محققان دریافتند که کاهش وزن در مراحل اولیه ابتدا به پارکینسون با زوال شناختی مرتبط است.

به نقل از هلث، بیمارانی که در سال اول ابتلا به پارکینسون کاهش وزن (Weight Loss) داشتند، به طور قابل توجهی نمرات ارزیابی شناختی مونترال (ارزیابی پرکاربرد برای غربالگری اختلالات شناختی است که در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد) آنان کاهش یافت.

دکتر رایول کیم از دانشکده پزشکی دانشگاه اینها در کره با کمک همکارانش از داده های گروه «ابتکار نشانگرهای پیشرفت پارکینسون» برای بررسی این که آیا تغییرات اولیه وزن با بدتر شدن عملکرد شناختی در بیماری پارکینسون اولیه مرتبط است یا خیر، استفاده کردند.

طی ۸ سال پیگیری، بیماران تحت ارزیابی های غیرحرکتی سالانه شامل علایم عصبی، علائم مرتبط با خواب و علائم ارادی بودند. برای اندازه گیری عملکرد شناختی از ارزیابی شناختی مونترال (MoCA) و آزمون عصب روان شناختی دقیق استفاده شد.

در مجموع ۳۵۸ بیمار مبتلا به مراحل اولیه پارکینسون در گروه‌های کاهش وزن (کاهش بیش از ۳ درصد وزن بدن در سال اول، ۹۸ بیمار)، حفظ وزن (حدود بیشتر و کمتر از ۳ درصد، ۲۰۱ بیمار) و افزایش وزن (افزایش بیش از ۳ درصد، ۵۹ بیمار) طبقه بندی شدند.

محققان دریافتند که در مقایسه با گروه حفظ وزن، گروه کاهش وزن کاهش قابل توجه سریع تری در امتیازات ارزیابی شناختی مونترال داشتند.

با توجه به حوزه های شناختی خاص، کاهش شدیدتر در نمره آزمون روانی معنایی و نمرات تسلط واج شناختی ارزیابی مونترال و تا حدی کم تر، نمرات ترتیب حروف- عدد برای گروه کاهش وزن در مقابل گروه حفظ وزن مشاهده شد.

همچنین کاهش کمتری در نمره آزمون روش های نماد- رقمی در گروه افزایش وزن وجود داشت، اگرچه هیچ ارتباطی با تغییرات طولی در نمرات ارزیابی شناختی مونترال مشاهده نشد.

یکی از محققان گفت: این یافته ها اهمیت بالقوه مدیریت وزن را در مراحل اولیه بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) نشان می دهد.