شرق: نخستين دوره بازي‌هاي اروپايي در شرايطي در شهر باکوي جمهوري آذربايجان در حال برگزاري است که مدال‌آوري ورزشکاران ايراني در اين رقابت‌ها، زنگ خطري براي ورزش ايران محسوب مي‌شود. اتفاق قابل‌توجه نخستين دوره بازي‌هاي اروپايي اينجاست که خيلي از کشورهاي اروپايي حاضر در اين رويداد مهم، حتي نتوانسته‌اند يک مدال طلا هم به‌دست آورند؛ اما ورزشکاران ايراني با دو مدال طلا و نقره‌اي که براي آذربايجان کسب کرده‌اند، مؤثرتر از کشورهايي مثل مونته‌نگرو، دانمارک و... ظاهر شده‌اند. 
البته درخشش ورزشکاران کشورمان در رويداد‌هاي معتبر بين‌المللي براي هر ايراني خوشحال‌کننده است؛ اما همين مدال‌آوري‌ها زنگ خطري بزرگ براي ورزش ماست که مبادا اين مهاجرت‌ها در آينده نيز ادامه‌دار باشد و سرمايه‌هاي ورزش ايران، يکي پس از ديگري از دست بروند.  ورزشکاراني که چند صباحي است به دليل پشتيباني‌نشدن مالي از سوي مسئولان ورزش ايران و البته پيشنهادهاي مالي همسايه شمالي، به جمهوري آذربايجان مهاجرت کرده و تغيير تابعيت داده‌اند تا در قبال دريافت دستمزدهاي بالا از آذربايجاني‌ها، براي تيم‌هاي ملي رشته‌هاي مختلف اين کشور به ميدان بروند. جمهوری آذربايجان که در سال‌هاي اخير، سرمايه‌گذاري گسترده‌اي روي ورزش کرده، مدت‌هاست در کمين ورزشکاران کشورهاي همسايه خود به خصوص ايران است تا خودش را به ورزش دنيا معرفي کند. مهم‌تر اينکه سران ورزش اين کشور با گرفتن ميزباني اولين دوره بازي‌هاي اروپايي، بزرگ‌ترين رويداد قاره اروپا، انگيزه‌شان مضاعف شده تا هرچه بيشتر به جذب قهرمانان و مدال‌آوران کشورهاي ديگر اقدام کنند تا اولين نتيجه کار خود را در اين رقابت‌ها ببينند! ميلاد بيگي و صباح شريعتي، سرمايه‌هاي ازدست‌رفته ورزش ايران هستند که با مهاجرت به آذربايجان پرچم اين کشور را در بازي‌هاي اروپايي بالا برده‌اند. 
طلاي تکواندوکار ايران براي جمهوري آذربايجان
پنجشنبه در ادامه بازهاي اروپايي ميلاد بيگي، تکواندوکار ايراني، يک طلا به مدال‌هاي کاروان جمهوري آذربايجان اضافه کرد. بيگي در وزن منفی 80 کيلوگرم رقابت‌هاي تکواندوي مردان با نتيجه 9 بر 4 «آلبرت گائون» از روسيه را شکست داد و به مدال طلا دست يافت. او چندي پيش در مسابقات آزاد اوکراين، اولين مدال خود(نقره)  را براي تيم ملي تکواندوي آذربايجان به‌دست آورده بود. ميلاد بيگي در حالي عنوان قهرمان تکواندوي اروپا را از آنِ خود کرده که تا پنج ماه پيش براي تيم ملي تکواندو ايران روي شياپ چانگ مي‌رفت و حتی در جام بين‌المللي فجر در تهران نيز قهرمان شده بود. نکته جالب‌توجه اينجاست که تيم ملي تکواندوي آذربايجان با مربيگري رضا مهماندوست، سرمربي سابق و پرافتخار تيم ملي تکواندوي ايران، تاکنون دو مدال طلاي مردان را در بازي‌هاي اروپايي گرفته است و شانس اول قهرماني مسابقات محسوب مي‌شود. صباح شريعتي، ديگر ورزشکار ايراني‌الاصل مقيم آذربايجان است که در بازي‌هاي اروپايي مدال‌آوري کرده است. او براي تيم ملي کشتي فرنگي اين کشور در وزن 130 کيلوگرم صاحب مدال نقره شد. شريعتي در ديدار فينال که نمايش خوبي مقابل رضا کايالپ، کشتي‌گير نامدار ترکيه‌اي داشت، 3 بر يک شکست خورد و نايب‌قهرمان شد. شريعتي عنوان دومي و سومي رقابت‌هاي کشوري ايران را داشت و به اردوهاي تيم ملي دعوت مي‌شد؛ اما چهارسال پيش تصميم گرفت به آذربايجان مهاجرت کند. سامان طهماسبي، ديگر فرنگي‌ کار ايراني تيم ملي آذربايجان در اين مسابقات بود که عملکرد خوبي نداشت و در دور دوم رقابت‌هاي وزن 85 کيلوگرم با نتيجه 9 بر صفر مغلوب ماکسيم مانوکيان از ارمنستان شد تا از دور رقابت‌ها حذف شود. طهماسبي، دارنده مدال برنز جهان و طلاي آسيا اولين ورزشکاري از ايران بود که پنج سال پيش، به دليل اوضاع بد مالي و حمايت‌نشدن از سوی فدراسيون کشتي وقت، تغيير تابعيت داد و به آذربايجان رفت. سرمربيگري تيم‌ملي کشتي فرنگي آذربايجان نيز بر عهده جمشيد خيرآبادي است. کسي که پيش‌ازاین دستيار محمد بنا، پرافتخارترين سرمربي تيم ملي کشتي فرنگي ايران، بود که بعد از المپيک 2012 لندن، هدايت اين تيم را با دستمزد بسيار بالا پذيرفت. مسعود هاشم‌زاده، سامان طهماسبي، امير علي‌‌اکبري، صباح شريعتي در تيم‌ملي کشتي فرنگي، احمد محمدي، سينا بهرامي، ميلاد بيگي، سهيلا سياحي و... در تيم ملي تکواندو، نمونه‌هاي روشني از ورزشکاران ملي پوش ايران بودند که در چند سال اخير بار سفر را بسته‌اند و به آذربايجان مهاجرت کرده‌اند. اما تکواندو و کشتي، اولين رشته‌ها در ايران نيستند که ورزشکاران ملي‌پوش و عنوان‌دار آن، به خارج از کشور مهاجرت مي‌کنند. جودو، شمشيربازي، قايقراني، نجات‌غريق، کاراته و شطرنج، ازجمله رشته‌هايي بوده‌اند که ورزشکاران شناخته‌شده آن در پنج‌سال اخير از ايران رفته‌اند و تابعيت کشورهاي اروپايي را گرفته‌اند. کوچ ورزشکاران به ساير کشورها، از مهم‌ترين معضلاتي است که ورزش ايران با آن روبه‌رو بوده و تاکنون راهکاري از سوي مسئولان مربوطه براي مقابله با آن انديشيده نشده است. مشکل مالي و ناديده‌گرفتن ورزشکاران ايراني از سوي متوليان ورزش تنها دليلي است که آنها را مجبور کرده تا دست به اين کار بزنند.