آخرین خبر نوشت: مسعود اطیابی، تهیه‌کننده و کارگردان پیرامون انتقادها از صداوسیما و مصوبه مبهم شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص شبکه نمایش خانگی، از نبود یک آئین‌نامه نظارتی مدون صحبت و بر لزوم نقد دستگاه‌های ناظر بخش خصوصی تأکید کرد.
اطیابی در خصوص بحث نظارت بر شبکه خانگی و ادعای صدا و سیما در خصوص آن بیان کرد: اساساً با شوراهایی مواجهیم که افرادی با سلیقه و رویکرد خاصی ناخواسته و بعضا خواسته در پی نابودی فرهنگ و اوقات فراغت و فراری دادن مخاطب هستند. اگر مبنا بهانه‌جویی باشد در هر اثری می‌شود برای انتقاد نکته‌ای پیدا کرد و آن را برجسته جلوه داد و افکار خاصی را تحریک کرد.
اطیابی با اشاره به این‌که تلویزیون در قدم اول باید توسط مردم دوست داشته شود؛ گفت: قبل از واگذاری امر باید ابتدا دید آیا آن مجموعه توانسته خودش را به درستی اداره و مخاطب جذب کند و اساساً چگونه برای محصولات فرهنگی خودش خط مشی تعیین می‌کند. مسأله فقط ظاهر انقلابی نیست در درجه مهم‌تر باطن انقلابی قرار دارد. این باطن انقلابی هم با جذب مخاطب و دور نکردن جوانان از محصولات فرهنگی ارتباط تنگاتنگی دارد.
وی افزود: ببینید ما چه شهدای بزرگ و ارزش‌های قابل افتخاری را با شیوه غلط تبلیغاتی این اواخر توسط صدا و سیما و شهرداری از چشم انداختیم آیا درست است بخش دیگری از فعالیت‌ها را به همین سیستم بسپاریم؟ معمولاً وقتی می‌خواهند فرزندان را به سیستمی آموزشی بسپارند قبلش تحقیق می‌کنند که محیط و آدم‌ها امن بوده و رعب آور نباشد و خطری آن‌ها را تهدید نکند. فقط شعار دادن چاره‌ساز نیست. متاسفانه بچه‌های انقلابی را هم ضد انقلاب فرض کرده‌اند و گزارش درستی هم از عملکرد و نحوه نظارت بر ارگان‌هایی مثل صدا و سیما وجود ندارد تا ریزش مخاطب آن و دلایلش به درستی تبیین شود.
کارگردان سریال «سهمی برای دوست» در ادامه تصریح کرد: اگر با طریقه فعلی سریال یا فیلمی به لحاظ کیفی افت پیدا کند طبق کدام شرایط می‌شود اعتراض کرد؟ وقتی تلویزیون اجازه ندهد به شیوه نظارتش اعتراض کنیم و در جریان ساز و کار آن قرار بگیریم، دیگر فرقی نمی‌کند چه نهادی نظارت کند؛ کشتیرانی باشد یا وزارت جهاد کشاورزی یا حتی سازمان گوشت! اگر بنا به سلاخی باشد، مشکل نقشی نیست که صدا و سیما در نظارت ایفا می‌کند بلکه مسئله اینجاست که اگر همین رسانه که در نقش ناظر ظاهر شده، خلاف عمل کرد کجا می‌شود به عملکردش اعتراض کرد؟ آن هم با سرعت و قبل از این که اثری با ایرادهای نابجا الکن شود.
تهیه‌کننده «جادوگر» افزود: اگر ناظر بخش خصوصی درهای گفت‌وگو را نبندد، مسئولیت نظارت را هر نهادی می‌تواند بر عهده بگیرد. در صدا و سیما محیط امنیتی و حفاظتی ایجاد شده که ظاهر رعب‌آوری پیدا کرده‌است. شنیده‌ایم حتی امکان ورود و گفت‌وگوی مستقیم برای تهیه‌کنندگان و کارگردانان جهت پیگیری کارهایشان به راحتی وجود ندارد و از این موضوع شورای انقلاب فرهنگی هم بی‌خبر است. اگر اول این را درست می‌کردند بهتر بود.
وی با اشاره به برخی مشکلات ساختاری در ساترا و مدیریت‌های سلیقه‌ای، تصریح کرد: ما با رسانه ملی دشمنی نداریم و فقط نگرانیم. شورای عالی انقلاب فرهنگی که این تصمیم را گرفته باید ابتدا این نقاط مبهم را شناسایی می‌کرد و بدون مشورت با کارشناسان تصمیم عجولانه‌ای نمی‌گرفت.
اطیابی با اشاره به تعارض منافع نظارت صداوسیما بر شبکه نمایش خانگی بیان کرد: اساس مشکل ما و تمام کسانی که در زمینه تولید محصولات تصویری و فرهنگی فعال‌اند، نبود آئین‌نامه مشخص و دستورالعمل‌های قانونی و نظارتی است.
این کارگردان استفاده از صنف برای نظارت را بهترین گزینه برای پایان دادن به نزاع وزارت ارشاد و صداوسیما دانست و ادامه داد: وقتی به صورت سلیقه‌ای نظارت صورت می‌گیرد با عوض شدن مدیریت‌ها اعمال نظارت‌ها نیز تغییر می‌کنند و نگرانی این‌که چه نهادی بحث نظارت را اداره کند، بیهوده است. تولید محصولات فرهنگی، توسط هنرمندانِ دغدغه‌مند بهتر کنترل می‌شود.
به نظرم این اتفاق به هر جا که غرض ضدانقلابی نداشته باشد و مطابق با آئین‌نامه‌های مدون عمل کند سپرده شود بهتر از وضعیت کنونی است.
اطیابی در همین زمینه تأکید کرد: ما هم باید بتوانیم عملکرد ارگان مربوطه را نقد کنیم. ماهم انقلابی هستیم و حفظ ارزش‌ها برای‌مان مهم است به همین خاطر به تولید محصولاتی فکر می‌کنیم که جوانان را از دین زده نکند و آن‌ها را برای اوقات فراغت به سمت دیدن ماهواره سوق ندهد.
