به گزارش ایسنا ، سیاره ای شبیه به زحل که ۷۰۰ سال نوری از خورشید فاصله دارد، به بهترین سیاره بیرون از منظومه شمسی تبدیل شده که تاکنون کشف شده است. بررسی های" تلسکوپ فضایی جیمز وب"( JWST) در مورد جو این سیاره، جزئیات بی سابقه ای را در مورد شیمی آن آشکار کرده است و حتی شاید به ستاره شناسان امکان دهد تا روش هایی را برای شناسایی حیات بیگانه آزمایش کنند.

سیاره فراخورشیدی" WASP- ۳۹b" که به دور ستاره ای در صورت فلکی" دوشیزه"( Virgo) می چرخد، در اواخر ماه اوت هنگامی که تلسکوپ فضایی جیمز وب دی اکسید کربن را در جو آن یافت، خبرساز شد. این کشف اولین نمونه در نوع خود به شمار میرود که تاکنون انجام شده است و کارشناسان از آن بعنوان یک پیشرفت بزرگ استقبال کرده اند. اکنون بعد از گذشت کمتر از سه ماه از این کشف، پژوهش های مبتنی بر مشاهدات تلسکوپ جیمز وب، جزئی ترین اطلاعات را در خصوص جو WASP- ۳۹b آشکار کرده اند که به ستاره شناسان امکان می دهند تا در خصوص تاریخچه شکل گیری این سیاره فراخورشیدی نتیجه گیری کنند.

" لورا کریدبرگ"( Laura Kreidberg)، مدیر" مؤسسه نجوم ماکس پلانک"( MPIA) آلمان که در این رصدها شرکت داشت، در بیانیه ای بیان کرد:این مشاهدات اولیه نشان دهنده علم شگفت انگیزتری هستند که با تلسکوپ فضایی جیمز وب ارائه می شود. ما عملکرد تلسکوپ را آزمایش کردیم و دریافتیم که تقریبا بی عیب است؛ حتی بهتر از آن چیزی که امیدوار بودیم.

ستاره شناسان بین چهار دستگاه جیمز وب، از سه دستگاه برای رصد این سیاره دور استفاده کردند که عبارتند از:دوربین اصلی موسوم به" NIRCam" و دو طیف سنج " NIRISS" و" NIRSpec" که نور اجرام مشاهده شده را به طیف های نور تقسیم می کنند. این نور مانند اثر انگشتی است که ترکیبات شیمیایی سیارات و ستاره های مشاهده شده را نشان می دهد.

مشاهدات نشان دادند که WASP- ۳۹b در ابرهای ضخیم حاوی گوگرد و سیلیکات پوشیده شده است. این مواد شیمیایی با نور ستاره مادر در تعامل قرار می گیرند و در واکنشی مشابه واکنشی که در جو زمین ازون را تولید می کند، به تولید دی اکسید گوگرد می پردازند.

سیاره WASP- ۳۹b، یک غول گازی با اندازه تقریباً یک سوم سیاره مشتری است و در فاصله هفت میلیون کیلومتری تا ستاره مادر خود یا هشت برابر نزدیک تر از فاصله سیاره عطارد تا خورشید می چرخد. دانشمندان در این بیانیه گفتند که شدت نور ستارگان که به WASP- ۳۹b می تابد، این سیاره را به آزمایشگاهی ایده آل برای مطالعه چنین واکنش های فتوشیمیایی تبدیل می کند.

سطح جزئیات ارائه شده توسط جیمز وب، به ستاره شناسان امکان داد تا به گذشته WASP- ۳۹b نگاهی بیاندازند و بفهمند که چگونه این جهان داغ و سوزان به وجود آمده است. آنها از نسبت کربن به اکسیژن، پتاسیم به اکسیژن، و گوگرد به هیدروژن در جو سیاره، دریافتند که سیاره غول پیکر گازی احتمالا از برخورد چند سیاره کوچکتر تشکیل شده است. علاوه بر این ، فراوانی بسیار بیشتر اکسیژن در مقایسه با کربن در ابرهای ضخیم نشان داد که WASP- ۳۹b بسیار دورتر از ستاره خود شکل گرفته است که امروز به دور آن می چرخد.

" ناتالیا باتالها"( Natalia Batalha)، استاد نجوم و اخترفیزیک" دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز"( UCSC) که برنامه رصد را هماهنگ نموده است ، در این بیانیه گفت:داده هایی از این دست میتوانند بازی را تغییر دهند.

این مشاهدات حتی به ستاره شناسان امکان داد تا روش هایی را آزمایش کنند که شاید روزی بتواند به شناسایی حیات در سایر سیارات فراخورشیدی کمک کند. این تشخیص بر تحلیل جوی مشابهی که در WASP- ۳۹b انجام شد، متکی است و سپس نتایج را با مدل های سیارات بیگانه مقایسه می کند. برای مثال ، اگر سیاره بیش از آنچه مدل ها پیش بینی می کنند اکسیژن داشته باشد، این بعنوان نشانه ای از حیات در نظر گرفته می شود.

با وجود این، سیاره WASP- ۳۹b به دلیل نزدیکی به ستاره مادر خود، گزینه غیرمحتملی برای میزبانی حیات فرازمینی است زیرا دمای این سیاره به ۹۰۰ درجه سلسیوس میرسد که آنرا به سیاره ای غیرقابل زندگی کردن تبدیل می کند.