پانزدهمین دوره جایزه ادبی جلال، شنبه این هفته ۲۴ دی ۱۴۰۱ به کار خود پایان داد، اما باز هم بخش مهم این جایزه یعنی بخش رمان و داستان بلند، اثر برگزیده‌ای را به جامعه ادبی معرفی نکرد. به همین دلیل خبرگزاری فارس سراغ سیدمیثم موسویان نویسنده کتاب «بی‌نام پدر» که در دوره گذشته تقدیر شد و در این دوره نیز بنا به رسم هرساله جایزه جلال از داوران این بخش بود، برود و علت انتخاب نشدن اثر برگزیده و اختصاص نیافتن جایزه ۲۵۰ میلیون تومانی به یکی از چهار نامزد این بخش را بپرسد.
موسویان، نویسنده آثاری چون «کلاه پوستی» در همین زمینه گفت: قاعدتاً اگر مجموع آرای سه داور در هر دوره‌ای بالاتر از ۹۰ باشد، امکان دارد اثری برگزیده شود. اگر یکی از این سه داور نسبت به یکی از آثار نمره پایین‌تری بدهد و اجماع به وجود نیاید، اثری برگزیده نمی‌شود؛ چرا که میانگین نمرات، جمع و تقسیم می‌شود و اثری که نمره‌ای بالاتر از نمره ۹۰ را کسب کند، می‌تواند یکی از آثار برگزیده باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: اثری که بتواند هر سه داور را همراه کند، باید خیلی خاص باشد. سه داور با سه سلیقه زیبایی‌شناختی متفاوت و دیدگاه‌های مختلف معمولاً به اجماع نمی‌رسند و اگر در دوره‌هایی یک اثر برگزیده شده است، سلیقه داوران به هم نزدیک‌تر بوده است.
موسویان در ادامه افزود: در یک بررسی کلی نویسند‌ه‌های ما غالباً به فرا گرفتن اصول داستان‌نویسی و قدرت در فرم بسنده می‌کنند و در بسیاری از نویسندگانی که در این دوره آثارشان را خواندیم، دانشی که نسبت به متون دیگر برای رمان لازم است، مثل عرفان، منطق و فلسفه در آنها کم یا کمرنگ بود. نویسنده‌ها در این زمینه‌ها باید غنی‌تر باشند تا اثری را که خلق می‌کنند، لایه‌های زیرین بیشتری داشته باشد.