دکتر کچر، عاملی را در خون حیوانات جوان کشف کرده است که سن موجود را کنترل می‌کند. وی آن را روی ۸ موش صحرایی ماده از نژاد Sprague Dawley آزمایش کرد و «سیما» در حال حاضر تنها بازمانده آن گروه است، اما سنی که این موش به آن رسیده است، چشم اندازی از جوان‌سازی انسان را در اختیار دانشمند قرار داده است.

سیما از حد مجاز عبور کرد

سیما (Sima) که از کلمه هندی به معنی «مرز» یا «حد» نام‌گذاری شده است، در ۲۸ فوریه ۲۰۱۹ به دنیا آمد و اکنون بیش از ۴۷ ماه است که زنده مانده و بالاتر از سنی که در مقاله‌های علمی برای یک موش ماده از نژاد Sprague-Dawley ثبت شده، یعنی ۴۵.۵ ماه عمر کرده است.

سیما تا به امروز نزدیک به ۶ ماه از سن نزدیکترین رقیب خود پیشی گرفته است.

دکتر کچر، مدیر ارشد علمی استارتاپی موسوم به یووان (Yuvan) مستقر در کالیفرنیای آمریکا اظهار داشت: پیری سلولی یک فرآیند معمول سلولی است که به تاریخچه سلول بستگی ندارد، بلکه به محیط آن بستگی دارد.

نتایج آخرین مطالعه دکتر کچر پس از مرگ سیما، ثبت و منتشر خواهد شد. با این حال، داده‌های جمع‌آوری‌شده تاکنون نشان می‌دهد که هشت موش که دارونما به آنها تزریق شد، توانستند تا ۳۸ ماه زنده بمانند، در حالی که هشت موشی که E۵ (شکل غلیظ و خالص‌شده پلاسمای خون) دریافت کردند تا ۴۷ ماه زنده ماندند. این پلاسما همچنین به طور قابل توجهی قدرتِ در دست گرفتن چیزها توسط موش‌ها را بهبود بخشید.

اگرچه این پلاسما، اندام‌ها و بافت‌های پیر جوندگان را تقویت می‌کند، اما شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این رویکرد موجب ضد پیری در انسان می‌شود.

کچر می‌گوید: هدف واقعی آزمایش‌های ما افزایش طول عمر نیست، بلکه جوان‌سازی افراد، افزایش طول جوانی و تبدیل سال‌های طلایی عمر به سال‌های بالقوه طلایی به جای سال‌های کسالت و درد است. اما واقعیت این است که اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، می‌توانیم طول عمر را نیز افزایش دهیم.

آینده درمان E۵

روند تولید E۵ در انتظار ثبت اختراع است. کتاب «توهم دانش» نوشته دکتر کچر داستان کشف آن را به تصویر می‌کشد.

استارتاپ یووان قصد دارد این ماده را قبل از آزمایش روی انسان، روی گونه‌های دیگر حیوانات آزمایش کند.

اگر سن سیما را با عمر انسان مقایسه کنیم، اکنون سیما ۱۲۶ ساله شده است، این در حالی است که دانشمندان ۱۲۲.۵ سال را حداکثر سن انسان در نظر می‌گیرند.

سیما با گذشتن از حد عمر نژاد خود به ما یادآوری می‌کند که تاریخ بشر، تاریخِ فراتر رفتن از محدودیت‌ها است.