برانکو هنوز در تهران بود که شایعه‌ها پچ‌پچ درباره او را شروع کردند. از بی‌بازگشت بودن سفر دوهفته‌ای این مربی می‌گفتند و اینکه مرخصی‌اش را پایانی نخواهد بود. توجیه‌شان برای این بدبینی را اگر نمی‌شنیدیم، آن حرف‌های درگوشی را هم می‌شد نشنیده گرفت اما طرح این پرسش که «از کجا معلوم که مدیران جدید باشگاه هم برانکو را بخواهند؟ » ما را هم با شایعه‌ها همراه می‌کرد.
واقعا سرمربی کروات چطور می‌توانست در پرسپولیس بماند اگر مدیران تازه‌وارد تاییدش نمی‌کردند؟ او به پیشنهاد نژادفلاح به تهران برگشت و تنها حامی‌اش هم همین قائم مقام بی‌پول بود که از اول هم قرار نبود در پرسپولیس ماندگار شود و این را خودش بهتر از هر کسی می‌دانست.
آوردن برانکو ایوانکوویچ هم تنها یک ترفند بود برای اینکه آقای قائم مقام از وزارت ورزش زمان بخرد و مثلا خودی نشان بدهد؛ البته با پول هدایتی که از وقتی خود را کنار کشید، مربیان و بازیکنان پرسپولیس دیگر رنگ پول را ندیدند. هر چه بود، برانکو را به تهران کشاندند و بعد هم بدون اینکه پولی به او بپردازند، راضی‌اش کردند که دوباره برگردد و پرسپولیس را رها نکند.
الان هم نه مدیرعامل جدید پرسپولیس معرفی شده و نه برانکو ایوانکوویچ برگشته اما هیات‌مدیره‌ای که قرار است مدیرعامل را انتخاب کند، اولین قدم را با حمایت از سرمربی کروات برداشته و همه را از بابت بازگشت و ابقای برانکو آسوده خاطر کرده است. با انتخاب دوباره برانکو، هیات‌مدیره در واقع هم بزرگترین تصمیم را گرفت و هم فرصت تصمیم‌گیری درباره کادر فنی را از مدیرعامل.
اعضای هیات‌مدیره هنوز از گرد راه نرسیده، تمام قد پشت سر برانکو ایوانکوویچ ایستادند و او را سرمربی قطعی پرسپولیس در فصل پانزدهم لیگ برتر معرفی کردند. چراغ اول را جعفر کاشانی روشن کرد. مردی که تا پیش از این جز تاکید بر «باشگاه شدن پرسپولیس» حرفی از زبانش نمی‌شنیدیم اما حالا بی قید و شرط، از سرمربی حمایت می‌کند: «حمایت از کادر فنی به بهترین شکل از سوی مدیریت باشگاه انجام می‌شود. در حقیقت تلاش‌مان این است که یک تفکرات گروهی پشت تصمیم‌هایمان باشد، نه اظهارنظرهای شخصی و تصمیم‌های فردی. اولین موردی هم که درباره‌اش به قطعیت رسیده‌ایم، حمایت از برانکو و کادر فنی است.»
جعفر کاشانی باتجربه‌ترین عضو هیات‌مدیره هم هست و حرفش، حرف دیگر اعضای فوتبالی این هیات‌مدیره یعنی محمدرضا زادمهر و حسین عبدی. حتی عبدی که می‌گویند بعد از برکناری درخشان سرمربیگری را توقع کرده بود و در بازی برگشت برابر النصر هم نقش سرمربی را روی نیمکت پرسپولیس ایفا کرد، حالا در صف حامیان مرد کروات ایستاده است: «مطمئن باشید که در هیات‌مدیره هیچ‌کس دنبال تغییر در کادر فنی نیست. ما فقط به فکر این هستیم که از فرصت باقی مانده بهترین استفاده را ببریم و برای موفق شدن در این کار، قبل از هر چیز باید کادر فنی را قبول داشته باشیم و حمایتش کنیم.»
نظر زادمهر هم جز این نمی‌تواند باشد. او کلا میانه خوبی با «تغییر» ندارد و درباره کادر فنی پرسپولیس هم نظرش بر حمایت و ابقای برانکو است: «شخصا با تعویض‌های ناگهانی و سریع موافق نیستم و فکر می‌کنم باید به همه مربیان زمان کافی داده شود. اگر نظر شخصی من را بخواهید، می‌گویم باید حامی برانکو باشیم و از دانش و تجربه‌هایش نهایت استفاده را ببریم اما خب باید سایرین هم موافق باشند چون در نهایت ما می‌خواهیم تصمیمی بگیریم که به نفع پرسپولیس باشد.»
تا اینجای کار سه عضو از هیات‌مدیره 5 نفره پرسپولیس برانکو را تایید کرده‌اند و با توجه به فوتبالی بودن هر سه آنها، دور از ذهن است که دو عضو دیگر با ادامه همکاری با مرد کروات مخالفتی داشته باشند. علی‌اکبر طاهری همانی است که بعد از زندانی شدن سیاسی سرپرستی باشگاه را به عهده گرفت و با سکوت همیشگی‌اش یک‌تنه مقابل منتقدان حمید درخشان ایستاد و حاضر نشد به برکناری او حتی فکر کند.
این پایداری البته بیش از آنکه به اعتقاد طاهری به سرمربی وقت پرسپولیس متکی بوده باشد، اهل ریسک نبودن او را تایید می‌کند اما هر چه هست، اتفاق‌ها را به سود برانکو رقم می‌زند چرا که قطعا علی‌اکبر طاهری روی حرف فوتبالی‌های هیات‌مدیره حرفی نخواهد زد. فقط می‌ماند حمیدرضا گرشاسبی که در قیاس با طاهری، رابطه بهتری با وزارت ورزش دارد و مثل دیگر اهالی وزارتخانه هیچ مخالفتی با سرمربیگری برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس ندارد. او حتی یکی از مذاکره‌کننده‌ها با این مربی بود.
اینکه حمایت هیات‌مدیره پرسپولیس از سرمربی کروات در اعتقاد و اعتماد آنها به این مربی ریشه دارد یا تنها ترفندی است برای جبران همه بدقولی‌ها و بی‌پولی‌ها، آنقدرها هم اهمیت ندارد. مهم، همین یکدست بودن و هم‌صدایی اعضای هیات‌مدیره در حمایت از کادر فنی است که البته امیدواریم به خاطر پرسپولیس هم شده، تا آخر فصل تداوم داشته باشد.