گویا در موضوع برجام ریش و قیچی دست سیدابراهیم رئیسی است اما سئوال آن است که پس چرا او تصمیم نهایی را نمی گیرد.
به گزارش نامه نیوز، مهم ترین بخش های گفت و گوی محمد مهاجری را در ادامه می خوانید:
*شاید از یک جهت بتوان به آقای رئیسی حق داد، وقتی آقای روحانی با 24 میلیون رأی و آقای ظریف به عنوان دیپلمات شناخته شده در عرصه جهانی مذاکرات را به نتیجه رساندند، در مقابل دلواپسان آن طور آنها را مورد هجمه قرار دادند، طبیعی است که آقای رئیسی با آرای کمتر و وزیر خارجه و تیم مذاکره کننده به مراتب پایین تر از ظریف و همکارانش مقابل هجوم های پس از توافق کم خواهد آورد.
*نکته دیگر آنکه آقای رئیسی مرد تصمیم نگرفتن هاست. تنها تصمیم او درباره حذف ارز 4200 بود که آن هم دلایل دیگری داشت، هر چند تبعات این تصمیم را نیز بعدا نتوانستند حل کنند. از آنجاکه آقای رئیسی هیچ تصمیم کلیدی و استراتژیک دیگری در دولت سیزدهم نگرفت، در مورد برجام نیز می توان گفت او اصلا مرد تصمیمات سخت نیست.
*دستگاه دیپلماسی دولت به ویژه تیم مذاکره کننده یک تحلیل اشتباهی داشتند که فکر می کردند، اگر فردا هوا سرد شود همه کشورهای اروپایی پیت های نفت شان را جلوی در وزارت خارجه می گذارند و می گویند «جان مادرتان 20 نفت به ما بدهید تا ما خودمان را گرم کنیم». واقعا تصور آنها در همین حد کوتاه بود.
* الان دولت متوجه شده که از این خبرها نیست. اروپایی ها حتی اگر از سرما هم بلرزند نیاز به انرژی شان را از جاهای مختلف دنیا می توانند فراهم کنند. اخیرا خبری آمد که آذربایجان در حال تأمین بخشی از نیاز اروپا به گاز است. این نشان می دهد اروپایی ها دست روی دست نگذاشتند و منتظر ما نشدند بلکه ما باید از آن فرصت مناسب استفاده می کردیم تا منافع خودمان را این وسط تأمین کنیم.
*این زمستان بگذرد نفت ارزان می شود و ما نیز همچنان در تحریم ها دست و پا خواهیم زد و نمی توانیم نفت بفروشیم. با وجود این واقعیت، هنوز دل خوش کرده ایم که اگر اروپا در زمستان پیش رو از سرما یخ بزند، به سراغ ما خواهد آمد، در حالیکه این توهمی بیش نیست.
*در نهایت مجموعه نظام به این تصمیم خواهد رسید که آقای رئیسی را یا مجبور به توافق یا مجبور به عدم توافق کند، وگرنه آقای رئیسی درباره این موضوع تصمیم نهایی را نخواهد گرفت.