فرارو- خط ساحلی دبی به طول ۷۲ کیلومتر  و صحرای وسیع عربستان بوم نقاشی اوست. هر روز صبح (پس از بررسی گزارش های آب و هوا، باد و جزر و مد) "آلاپید" 45 ساله تنها با استفاده از یک چنگک ساده باغچه خط های خطی عظیمی را در سراسر سواحل و بیابان ها می کشد و طرح های عظیم و پیچیده ای را ارائه می دهد که به زودی توسط باد یا امواج پاک می شوند.

به گزارش فرارو به نقل از سی ان ان، او می گوید: "من سعی می کنم واقعا چنگک را به عنوان یک قلم مو تصور کنم. وقتی آن را در یک زاویه خاص حرکت می ‌دهید حرکت متفاوتی ایجاد می‌کند: یک خط نازک‌ تر".

میانگین طراحی برای او حدود 20 متر مربع است. او می گوید: "گاهی اوقات کاری که انجام می دهم یک ساعت به طول می انجامد. گاهی اوقات هر روز ساعت ها کار می کنم تا اثری را خلق کنم". هنگامی که کار او یک پیام نوشتاری را شامل می شود قطعات می توانند بیش از 100 متر طول داشته باشند.

هنر شنی آلاپید در سال 2014 آغاز شد زمانی که او درختی را برای ادای احترام به مادربزرگ درگذشته اش در فضایی از ماسه در ساحل ام سوقیم در سایه هتل نمادین جمیرا بیچ به شکل موج ترسیم کرد.

مقیاس نقاشی مسئولان هتل را تحت تاثیر قرار داد و اولین شغل تمام وقت هتل به عنوان یک هنرمند خالق اثر با شن و ماسه را در سال 2015 میلادی به او پیشنهاد کردند.

از آن زمان به این سو او  شن های امارات را با حدود 1900 نقاشی تزئین کرده است. آلاپید از سوی برندهای بزرگی مانند آدیداس و بِربِری سفارش کار دریافت کرده و برای مجموعه "امارات متحده عربی از بالا" با نشنال جئوگرافیک همکاری داشته است.

دولت امارات حتی از کار آلاپید استفاده کرد تا مردم آن کشور را از محدودیت های مرتبط با دوره پاندمی گووید آگاه شد و شعار "در خانه بمانیم" به شکلی غول پیکر توسط او بر روی شن نوشته شد. آلاپید در سال 2022 میلادی  رکورد جدیدی را برای بزرگترین تصویر شنی جهان ثبت کرد. این نقاشی با مساحت بیش از 23000 متر مربع به سفارش باشگاه هوانوردی ابوظبی خلق شده و تصویر حاکمان امارات متحده عربی را نشان می دهد. خلق آن اثر 30 روز به طول انجامد و  به 12000 تن شن و ماسه در چهار رنگ نیاز داشت که از سراسر صحرای امارات تهیه شده بود.

او می گوید خلق اثار هنری اش بدون چالش نبوده و می افزاید: "در بیستمین روز از ساخت این قطعه صاحب رکورد جهانی تقریبا 70 درصد کار به اتمام رسیده بود اما شرایط آب و هوایی به ضررم تمام شد. باران بارید و باد به اندازه ای قوی می وزید که تقریبا کل قطعه را پاک کرد".

او می گوید: "همین زودگذر بود کار برایم جالب است. شبیه یک مراسم است برای مثال، شبیه نماز صبح. من صبح روی چیزی کار می کنم و تا غروب با جزر و مد از بین می رود".

آلاپید می گوید که ماهیت موقت کارش به او یادآوری می کند که همه چیز  به ویژه در شهری مانند دبی در حال تغییر دائمی است.

او می افزاید: "زمانی که تماشاگران هنر بر روی شن و ماسه را مشاهه می کنند همزمان زیبایی و از دست رفتن را می بینند. زیبایی در کار و سپس از دست دادن آن زمانی که از بین می رود". او می گوید:"فکر می‌کنم ساخت هنر شنی راهی عالی برای ارتباط با مردم است. من دوست دارم ببینم که مردم چگونه با کار تعامل دارند و متوجه شده ام که بچه ها بیش تر از بزرگسالان به نقاشی ها توجه می کنند. من فکر می کنم دلیل آن این است که آنان نسبت به محیط پیرامونی خود آگاهی بیش تری دارند. بزرگسالان اغلب به دلیل زندگی و مشغله روزمره به اطراف شان چندان توجه نمی کنند".