شفقنا افغانستان – شهروندان افغانستان در اعتراض به طرح مسئله به رسمیت شناختن گروه طالبان، در شهرهای مختلف جهان تظاهرات کردند و از کشورهای جهان خواستند که این گروه را به رسمیت نشناسند.

به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، شهروندان افغانستان روز یکشنبه در شهرهای پاریس، اسلو، دوسلدورف، استراسبورگ، مادرید، بارسلونا، آتن، واشنتگن، شیگاکو، ماساچوست، اسلام آباد و شماری دیگر از شهرهای مختلف در سه قاره دنیا، تظاهرات کردند.

اعتراضات جهانی شهروندان افغانستان یک روز پس از اعتراضات خیابانی زنان افغانستان در کابل برگزار شد؛ اعتراضاتی که در آن از جهان خواسته شد که گروه طالبان را به رسمیت نشناسند.

این اعتراضات پس از اظهارات آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد «برداشتن گام های کوچک برای به رسمیت شناختن گروه طالبان» و اعلام زمان برگزاری نشست دوحه، به میزبانی آنتونیو گوترش و با حضور نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان، شکل گرفته است.

اعتراضات تاکنون به اشکال مختلف بیان شده است؛ از اعتراضات خیابانی گرفته تا ارسال نامه های سرگشاده به دبیرکل سازمان ملل متحد از سوی زنان، فرهنگیان، مدافعان حقوق بشر و نهادهای بین المللی حقوق بشری.

«نه به طالبان»

اعتراضات جهانی شهروندان افغانستان عمدتا روی طرح مسئله به رسمیت شناختن گروه طالبان در نشست دوحه متمرکز بود و اکثر شعارها «نه به طالبان» و «نه به تروریسم» بود.

آنها از جمله در شهر ژینو، در مقابل دفتر سازمان ملل متحد تجمع کردند و از این سازمان خواستند که به اصول درج شده در منشور سازمان ملل متحد، پابند بماند.

شهروندان افغانستان در اعتراضات خود همچنین از سازمان ملل متحد خواستند که به شهروندان افغانستان اطمینان دهد که از این پلتفرم برای «تسهیل به رسمیت شناختن گروه طالبان» استفاده نمی شود.

آنها در این اعتراضات، در شهرهای مختلف جهان، شعار «سازمان ملل بیدار شو» را نیز سردادند و از این سازمان خواستند که هیچ گونه بحثی را در مورد به رسمیت شناختن گروه طالبان، طرح و راه اندازی نکند.

در قطعنامه های این اعتراضات، از سازمان ملل متحد و کشورهای جهان خواسته شده است که «به صداها و دیدگاه های شهروندان افغانستان» در راستای شکل گیری سرنوشت سیاسی آینده این کشور، توجه کنند و در مقابل آن حساس باشند.

آنها همچنین برای ایجاد یک حکومت فراگیر، عادلانه، دموکراتیک و برآمده از اراده شهروندان افغانستان، راه اندازی یک گفتگوی ملی و با حضور نمایندگان همه مردم افغانستان را پیشنهاد کردند.

شهروندان افغانستان در اعتراضات خود، از کشورهای جهان خواستند که گروه طالبان را مجبور به رعایت حقوق زنان و لغو محدودیت ها بر حق کار و آموزش زنان کنند و مقامات این گروه را به دلیل نقض اصول اساسی حقوق بشر، مورد پیگرد قرار دهند.

انتقاد از برگزاری نشست دوحه پشت درهای بسته

نشست دو روزه دبیرکل سازمان ملل متحد با نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان، قرار است امروز در دوحه، پایتخت قطر، آغاز شود.

سازمان ملل متحد در این نشست از گروه طالبان و فعالان حقوق زن افغانستان دعوت نکرده است و گفته است که این نشست پشت درهای بسته برگزار می شود.

شماری از فعالان حقوق زن افغانستان با ارسال یک نامه سرگشاده به سازمان ملل و اشتراک کنندگان این نشست، گفته اند که از برگزاری این نشست پشت درهای بسته «به شدت نگران هستند.»

در این نامه آمده است که «ما زنان افغانستان از هر قوم، مذهب و فرهنگ، همه به‌شدت نگرانیم که در یک گردهمایی نمایندگان ویژه کشورهای مختلف پشت درهای بسته به میزبانی سازمان ملل در دوحه قطر، بدون حضور نماینده زنان افغانستان برگزار می ‌شود.»

آنها افزوده اند که «زنان افغانستان از اینکه سازمان ملل متحد، کشورهای عضو یا هر سازمان بین ‌المللی تعامل با یک گروه تروریستی شناخته شده را در نظر می‌ گیرند خشمگین هستند.»

زنان افغانستان از شرکت کنندگان در نشست دوحه می ‌خواهند که فرصت حضور زنان، به ویژه زنان معترض و فعالان حقوق زن را در این گونه نشست ها فراهم کنند.

در این نامه سرگشاده همچنین آمده است که «رهبران طالبان بنا به قوانین بین المللی به دلیل جنایات جدی که علیه مردم افغانستان، به ویژه زنان و دختران مرتکب می‌ شوند، پاسخگو شوند» و تأکید شده است که«طالبان اصلاح طلب نیستند. ما هر گونه تلاش برای عادی سازی روابط دیپلماتیک با طالبان را رد و محکوم می ‌کنیم.»

آنها تحریم‌ های هماهنگ بین المللی بر رهبران و مقام‌ های طالبان از جمله تمدید ممنوعیت سفر، مسدود شدن دارایی ‌های متعلق به رهبر طالبان و ثبت مجدد فهرست مقام‌ های ارشد طالبان در فهرست تحریم‌ های سازمان ملل را از جمله گام های ضروری برای تضمین حمایت از حقوق بشر و مردم افغانستان دانسته اند.

طرح مسئله به رسمیت شناختن گروه طالبان شهروندان افغانستان را نگران کرده است و آنها آن را در تضاد با قوانین بین المللی بشردوستانه و اصول پذیرفته شده حقوق بشر می دانند و خواستار پابندی کشورها به این اصول و قوانین هستند.