دانشمندان روس یک ربات برای کاوش سیاره زهره ساخته اند که نه تنها میتواند در محیط خشن این سیاره زنده بماند، بلکه می تواند به گشت و گذار در آن نیز بپردازد.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، پژوهشگران دانشگاه فنی دولتی باومان (Bauman) مسکو رباتی را طراحی کرده اند که میتواند شرایط سخت زهره را دوام بیاورد و به کاوش در آن بپردازد.

گئورگی شچگلوف، معاون بخش سیستم های هوافضا در مرکز آموزش عالی باومان می گوید که این ربات جدید میتواند با شرایط آب و هوایی چالش برانگیز، دما و فشار بالا و جو اسیدی سیاره زهره مقابله کند.

شرایط سخت و خشن زهره در گذشته بر روی هر رباتی که بر روی این جرم آسمانی فرود آمده، تأثیر منفی گذاشته و منجر به نابودي تقریباً فوري آنها شده است.

اکنون این ربات جدید نه تنها میتواند در زهره زنده بماند، بلکه می تواند با پرش به اطراف، مسافتی تا ۵۰۰ متر را در این سیاره طی کند.

در حال حاضر، تنها یک فضاپیمای اختصاصی در حال مطالعه ونوس (Venus) است و آخرین ماموریت بازدیدکننده رباتیک ناسا به این سیاره به نام ماموریت «ماژلان» (Magellan) در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید.

با این حال، اخیراً ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) در ژوئن سال ۲۰۲۱ از ماموریت های جدیدی برای مطالعه این سیاره پرده برداشتند.

هنوز اطلاعاتی در مورد این که آیا این ربات روسی بخشی از این ماموریت ها خواهد بود یا خیر، وجود ندارد.

پیچیده ترین بخش استقرار این ربات احتمالاً نحوه رسیدن آن به سطح زهره باشد.

ماموریت های ناسا وریتاس (VERITAS) و داوینچی (DAVINCI) نامیده می شوند و ماموریت آژانس فضایی اروپا اِنویژن (EnVision) نام خواهد داشت.

امید است که ماموریت« وریتاس» در سال ۲۰۲۷ پرتاب شود و هدف آن ارائه نخستین نگاه اجمالی به سطح زهره از زمان پایان مأموریت ماژلان است.

این ماموریت همچنین به دنبال جمع آوری داده هایی درباره ترکیب سنگ، فعالیت های سطح شناسی و هسته این سیاره خواهد بود.

ماموریت «وریتاس» همچنین میزبان یک نقشه بردار موسوم به Venus Emissivity Mapper خواهد بود که با ماموریت «اِنویژن» تکمیل خواهد شد.

قرار است ماموریت «اِنویژن» اوایل دهه ۲۰۳۰ پرتاب شود.

در عین حال، ماموریت داوینچی که پرتاب در سال ۲۰۳۰ را هدف قرار داده است، بر جو زهره تمرکز خواهد کرد و از یک فضاپیمای اصلی و یک کاوشگر جوی تشکیل شده است.