آرمان: دوسال پیش بود که در چنین روزی حجت‌الاسلام حسن روحانی توانست از رقیبان خود پیشی بگیرد و در یازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز میدان شود. شاید برای بسیاری از اهالی مجلس اصولگرا خوشایندتر آن بود که فردی از جنس خودشان سکان را به دست گیرد و از همین رو پیروزی حسن روحانی کمی برایشان سنگین بود اما در هر صورت دو سال آخر احمدی‌نژاد نیز دورانی پرمناقشه برای دولت و مجلس بود و عملکرد رئیس دولت دهم کاسه صبر مجلس را لبریز کرده بود و از این‌رو پیروزی روحانی نوعی رضایت را نیز پدید آورد چراکه روحیه او با قانون‌گریزی‌های گذشته و بگم‌بگم‌های پی‌درپی فاصله‌ای بسیار داشت. اما عده‌ای که همچنان دنباله‌رو دولت قبل و خواستار تداوم وضعیت گذشته بودند، این پیروزی را برنتافتند و دائما سعی کردند تا با برخی فضاسازی‌ها در مقابل دولت صف‌آرایی کنند. بر این اساس اقدام برای سنگ‌اندازی‌هایی کردند که مصداق آن سوالات و تذکرات پی‌درپی و همچنین طرح استیضاح وزرای دولت بود و اینکه تلاش کردند تا اکثریت نمایندگان را با خود همراه سازند که خروجی این تلاش‌ها استیضاح وزیر علوم کارآمد دولت، رضا فرجی‌دانا و 12کارت زرد به اعضای کابینه بود.
سه وزیر در صف استیضاح
هفته پپش بود که موج سوال و استیضاح از سوی بهارستانی‌ها به‌سوی پاستورنشینان دوباره به راه افتاد. ابتدا سوال از وزیر ارشاد به میان آمد که نمایندگان هرآنچه سوال داشتند فارغ از آنکه در حوزه اختیارات وزیر هست یا خیر از او پرسیدند و نهایتا به دلیل آنکه وزیر پاسخ قانع‌کننده‌ای برای سوالاتی که مربوط به وظایف دیگران بود، نداشت کارت زردی به او نشان دادند و پس از آن استیضاح علی‌اصغر فانی اعلام وصول شد. یک روز بعد، استیضاح وزیر آموزش و پرورش به دلیل اشتباهی وصول‌شدن آن به کمیسیون مربوطه ارجاع شد اما دو طرح استیضاح دیگر یکی برای عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی با 20 امضا و دیگری برای حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو با 14 امضا به هیات‌رئیسه تقدیم شد تا دولت چندان نفس راحتی از تعویق استیضاح فانی نکشد و همچنان وزرایی باشند که سایه استیضاح را بر سر خود احساس نمایند. گویا تندروهای مجلس بار دیگر عزم جزم کرده‌اند تا ناراحتی خود را به دولت نشان دهند.
زنگنه در لیست نمایندگان
درست در آستانه 24 خرداد و دوسالگی دولت یازدهم استیضاحی دیگر مطرح می‌شود؛ آن هم برای وزیری که می‌توان گفت وزنه کابینه محسوب می‌شود. روز گذشته خبرگزاری فارس از تهیه طرح استیضاح بیژن نامدارزنگنه از سوی برخی نمایندگان خبر داد و نوشت: جمعی از نمایندگان مجلس در اعتراض به عملکرد وزارت نفت طرح استیضاح بیژن زنگنه را تهیه و تدوین کرده‌اند. این طرح در انتقاد به عملکرد وزارت نفت و سیاست‌های وزیر در این وزارتخانه تهیه و تدوین شده است. عملکرد زنگنه در مدیریت وزارتخانه، کاهش قیمت نفت و عدم‌انجام اقدام لازم در این زمینه و همچنین عدم انتصاب‌های مناسب ازجمله دلایل نمایندگان برای استیضاح عنوان شده است. در همین زمینه، سیدشکر خداموسوی، نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی ضمن تأیید این خبر گفت که در هفته جاری اقدامات لازم برای استیضاح پیگیری خواهد شد. وی همچنین علت تهیه این طرح را اینگونه عنوان کرد: «عملکرد وزیر باعث شد تا نمایندگان دیگر راهی به جز استیضاح برای جلوگیری از روند غلط در وزارت نفت نداشته باشند.» وقتی وزیری با 18سال سابقه مدیریت در مهمترین وزارتخانه کشور مورد انتقاد نمایندگان تندرو قرار می‌گیرد این سوال مطرح می‌شود اگر فرد دیگری بود آیا توانایی مواجهه با مشکلات را داشت؟! قطعا سوال و استیضاح ابزاری است نظارتی و حق نمایندگان که از آن استفاده کنند اما موضوعی که مطرح است اینکه آیا در به کارگیری این ابزار تنها بحث نظارت مطرح است یا موضوعات دیگر نیز می‌تواند دخیل شود. لذا آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود منصفانه بودن سوال یا استیضاح است نه اصل آن.
∎