فرم و محتوا که جفت و جور باشد، یک محصول خوب را به دست می‌دهد، محصولی که می‌تواند تأثیر و پیام خود را بگذارد.
جشنواره فیلم فجر هر چند با بی مهری و بی انصافی برخی در داخل روبرو شد، برخی آن را تحریم کردند، برخی بازیگران و کارگردان‌ها در جشنواره حاضر نشدند و فیلم‌های این طیف در نشست خبری بدون حضور آنها برگزار شد، اما جشنواره برپا شد و نشان داد که پویا و ریشه‌دار است. هر جشنواره‌ای فیلم ضعیف و قوی دارد و این جشنواره نیز از این امر مستثنی نبوده است. جشنواره چهل و یکم فیلم فجر در حالی دیشب به کار خود پایان داد که با هجمه گسترده‌ای از سوی رسانه‌های خارجی و برخی افراد در داخل روبرو بود اما سعی کرد تا خود را با آنها مواجهه ندهد، که بهترین راهکار را در دستور کار خود قرار داده بود. از این مسائل که بگذریم، فیلم‌هایی است که در این جشنواره به نمایش درآمد، ۲۴ فیلم به رقابت پرداختند که شب گذشته جوایز خود را دریافت کردند و سیمرغ‌ها بر روی شانه‌های برگزیدگان نشست.
اما در اینجا می‌خواهیم به یکی از فیلم‌هایی که در جشنواره ۴۱ فجر به نمایش در آمد بپردازیم. فیلم سینمایی «غریب» به کارگردانی محمد حسن لطیفی در جشنواره فیلم فجر به روی پرده رفت و توانست توجه منتقدان، رسانه‌ها و مردم را به خود جلب کند.
غریب به مقطعی از زندگی شهید «محمد بروجردی» می‌پردازد، فرماندهی که از سوی امام (ره) به فرماندهی سپاه غرب کشور منصوب می‌شود و باید برای سر و سامان دادن به وضعیت کردستان به این منطقه برود.
فیلم از آنجایی آغاز می‌شود که او به همراه همسر و فرزندش، راهی می‌شوند، اما روشن نیست باز می‌گردند یا می‌روند ‌با یک خودروی پیکان، در جاده جلوی خودروی او را جمعی از کردها می‌گیرند و حتی تیراندازی هوایی هم می‌کنند و ماجرا از همین‌جا آغاز می‌شود.
«غریب» که نقش اصلی فیلم را بابک حمیدیان بازی کرده سعی کرده است تا شخصیت شهید بروجردی را آنگونه که بوده به مخاطب نشان دهد. فیلمنامه غریب، از قوت بالایی برخوردار است چرا که گفتمان‌هایی که میان بازیگران رد و بدل می‌شود از سطح بالایی دارد.
نکاتی که در گفته‌های بازیگران به ویژه سخنان شهید بروجردی با دیگران مطرح می‌شود، نگاه او را به انقلاب، آینده آن، مردم و هر آنچه که با ایران اسلامی سروکار دارد نشان می‌دهد، ‌در واقع جهان‌بینی شهید بروجردی در فیلم غریب به خوبی دیده می‌شود، به همین دلیل است که با بی مهری‌ها و ناملایمتی‌های زیادی در آن زمان هم روبه‌رو بوده است.
«مسیح کردستان» از القاب شهید بروجردی است که مردم کردستان آن را به کار می‌بردند، اثبات می‌کند که او تا چه اندازه در میان مردم این استان محبوبیت داشته است. او غمخوار مردم کردستان بود. فیلم غریب با بازی زیبای بابک حمیدیان،‌ مهران احمدی، فرهاد قائمیان و دیگر بازیگران، یک فیلم تمام‌عیار از صحنه‌هایی است که در مقطعی از تاریخ جنگ ایران به وقوع پیوسته است.
در کنار بازی‌های خوب بازیگران آن، کارگردانی خوب لطیفی در این فیلم به خوبی احساس می‌شود،‌ صحنه‌ها و جلوه‌های ویژه فیلم، درگیری‌های نظامی که بیننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد،‌ داستان فیلم که بسیار خوب آغاز می‌شود و تا پایان ریتم درست خود را سپری می‌کند و هیچگاه بیننده از دیدن ادامه فیلم خسته نمی‌شود بلکه انتظار دارد فیلم ادامه داشته باشد و به ابعاد بیشتری از حقایق آن دوران بپردازد، همگی از ویژگی‌های خوب فیلم سینمایی غریب است.
فیلم سینمایی غریب را یک سر و گردن بالاتر از فیلم‌هایی می‌دانم که در چند روز جشنواره فیلم فجر دیدم. در غریب، هم جنگ و خونریزی می‌بینیم و هم عشق و علاقه، که هر دو از جنس مردم، انقلاب، ایران و رهبری است.
جای اینگونه فیلم‌ها که براساس داستان‌های واقعی ساخته می‌شود در سینمای کشور خالی است، غریب توانست گوشه‌ای از خلاء اینگونه فیلم‌ها را که نیاز نسل کنونی و آیندگان است پر کند اما هنوز برای ساخت چنین فیلم‌های سینمایی جا دارد که کارگردان‌ها و نویسندگان قلم به دست، قوی وارد میدان شوند و دین خود را به ایران اسلامی ادا کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «روز سوم»، با ساخت «غریب» یک شاهکار دیگر در عرصه فیلم‌های دفاع مقدس از خود به‌جا گذاشت.

^{نویسنده: محمد صفری}