صاحب‌خبر - گروه ورزش/ پاییز 2 سال پیش زمانی که دیگو آرماندو مارادونا اسطوره فوتبال جهان و آرژانتین پس از یک جراحی ناموفق درگذشت، پله اسطوره فوتبال برزیل به مرگ مارادونا واکنش جالبی نشان داد و متن کوتاهی را منتشر کرد و نوشت: «مطمئنم روزی من و دیگو، بالاتر از آسمان‌ها با یکدیگر فوتبال بازی خواهیم کرد.» حالا درست 2 سال پس از مرگ رقیب سرسخت آرژانتینی، سرطان جان پله 82 ساله را هم گرفت و مروارید سیاه فوتبال و پادشاه مستطیل سبز به آسمان ها رفت تا به وعده اش درباره فوتبال با مارادونا بالاتر از آسمان ها عمل کند. پله نه تنها یک نام پرافتخار برای ورزش و فوتبال برزیل و جهان است بلکه به واسطه اقدامات و کارهای نوع دوستانه برای بسیاری از مردم جهان نامی آشنا بوده و هست و خواهد بود. پله که نام واقعی اش ادسون آرانتس دو ناسیمنتو است، در ۲۳ اکتبر ۱۹۴۰ در شهر کوراسائویس برزیل متولد شد و حتی انتخاب نامش هم مثل جادوگری اش در مستطیل سبز داستانی شنیدنی دارد. پدر و مادرش نام اولین فرزندشان را به دلیل یک اتفاق اجتماعی اقتصادی بزرگ از روی نام یکی از مشاهیر انتخاب کردند: «هنگامی که متولد شدم برق به تازگی به شهر من در برزیل رسیده بود. از این که نامم از توماس ادیسون گرفته شده خوشحال بودم.» اما او به خاطر لقبش یعنی پله، اول خشنود نبود حتی به خاطر آن زد و خورد کرده و تنبیه شده بود چرا که او طرفدار بازیکنی به نام بیله بود و چون نام او را درست تلفظ نمی کرد پله شنیده می شد و برخی برای تمسخر، خود ادسون را هم پله نامیدند و این نام روی او ماند و جهانی شد. پله به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تمام ادوار تلقی می‌شود که از سوی فیفا لقب «برترین» را گرفته است و نامش از سوی مجله تایم در فهرست ۱۰۰ شخصیت برجسته قرن بیستم قرار گرفت. نام پله در سال ۱۹۶۱ به عنوان گنج ملی ثبت شد و حتی عنوان افتخاری شوالیه امپراتوری بریتانیا (KBE) هم به پاسداشت اقدامات نیکوکارانه و انسان دوستانه‌اش از طرف ملکه بریتانیا به او داده شد. پله در سال ۱۹۷۲ (شمسی ۱۳۵۱) برای برگزاری بازی دوستانه بین تیم سانتوس و تاج وارد تهران شد و روز ۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۱ در ورزشگاه آزادی بازی کرد و 3 گل از 5 گل تیمش را هم به ثمر رساند. او با تیم سانتوس برزیل که هوادارانش دیوانه وار پله را دوست داشتند حتی به دل جنگ های داخلی نیجریه در سال 67 میلادی هم رفت و به خاطر حضورش 48 ساعت آتش بست اعلام شد. دوستی پله با نلسون ماندلا رهبر و رئیس جمهور فقید آفریقای جنوبی هم زبانزد بود و پله قید تعطیلات خانوادگی را زد تا در مسابقه‌ای برای خیریه به افتخار هشتاد و نهمین سال تولد رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی با عنوان (۹۰ دقیقه برای ماندلا) بازی کند. پله که از دل فقر بیرون آمده بود و حتی پول نداشت تا کفش و توپ بخرد، سال 50 به پدرش گفته بود بابت ناکامی برزیل در جام جهانی گریه نکند چرا که او جام جهانی را برایش به ارمغان خواهد آورد و پله در 17 سالگی به این وعده عمل کرد و بعدها هم بهترین بازیکن قرن بیستم از سوی فیفا شد. پله فوتبالش را در سال ۱۹۵۴ وقتی ۱۴ ساله بود با ورود به تیم جوانان «بائرو» شروع کرد و یک سال بعد در ۱۵ سالگی از طریق دی بریتو وارد باشگاه «سانتوس» شد. پله ۱۰ ماه پس از امضای قرارداد حرفه‌ای با تیم سانتوس، به تیم ملی برزیل دعوت شد و سال ۱۹۵۸ در ۱۷ سالگی در جام جهانی سوئد بازی کرد. وی از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۷۱ به مدت ۱۴ سال در تیم ملی