صاحب‌خبر - خبر کوتاه بود و عجیب؛ «علیرضا حیدری مهاجرت کرد!» دارنده ۶ مدال کشتی المپیک و جهان که چندی پیش و در سکوت خبری به خارج از کشور مهاجرت کرد با تایید این خبر به تسنیم می‌گوید: «خیلی‌ها فکر می‌کنند من این جا راحت‌ترم و وقت آزاد بیشتری دارم، در حالی که این‌طور نیست. وقتی آدم می‌ر‌ود، زندگی از تعادل خارج می‌شود. این جا دیگر علیرضا حیدری نیستم و نمی‌توانم با این اسم زندگی کنم. باید یک‌سری موضوعات را جا بیندازم که شرایطم درست شود؛ داستان مهاجرت این است. شاید بعدها برگردم اما الآن باید شرایطی را برای خانواده و خودم مهیا کنم و چیزهایی یاد بگیرم که قبلاً یاد نگرفته‌ام.» دارنده مدال برنز المپیک 2004 آتن با اشاره به این که زندگی قهرمانی باعث شده از یادگیری خیلی چیزها و تجربه برخی کارها در زندگی‌اش بماند، ادامه می‌دهد: «به دلیل این که در کشتی بودم، فرصت‌های زیادی را از دست دادم. از بچگی کامپیوتر و زبان نخواندم در حالی که در عصر جدید هر کسی زبان دوم و سوم نداند، دیسیپلین نشناسد و روابطی را که بر اساس ساختار درست باشد، نداند، کاری از پیش نمی‌برد. در ایران احتیاجی نداشتم در صف بایستم، تعارفم می‌کردند که آن جلو قرار بگیرم. در ایران سوپرمارکت نمی‌رفتم، اما حالا این جا کسی مرا تحویل نمی‌گیرد. با بقیه هیچ فرقی ندارم. خودم بچه‌ها را به مدرسه می‌برم، خرید می‌کنم و احساس می‌کنم همه این ها یک جور دیگری مرا می‌سازد و دنیای دیگری را به من معرفی می‌کند. به چنین چالشی نیاز داشتم؛ اگر در ایران می‌ماندم با همان داشته‌هایم پیر می‌شدم. تمام تخته زندگی من پاک شد و باید دوباره چیزهای جدیدی یاد بگیرم؛ کارهایی که باید در 20 سالگی دنبالش می‌رفتم، اما امروز با شرایط دیگری می‌آموزم تا در 60 سالگی آدم به‌روزی باشم و از این بابت هم خوشحالم.» حیدری با اشاره به این که امیررضا خادم او را فرد شایسته‌ای برای کاندیداتوری در هیئت رئیسه اتحادیه جهانی دانسته بود، می‌گوید: «او نظرش را گفته و به من هم لطف داشته اما من علاقه‌ای به این کار ندارم. خادم خودش یکی از بهترین‌ها برای اتحادیه جهانی است. احساس می‌کنم در دنیا برای کشتی نمی‌خواهند کاری انجام دهند. علاوه بر آن، امروز در ایران صحبت از قیمت گوشت و مرغ و این چیزهاست. با تمام احترامی که برای کشتی‌گیران قائلم و می‌دانم آدم‌های زحمتکشی هستند و حق هم دارند که به دنبال بهبود شرایط زندگی خود باشند چون تمام جوانی‌شان را در این راه می‌گذارند، اما اولویت کشور ما اکنون ورزش و کشتی نیست. حتی اگر بخواهم در این فضا بیایم، ‌می‌دانم اولویت اصلاً ورزش نیست. اولویت‌های کشور عوض شده و می‌دانم کسی دنبال چنین موضوعی نیست که ما در اتحادیه جهانی نماینده داشته باشیم. چرا باید وقتم را بگذارم در حالی که می‌دانم مسائل اصلی ایران چیزهای دیگری است؟» حیدری درباره ثبت‌نام علیرضا دبیر در انتخابات پیش روی فدراسیون کشتی و این که در دوره قبلی خودش هم یکی از نامزدها بود که البته خیلی زود انصراف داد، بیان می‌کند: «فکر می‌کنم دبیر برای این کار خوب باشد. »∎​