طرفداری | ارلینگ هالند در کسری از ثانیه خودش را با یک فرار تماشایی به محوطه جریمه رئال مادرید رساند، یک لمس توپ انجام داد و بدنش را در موقعیت شوتزنی قرار داد. به همان سرعت داوید آلابا از راه رسید و با جبران مسافتی که با هالند فاصله داشت، شوت او را با یک تکل خارق العاده بلاک کرد. 

تماشاگران حاضر در سانتیاگو برنابئو با دیدن این صحنه فریاد شادی سر دادند، تقریبا همان سر و صدایی ایجاد شد که وینیسیوس با گل شگفت انگیزش در استادیوم به وجود آورده بود؛ همان گلی که کارواخال و رودیگر هم برای جشن گرفتن آن وینیسیوس را در آغوش گرفتند. متاسفانه در فوتبال چیزی به نام خوشحالی پس از عملکرد دفاعی عالی نداریم و به همین دلیل این آن را زیر مجموعه همین شادی پس از گل قرار می دهیم.  

آنتونیو رودیگر و آلابا زوج دفاعی ثابت رئال مادرید نیستند اما کاری که باید انجام می دادند را به بهترین شکل انجام دادند. آنها مهاجم فرازمینی منچسترسیتی را متوقف کردند. همان لحظه و با وجود این که تنها 55 دقیقه از شروع بازی گذشته بود، می توانستید به خوبی خستگی و کلافگی را در چهره ارلینگ هالند ببینید؛ هالندی که بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان را بدون به ثمر رساندن گل شماره 52 فصل ترک کرد. 

چرا باید از هالند بترسند؟ آنها می توانند هالند را متوقف کنند. 

 با توجه به محرومیت ادر میلیتائو و عملکرد ضعیف او طی هفته های اخیر، آنچلوتی از دو مدافع کلاس جهانی دیگر خودش استفاده کرد و نتیجه گرفت. هالند تنها سه بار موفق شد شوت در چارچوب روانه دروازه رئال مادرید کند و به غیر از شوتی که توسط آلابا برگشت خورد، دو شوت دیگر او xG خاصی نداشتند و توسط تیبو کورتوا مهار شدند. دفاع رئال مادرید کاری کرد که هالند یک شب بی سر و صدا را تجربه کند. آلابا و رودیگر در این زمینه پیشتاز بودند، هر دو از نزدیک مراقب هالند بودند و هر چه قدر که رودیگر مسئول مهار تن به تن غول نروژی بود، همان قدر وظیفه پوشش فضای پشت سر هم به آلابا سپرده شده بود. با این حال همان طور که گواردیولا پس از بازی گفت، این دو نفر از سایر هم تیمی های خودشان هم کمک گرفتند. 

ارلینگ با دو مدافع بسیار خوب سر و کار داشت و کارش اصلا آسان نبود. فضای میان کاماوینگا، کارواخال و مدافعان میانی هم توسط آن دو نفر (آلابا و رودیگر) اشغال نشده بود، بلکه والورده و تونی (کروس) این وظیفه را بر عهده گرفته بودند. معمولا زمانی که توپ به کنار ها می رود، مدافعان میانی حرکت می کنند و این فضا را برای یک مهاجم باز می کند. اما در این مورد چنین اتفاقی رخ نداد. آلابا و رودیگر از سر جای خودشان تکان نخوردند و کار هالند واقعا سخت بود. 

  کادر فنی رئال مادرید می تواند هر چه قدر که می خواهد روی وجود نداشتن برنامه «ضد هالند» اصرار کنند اما در شب پرستاره سانتیاگو برنابئو همه چیز ضد هالند پیش رفت. تیم آنچلوتی آن قدر عرصه را بر هالند تنگ کرده بود که به غیر از سه شوت مهاجم نروژی همه 7 شوت دیگر منچسترسیتی از جمله گل تساوی بخش کوین دی بروین از خارج محوطه جریمه آمدند. سرمربی ایتالیایی مادریدی ها در این خصوص می گوید: 

تمزکر ما روی مهار بازیکنانی بود که بین خطوط بازی می کردند. به نظرم کروس، مودریچ و والورده در این مورد عالی کار کردند. در 20 دقیقه ابتدایی مالکیت برای منچسترسیتی بود اما بدون ایجاد موقعیت گل. 

این که منچسترسیتی هیچ فرصتی برای ضربه زدن به رئال مادرید از درون محوطه جریمه پیدا نکرد، دلیل عمده آن عملکرد بی نقص آلابا و رودیگر بود. این زوج در بازیسازی هم مشارکت خوبی داشتند و به خوبی برای شکست پرس حریف به هافبک ها کمک کردند؛ نشان به آن نشان که آلابا تنها 3 پاس اشتباه در طول بازی ارسال کرد.  

گل وینیسیوس جونیور و گل کوین دی بروین هر دو از یک منطقه چمن سانتیاگو برنابئو زده شدند

آلابا و رودیگر که هر دو 30 ساله هستند، یکدیگر را به خوبی داخل و خارج زمین درک می کنند. زبان مادری آنها آلمانی است و رابطه دوستانه خوبی هم میانشان برقرار شده است. همین چند هفته قبل بود که این دو بازیکن به همراه سرمربی تیم ملی آلمان هانسی فلیک در مادرید ناهار خوردند. آلابا خودش را یک جنگجو می داند، رودیگر هم همین طور. هر دو این ویژگی را درون شخصیت خودشان هم دارند. آنها مدت کوتاهی است که در مادرید حضور دارند اما به دلیل تجربه خود در سطح اول فوتبال اروپا، حرفشان در رختکن تیم خریدار دارد. فلورنتینو پرز هیچ پولی به چلسی و بایرن مونیخ برای جذب این دو بازیکن پرداخت نکرد و این لذت تماشای عملکرد خوب آنها را برای رییس باشگاه دوچندان می کند.   

آنتونیو رودیگر و داوید آلابا هر دو جایگاه خودشان در پروژه بلندمدت رئال مادرید را پیدا کرده اند و همچنین در قلب هواداران؛ همان هوادارانی که پس از بازی شب گذشته آنها را تشویق کردند. تنها یک دقیقه تا پایان بازی باقی مانده بود و آلابا - رودیگر هر دو کلمه Vamos (بجنبید!) را هنگام نزدیک شدن به محوطه جریمه منچسترسیتی خطاب به هواداران فریاد می زدند؛ هر کسی که روی سکوهای سانتیاگو برنابئو این دعوت را شنید فریاد دو جنگجو را با فریاد جواب داد. 

منبع: اتلتیک