یک راننده کامیون ایرانی در آمریکا پس از ورود به خانه ی یک زوج ایرانی و قتل آن ها به ضرب گلوله، خودکشی کرده است. مقامات محلی هویت قربانیان را زهره صادقی ۳۳ ساله و همسرش محمد ناصری ۳۵ ساله اعلام کرده اند. ضارب نیز رامین خداکرم رضایی ۳۸ ساله بوده است.
بر اساس اطلاعات به دست آمده، زهره صادقی یک پادکستر بود و همسرش محمد ناصری نیز مهندس نرم افزار سابق شرکت گوگل بود که از سال ۲۰۲۲ به شرکت آمازون پیوسته بود. این زوج در حدود سال ۲۰۱۱ ازدواج کرده بودند.
زهره صادقی
محمد ناصری
رامین خداکرم رضایی
این راننده کامیون که از شنوندگان پادکست های زهره صادقی بود، مدت ۱۸ ماه این زن را تعقیب می‌کرد و با پارک کردن کامیون و منتظر ماندن در بیرون خانه‌اش و بمباران کردن او با حجمی توصیف‌ناپذیر از پیامک و تماس و گل، به یک مزاحم تعقیب کننده برای این زن و شوهر تبدیل شده بود و در نهایت این سناریو به مرگ هر سه نفر آن ها انجامید.
پلیس ایالتی می‌گوید که اجساد صادقی، ناصری و خداکرم رضایی را پس از دریافت یک تماس تلفنی مبنی بر تیراندازی در خانه‌ای در شهر ردموندِ واشنگتن پیدا کردند.
خانه زهره صادقی و محمد ناصری
به گفته بازپرس، هنگامی که خداکرم رضایی از طریق پنجره به داخل خانه هجوم برده بود، مادر صادقی در خانه دخترش حضور داشته و موفق به فرار و رفتن به خانه یکی از همسایه‌ها شده و با پلیس تماس گرفته بود.
دارل لو، رئیس پلیس ردموند در مصاحبه با رسانه ها گفت که خداکرم رضایی ابتدا پس از گوش دادن به پادکستی درباره «پیدا کردن شغل در صنعت فناوری» با زهره صادقی آشنا شده بود.
زهره صادقی
محمد ناصری
در بیانیه پلیس آمده است که خداکرم رضایی پس از گوش دادن به پادکست، مدتی با صادقی مکاتبه می کرد تا اینکه صادقی موضوع را به دادگاه کشاند و با حکم دادگاه، خداکرم رضایی از تماس با صادقی منع شد.
این امر اما جلوی مزاحمت های خداکرم رضایی را نگرفت و او تنها در یک مورد بیش از ۱۰۰ نوبت در روز با صادقی تماس گرفته بود.
این وسواس تماس گرفتن در خداکرم رضایی به زودی به تعقیب فیزیکی تبدیل شد و او در سال ۲۰۲۲ صادقی را تا کنفرانسی در شهر دنورِ کلرادو دنبال کرد.
به گفته پلیس، دستور عدم تماس دادگاه به صادقی در واقع هیچ گونه حمایت فیزیکی برای این زن در پی نداشت و هنوز دستور به خداکرم رضایی ابلاغ نشده بود که صادقی و همسرش کشته شدند.
دارل لو، رئیس پلیس ردموند به رسانه ها گفت: من فکر می‌کنم نکته کلیدی در اینجا این است که دستور حفاظت صرفاً یک تکه کاغذ است که مانع از آسیب رساندن شخصی به شخص دیگر نمی‌شود.
نظر شما