داود حشمتی در امتداد نوشت: توسط قیمت مسکن در شمال تهران بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان و قیمت هر متر زمین کلنگی بیش از ۳۲۰ میلیون تومان است. روز به روز هم این قیمت‌ها گرانتر میشود. ابراهیم رئیسی که در سال ۹۶ با پرچم «سیدمحرومان» به انتخابات پا گذاشت، مدعی بود آمده تا به نفع «محرومان جامعه» قدم بردارد. حالا نگاه کنید به طرح مولدسازی که چطور در خدمت طبقه برخوردار و صاحب مال و مکنت شمال تهران است. به یک تعبیر بخش مهمی از طرح مولدسازی برای برطرف کردن نگرانی‌های این طبقه مرفه جامعه است. چرا؟
اساسا می‌بینید که طرح با عنوان «مولدسازی» معرفی شده و اساسا قرار هم نیست صرفا «واگذاری» باشد. به این معنا که باید اموال «غیرمنقول دولت» را در این طرح دارای «ارزش افزوده» کنند و بعد آنها را به فروش برسانند. از املاک بزرگ و عظیم خارج از تهران خبر نداریم. اما هرچه هست ارزش آنها در مقابل دو ملک شمال تهران هیچ به نظر می‌رسد. طرح مولدسازی این دو ملک در شمال تهران را مستقیما نشانه رفته است. اول: اردوگاه شهید باهنر در منطقه یک که مساحت آن حدود ۲۰۷ هکتار است. دوم: باشگاه آجودانیه متعلق به بانک ملی با مساحت تقریبی ۷ هکتار.
اما تاسف بار این است که این کار قرار است به نام شما «محرومان جامعه» تمام شود. به عبارت روشنتر، مولدسازان معتقدند که «دولت با حبس دارایی غیرمنقول و فریز کردن آن به افزایش قیمت ملک دامن زده است.» پس بنابراین «دولت بزرگترین ملاک کشور است که می تواند با تقویت سمت عرضه زمین و ملک، اتفاقا به نفع اقشار محروم از دارایی‌ها کار کند.»
به عبارت روشنتر دولت می‌گوید چرا بانک ملی درحالی که پول ندارد تا وام بدهد، باید چنین ملکی داشته باشد. در نتیجه باید آن را بفروشم. دولت می‌گوید در حالی که وزارت آموزش و پرورش در پرداخت حقوق معلمان مشکل دارد، چرا باید ملک اردوگاه شهید باهنر بی‌استفاده در خوش آب و هواترین منطقه تهران رها شود؟
شوربختانه اینکه مدعی است با فروش این املاک در شمالی‌ترین نقطه تهران (که هر متر آن بیش از ۳۲۰ میلیون تومان قیمت دارد)، قرار است زمین در «عبدل آباد» و «خلازیر»و «مرتضی گرد» ارزان‌تر شود.
یکبار دیگر اعداد را ضرب و جمع کنید. ۲۱۷ هکتار زمین در شمال تهران (تنها در دو فقره مولدسازی) قرار است به ارقامی که کمترین آن ۳۲۰ میلیون تومان خواهد بود، فروخته شود. عرضه این مقدار زمین حضرات برخوردار از مواهب مالی را که روز به روز دارایی هایشان بیشتر میشود (و نگران بودند که زمین کمی در شمال تهران دارند) راضی‌تر خواهد کرد، و می‌توانند زمین‌های بیشتری را تصاحب کنند.
اینکه در خدمت طبقه مرفه جامعه باشید قبول، اما چرا منت آن را برسر فقرای این کشور می‌گذارید؟ ۴۴ سال است اموال وابستگان رژیم گذشته به نام محرومان و مستضعفان مصادره شده است و در اختیار نهاد بنیاد مستضعفان و اشخاص خاص قرار دارد. این اموال چرا فروخته نمیشود تا به خود محرومان داده شود؟ اگر فروش اموال خوب است، چرا از دارایی‌های ستاداجرایی فرمان امام و بنیاد مستضعفان شروع نمی‌کنید؟ چرا اموال مستضعفان باید در اختیار شما باشد؟ مستضعفان به شما وکالت دادند و گفتند: «ما صلاحیت نگهداری از اموالی که به نام ما مصادره کردید را نداریم، لطف کنید آنها را برای ما مدیریت کنید.»؟ در کجا این وکالت را از ملت محروم گرفتید؟ ذیل کدام نظارت این اموال هنوز در تصاحب بنیاد مستضعفان است؟ اگر فروش زمین‌های الهیه به کاهش قیمت در کوره‌پزخانه‌های مرتضی‌گرد میشود، من حتما با آن موافقم و پیشنهاد می‌کنم از همان ملکی که به حدادعادل برای ساخت مدرسه واگذار شد، شروع کنید. با فروش این املاک به کاهش قیمت در شهرری و شهریار و اکبرآباد کمک کنید.
واقعیت اما این است که قرار است به نام فقرا و محرومان جیب طبقه برخوردار جامعه و طبقه مرفه جامعه پرپول‌تر شود. چشمان همه آنها به زمین‌های مرغوب اردوگاه باهنر و آجودانیه خشک شده است. حیف است آنجا ویلاهایی به سبک «لواسان» ساخته نشود. فقط لطفا بار منت‌تان را بر شانه‌های محرومان جامعه قرار ندهید. این شانه‌ها خسته‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. طاقت آوار منت‌های نابه‌جای شما را ندارد و فروریختش دامان همه را خواهد کرد
∎