به گزارش جهان صنعت نیوز:  شهروندان ایرانی این روزها مزه تلخ تورم مهار ناشدنی به ویژه تورم در مواد غذایی را می بینند و سخنان مدیران سیاست و اقتصاد نیز آنها را بیشتر آزار می دهد. قیمت هرکیلو مرغ خالص الان به اندازه ای شده که شهروندان ایرانی توانایی خرید آن را ندارند همانطور که توانایی خرید برنج و سبزی و ماکارونی را نیز از دست داده اند. در وضعیتی که اقتصاددیگر کشورها با استفاده از همکاری بین المللی ونیز استفاده از ظرفیت های فنی ومالی در حال پیشرفت است شاخص های کلان در بخش واقعی اقتصادایران روندی نزولی دارد و مدیران سیاسی با چشم بندی مردم می خواهند شرایط را عادی نشان دهند.

آیا اقتصادایران وبه ویژه شهروندان ایرانی می توانند بازهم از سفره خود بزنند و با غذای کمتر و هزینه های اندک برای آموزش و بهداشت و درمان ونیز آینده مبهم تر؛ زندگی عادی داشته باشند؟ واقعیت این است که این راهی که از سوی نظام سیاسی برای شهروندان انتخاب شده و هرروز راه باریک تر و فراز ونشیب آن بیشتر می شود به فرجامی خوش نمی رسد و احتمال رسیدن به بن بست افزایش می یابد. چرا به چنین وضعیتی رسیده ایم؟ بدون چون وچرا باید قبول کرد عنصر سیاست خارجی در ایران دهه های تازه سپری شده آفریننده مصیبت های بزرگ برای ایرانیان بوده است. به مناسبات ایران با کشورهای همسایه نگاه کنید : آیا ایران و ترکیه که نیرومند ترین اقتصاد را دارد در پنهان وپیدا روزگار مناسبی دارند ؟ بدیهی است که رهبران ترکیه از ضعف ایران بسیار بهره برده و می برند و در حالی که با ایران راه آشتي نشان می دهند اما در منطقه قفقاز البته سخت گیرند و ایران را زیر تیغ قرارداده اند؟ ایران با آذربایجان ؛ با ترکمنستان ، با عراق ، با روسیه ، با عربستان ، با امارات و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس مناسبات عادي ندارد.

نظام سیاسی ایران تا همین دوسال پیش اروپا در کنار آمریکا نمی دید و توانسته بود دست کم در ظاهر بین غرب اختلاف بیندازد اما حالا اروپا تند تر از امریکا شده است. دوری ایران از اروپا به سرعت به جایی رسیده است که پارلمان اروپا ونیز سایر نهادهای اروپایی و سه غول اروپا با ایران در بدترین مناسبات قرار گرفته اند. از سوی دیگر کشورهای متحد غرب در آسیا ؛ در استرالیا و کانادا ایران را زیر فشار قرارداده اند. جوبایدن آمریکایی هم دراین وضعیت ديگر دنبال آشتی با ایران نیست و می خواهد روی نا آرامي ها درایران متمرکز شود. روسیه که خود درباتلاق افتاده دنبال شریک جرم می گردد و هرروز ابعادتازه ای رو می شود که نشان دهد ایران در جنگ اوکراین در کنارروسیه می جنگد و…همه فشارهایی که از سیاست خارجی ایران سرچشمه می گیرند ریسک سرمایه گذاری و تولید و تجارت درایران را افزایش می دهد و بخش واقعی اقتصاد را له می کند. برای ارام شدن فضای کسب وکار چاره ای جز این نیست که ریسک های سیاست خارجی بر اقتصاد را کاهش دهیم.