شفقنا- یک استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: کسانی که امام حسین(ع) را در واقعه عاشورا همراهی نکردند، ممکن است یک زندگی و یک حیاتی داشته باشد اما آن، حیات شایسته ای که پیامبر و آل او برای جامعه انسانی مورد نظر داشتند، نیست.

به گزارش شفقنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی اسراء، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در برنامه تلویزیونی شعائر حسینی، ابراز داشت: حضرت یک حرکت معترضانه را آغاز کردند و چون حرکت، حرکت معترضانه بوده است اگر به صورت مخفی یا احیاناً به صورت تنهایی بخواهد اتفاق بیافتد این شایسته نبود لذا جا داشت که حضرت جمعیتی که با او همفکر و همراه هستند را با خود بیاورد و در مسیر این حرکت آنها را هم داشته باشد.

وی افزود: ابی عبدالله(علیه السلام) به لحاظ نوع تعاملی که با حکومت داشت فرمود: «مِثْلِی لَا یُبَایِعُ مِثْلَ یزید بن معاویه»؛ این مطلب به عنوان یکی از شعائر حسینی که به عنوان اولین شعار در این مباحث مطرح شد ذکر شد.

آقای جوادی آملی با اشاره به نامه امام حسین علیه السلام به بنی هاشم اذعان داشت: حضرت به بنی هاشم نامه ای نوشت و در آن نامه این معنا را مرقوم فرمود، مسیری که من انتخاب کردم مسیر سخت و دشواری است و هر کسی در این مسیر با من همراه باشد به شهادت خواهد رسید، اما اگر کسی مرا همراهی نکند و همراه من در این نهضت همپا نباشد او هم به فتح و ظفر نخواهد رسید و موفقیتی نصیب او هم نخواهد شد. ممکن است یک زندگی و یک حیاتی داشته باشد اما این حیات یک حیات طیبه ای نیست حیات شایسته ای که پیامبر و آل او برای جامعه انسانی مورد نظر داشتند نیست. فتح و ظفری که در یک حیات الهی و نبوی برای انسان شایسته است، زمانی حاصل می شود که همراهی و همپایی با حسین بن علی (ع) در آن باشد.

وی با اشاره به مسئله وداع امام حسین علیه السلام با قبر پیامبر صلوات الله علیه ابراز داشت: در ایامی که ابی عبدالله (علیه السلام) در مدینه بودند و به هر حال خواستند معترضانه بیعتی نداشته باشند و خودشان را به یک جای امنی برسانند و در آن فضا مسیر فکری خودشان را با جوامع مطرح کنند اتفاقات خُرد و کلان فراوانی افتاد که از جمله آنها وداع خود ابی عبدالله (علیه السلام) با قبر مطهر جدّ بزرگوارشان رسول گرامی اسلام بود.

آقای جوادی آملی ادامه داد: سخنان هنگام وداع سخنان بسیار دردناک و غمباری است که جامعه اسلامی باید این سخنان را بشنود و نحوه حرکت امام حسین (علیه السلام) و حوادث و اتفاقاتی که در آن دوران برای آن حضرت اتفاق افتاد را بداند. حضرت خطاب به پیامبر می فرماید که من فرزند خردسال تو هستم که تو در بین امت خودت او را قرار دادی و امت خود را به دوست داشتن و محبت نسبت به او و تبعیت و پیروی از او فرمان دادی.

استاد حوزه و دانشگاه، گفت: حضرت در ادامه فرمود ای رسول خدا! شهادت بده که اینها فرزند تو را تنها گذاشتند و شکست و ضعف و زبونی را بر او حاکم کردند «إِنَّهُمْ قَدْ خَذَلُونِی وَ ضَیَّعُونِی وَ لَمْ یَحْفَظُونِی»؛ مرا در بین خود حفظ نکردند رعایت فرزندی تو در بین امت تو را نکردند و تنها گذاشتند و این شکایت من نسبت به شماست تا روزی که شما را ملاقات کنم.