موثر رسید.