درست در روزهایی که تحولات پیرامون مذاکرات رفع تحریم‌ها و روند همکاری ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی زیر سایه رویکرد انحرافی غرب در حال پیمودن بیراهه است، خبرهای جدیدی از اقدامات در دستور کار امریکا و شرکای اروپایی‌اش به بهانه‌هایی غیر از موضوع هسته‌ای در صدر اخبار جهانی نشسته است؛ از یک طرف نشریه «وال‌استریت ژورنال» از احتمال تشدید تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران به بهانه مسائل حقوق بشری و ادعای پهپادی خبر داده است و از سوی دیگر «ند پرایس»، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا از تلاش برای به نتیجه رساندن پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای خارج کردن ایران از «کمیسیون وضعیت زنان سازمان ملل» که چند روز دیگر درباره آن رأی‌گیری خواهد شد، سخن به میان آورده است. او اما به سیاق هفته‌های گذشته این موضع تکراری دولتش مبنی پایبندی به دیپلماسی را تکرار و باز بلافاصله تأکید کرده که تمرکز امریکا بر اغتشاشات داخل ایران قرار دارد و نه مذاکرات وین!

ابراز تمایل به پیگیری دیپلماسی برای حل پرونده هسته‌ای ایران در حالی در یک نمایش تکراری مطرح شده است که مقام‌های دیپلماتیک امریکا و اروپا طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر از یک طرف اصرار عجیبی به نشان دادن پایبندی خود به مذاکره دارند و از طرف دیگر ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران را به بهانه اغتشاشات و آشوب‌های سازماندهی شده هدف قرار داده‌اند. از یک طرف می‌کوشند صفت «مدافع حقوق بشر بودن» را به خود متصف کنند و از طرف دیگر تحریم‌های پی در پی از سوی آنها، ماهیت واقعی اقداماتی را نشان می‌دهد که بیش از هر چیز به «ضد بشر بودن» مشهورند. بگذارید یک بار دیگر این نکته به‌ ظاهر ساده را یادآوری کنیم که «دیپلماسی» اگر برای همه جهانیان، برای رسانه‌ای‌ها، دیپلمات‌ها و شهروندان جهان، یک رویکرد مسالمت‌آمیز است، برای ایرانیان سنجه‌ای‌ است از پارادوکس بزرگ غرب که می‌توان چنین توصیفش کرد: «نقاب فریب و بی قانونی.»

گروگانگیری

در حالی که مذاکرات رفع تحریم‌ها از سوی دولت امریکا به امید به ثمرنشستن جنگ روانی این کشور و شرکای اروپایی‌اش علیه ایران به گروگان گرفته شده است، دمیدن بر آتش پروژه این جنگ نیز اوج گرفته است. چه بازگشت به توافق 2015 به عنوان سیاستی که «جو بایدن» از آغاز مسئولیتش مورد تأکید قرار داد حالا به پاشنه آشیل او تبدیل شده و دولت او سعی دارد با فضاسازی تبلیغی و انجام اقدامات ایذایی، راهی جز مذاکره را برای بازگشت به این توافق اما مشروط به خواسته‌های زیاده‌طلبانه‌اش طی کند. اتهام واهی مشارکت ایران در جنگ اوکراین به بهانه فروش پهپاد نظامی به روسیه، چشم دوختن به اغتشاشات با امید به فروپاشی و تجزیه و در نهایت امید واهی به نتیجه بخشی سناریوی فشارهای جدید آژانس همه و همه برای زمینگیر کردن ایران در صحنه مذاکرات وین ارزیابی می‌شود. بسته تحریمی جدید برای بررسی در نشست آتی شورای وزرای امور خارجه کشورهای اروپایی که طبق «وال استریت ژورنال» ۱۰ شخصیت و نهاد ایرانی را به بهانه ارسال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین در فهرست تحریم‌ها قرار داده، از جدیدترین اقدامات در دستور کار اروپا در همراهی با امریکا به شمار می‌آید. دور آتی نشست شورای وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا روز دوشنبه هفته آینده برگزار خواهد شد. این در حالی است که «پرایس» هم از امیدواری کشورش برای به اجرا درآوردن وجه دیگر عملیات روانی غرب یعنی حمایت از اغتشاشات سخن گفته و مدعی شده احتمال دارد قطعنامه اخراج ایران از «کمیسیون وضعیت زنان سازمان ملل» که یک هفته دیگر درباره آن رأی‌گیری خواهد شد، به تصویب برسد. این مقام امریکایی اما در بخش مهمی از سخنان اخیر خود در نشست خبری اخیرش به نگرانی دولت امریکا از غنی سازی ۶۰ درصدی ایران اشاره کرده و در حالی که  آن را تحریک آمیز خوانده، مدعی شده است که چنین اقداماتی هیچ اهرم بیشتری برای تهران ایجاد نمی کند.

