کاری که سواد کوهی مقابل جردن باروز انجام داد یک درس بزرگ بود. درس تسلیم نشدن و مبارزه کردن،درس مقاومت و ایستادگی،درس کشتی و پهلوانی.کاری که سواد کوهی در وقت دوم مبارزه با جردن باروز کرد را ملی پوشان فوتبال ایران باید در نیمه دوم بازی با آمریکا که یک گل عقب افتاده بودند انجام می‌دادند که ندادند. حداقل انتظار ما از بازیکنان تیم ملی این بود که در نیمه دوم آن دیدار بیشتر حمله کنند و چهره یک بازنده را نداشته باشند. درست مثل بازی با ولز که انصافا عالی بودند و مستحق پیروزی.

درس را حتما نباید از سرمربی ژاپن گرفت که عذرخواهی کرد. از کشتی گیر جوان ایرانی که دارنده 10 مدال جهانی و المپیک را شکست داد هم می‌توان درس گرفت. شاید سوادکوهی بعدا در المپیک به باروز ببازد اما بامداد امروز به همه درس تسلیم نشدن و مبارزه کردن داد. او ثابت کرد که از جردن باروز نمی‌ترسد. سوادکوهی حتی اگر می‌باخت هم یک برنده بزرگ بود چون از قهرمان کشتی آمریکا نترسید و جانانه مبارزه کرد. او بیشترین و بهترین درس را به کی روش و ملی پوشان داد، اینکه وقتی عقب می‌افتی باید حمله کنی نه این که باز هم دفاع کنی! کاری که گاهی کی روش و شاگردانش انجام می‌دهند.