حضور داشت و توانست در ۹۲ بازی ملی خود ۷۷ بار توپ را از خط دروازه عبور دهد. بعد از درخشش در جام جهانی با تیم «اینتر میلان» قرارداد داخلی بست اما پس از شورش هواداران تیم سانتوس، به درخواست این تیم، قرارداد پاره شد. پله با ۱۷ سال و ۲۳۹ روز جوان‌ترین بازیکن در تاریخ جام‌های جهانی است، همچنین جوان‌ترین بازیکنی است که موفق شده در فینال جام جهانی حضور داشته باشد و در برابر تیم فرانسه و در نیمه نهایی جام ۵۸ موفق شد ۳ گل بزند و در یک دیدار هت تریک کند. یکی از گل‌های پله در جام جهانی، جزو برترین گل‌های تاریخ جام جهانی به شمار می‌آید. البته در جام جهانی قطر سرانجام بازیکن دیگری به رکورد پله رسید و امباپه بازیکن فرانسه با هت تریک در فینال جام 2022 به پله رسید. پله در فینال جام جهانیِ ۱۹۷۰ همراه با برزیل به مصاف ایتالیا رفت. این فینال بسیار مهم بود چون اگر برزیل قهرمان می‌شد، آن‌ها برای همیشه جام ویکتوری (ژول ریمه) را به خانه می‌بردند. همچنین پله قرار بود برای همیشه از تیمِ ملی برزیل خداحافظی کند. در مسابقه فینال، نگاه تماشاگران و لنز دوربین‌ها بیشتر از خود بازی به پله دوخته شده بود و او نیز در دقیقه ۱۹ نخستین گل برزیل را در فینال مکزیک ۱۹۷۰ به ثمر رساند. پس از گلزنی، پله به‌سمت هم‌تیمیِ شماره ۷ خود جرزینهو رفت و با یک پرش زیبا یک قاب ماندگار را در لنز دوربین عکاس‌ها ثبت کرد که به «جهشِ شادی» معروف شد. او همزمان با درخشش در مستطیل سبز از هنر و سینما سر درآورد و علاوه بر نوشتن چند کتاب در فیلم مشهور «به سوی پیروزی» بازی کرد. یک بار و در جریان برگزاری جام جهانی قطر خبر درگذشت پله که تحت شیمی درمانی بود، مخابره شد اما خانواده اش آن را تکذیب کردند و سرانجام پیشروی سرطان جان اسطوره بزرگ فوتبال را گرفت و جهانی را متاثر کرد و این را می شود از سیل واکنش های چهره های سرشناس جهان در حوزه های مختلف به خوبی متوجه شد. کریستیانو رونالدو ستاره پرتغالی فوتبال در صفحه اینستاگرام خود نوشت: یک وداع ساده با پادشاه ابدی پله برای ابراز مصیبتی که در این لحظه تمام دنیای فوتبال را فراگرفته است، هرگز کافی نخواهد بود. نیمار بازیکن برزیل با اشاره به پیراهن شماره ۱۰ پله نوشت: پیش از پله ۱۰ فقط یک عدد بود، اما این جمله کامل نیست. من می‌گویم که پیش از پله، فوتبال فقط یک ورزش بود. پله همه چیز را عوض کرد. او فوتبال را به یک هنر و سرگرمی تبدیل کرد. کیلیان امباپه بازیکن فرانسوی گفت: پادشاه فوتبال ما را ترک کرد اما میراثش هرگز فراموش نمی‌شود. جیانی اینفانتینو رئیس فیفا هم گفت: امروز همه ما سوگوار فقدان فیزیکی پله عزیزمان هستیم اما او مدت‌ها پیش به جاودانگی رسید و تا ابد با ما خواهد ماند. دیدیه دشان بازیکن سابق و سرمربی فعلی تیم ملی فرانسه گفت: فوتبال با مرگ پله یکی از بزرگ‌ترین افسانه‌هایش را از دست داد. پادشاه مثل همه اسطوره‌ها جاودانه به نظر می‌رسید. کیست که در بچگی آرزو نکرده باشد که مثل پله باشد. چهره های سیاسی بسیاری به مرگ پله واکنش نشان دادند چرا که او حتی زمانی سیاستمدار و وزیر ورزش برزیل بود و دستی بر عالم سیاست هم داشت. لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا رئیس جمهوری منتخب برزیل هم گفت: من افتخاری داشتم که جوان‌های برزیل نداشتند: من بازی پله را به طور زنده در ورزشگاه‌های پاکامبو و مورومبی دیدم. باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین آمریکا هم واکنش نشان داد: پله یکی از شناخته‌شده‌ترین ورزشکاران دنیاست که قدرت ورزش در گردهم آوردن مردم را می‌فهمید.∎​