نگرانی از عواقب کارشکنی

اقدام ایران به آغاز غنی سازی 60 درصد در تأسیسات هسته‌ای «فردو»  فارغ از اینکه در متن جدال دیپلماتیک فرسایشی غرب به رهبری امریکا به وقوع پیوسته است و از عواقب ناگزیر آتشی است که این کشور با متوقف کردن مذاکرات وین و به اجرا درآوردن سناریوی روانی چند وجهی شعله‌ور کرده است؛ اما در نمای کلی‌تر تصویر عینی این واقعیت است که زیر پا گذاشتن منافع ملی ایران و برهم خوردن امنیت آن برای هیچ یک از بازیگران غربی حاشیه امنی باقی نمی‌گذارد. برای جمهوری اسلامی ایران در انجام اقدامات تلافی جویانه در عرصه فعالیت‌های هسته‌ای آنچه اهمیت دارد نه دامن زدن به تنش بیشتر که عبرت‌آموزی کشورهای طرف توافق است. ماه‌هاست که مقام‌های دولت سیزدهم در موضعگیری‌های خود بر ضرورت حل دیپلماتیک اختلافات موجود در مذاکرات تأکیده کرده‌اند. اما به عنوان نمونه وقتی در واکنش به این رویکرد ایران، «رابرت مالی»، نماینده ویژه امریکا در امور ایران ادعا می‌کند که «باب دیپلماسی با ایران باز است اما به دلیل  انتخاب‌های ایران درباره درخواست‌های فرابرجامی، ارسال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین، تهدید و گروگان‌گیری امریکایی‌ها، رسیدن به توافق در اولویت کاخ سفید نیست»، کشورش باید انتظار تقبل هزینه‌های گزافی را بابت این ادعاها و منحرف کردن مسیر مذاکرات داشته باشد. چنان که این انتظار و نگرانی در اظهارات اخیر سخنگوی وزارت خارجه امریکا که بدون اشاره به اقدامات تخریبی واشنگتن و غرب، مدعی شده است اقدامات تشدید کننده هسته‌ای ایران مخرب است و تنها به هزینه‌های بیشتر منجر می‌شود، بازتاب یافته است. اقداماتی که نه تنها راه مذاکره را نمی‌پیماید که به جدالی فرسایشی می‌انجامد که حاصلی جز مسدود کردن آخرین روزنه‌های دیپلماسی از جمله همکاری ایران با آژانس ندارد.

شکست پروپاگاندای غرب

شاید از این روست که از همین حالا بتوان راهکار سیاستمداران هدایت کننده کاخ سفید برای تبلیغات منفی و واسپاری پروژه‌های تبلیغات سیاسی- رسانه‌ای با محور ایران‌ هراسی و نیز ایجاد برخی رویارویی‌های ایذایی امنیتی - نظامی و در عین حال قدرت‌نمایی پوشالی علیه ایران را شکست خورده دانست. تردیدی وجود ندارد با ادامه این روند که جمهوری اسلامی نه تنها با ابتکار عمل، دست برتر را در مذاکرات دارد بلکه بر اساس راهبردهای بلندمدت دیپلماسی در مسیر تقویت بیش از پیش سیاست منطقه‌ای و توسعه همه‌جانبه رابطه با چین و روسیه به عنوان دو عضو اصلی طرف مذاکرات قرار گرفته است، می‌توان شکست پروپاگاندای رسانه‌ای علیه ایران را برای جبهه غرب تصور کرد.

روزنامه ایران