محققان می گویند ربات های شبیه به مار میتوانند در جراحی های مختلف برای نجات جان انسان ها مورد استفاده قرار گیرند و فقط هم به این حوزه محدود نمی شوند و کاربردهای مفید زیادی دارند.

به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، وقتی صحبت از رباتیک می شود، به نظر می رسد مهندسان اغلب از مارها الهام می گیرند. در گذشته، ربات های شبیه به مار را دیده ایم که خطوط لوله را در کف اقیانوس تعمیر می کنند. همچنین ماشین های الهام گرفته شده از مارها که در شن و خاک چاله حفر می کنند و ربات های مار مانند که در مواقع اضطراري قابل استفاده هستند.

ربات های باریک، انعطاف پذیر و قابل توسعه

طبق یک بیانیه مطبوعاتی، اکنون تیمی به رهبری" جسیکا برگنر- کهرس" مدیر آزمایشگاه رباتیک "کانتینیوم" (Continuum) در دانشگاه "تورنتو میسیساگا" (Toronto Mississauga)، در حال ساخت ربات های بسیار باریک، انعطاف پذیر و قابل توسعه هستند که می توانند توسط پزشکان برای نجات جان انسانها استفاده شوند. این ربات ها این کار را با دسترسی به نقاط صعب العبور بدن و دور از دسترس انسان انجام می دهند.

محققان می گویند، یک جراح مغز و اعصاب را در نظر بگیرید که نیاز به برداشتن تومور مغزی دارد. جراح با استفاده از یک ابزار سنتی و سفت و سخت باید با دنبال کردن مسیری مستقیم در مغز به توده سرطانی برسد که خطر نفوذ و آسیب رساندن به بافت حیاتی را در پی دارد.

"جسیکا" روزی را پیش بینی می کند که یکی از ربات های مار مانند با هدایت یک جراح بتواند مسیری پر پیچ و خم را در اطراف بافت حیاتی طی کند و به سلامت و ایمن به محل دقیق جراحی برسد.

با این ربات ها، تومورهای مغزی که قبلاً غیرقابل عمل بودند، بطور ناگهانی قابل جراحی می شوند. این کار کوچکی نیست و می تواند روزی صنعت پزشکی را متحول کند. محققان حتی در حال کار بر روی مدل های نیمه مستقلی هستند که روزی می توانند خودشان راه را پیدا کنند و خود را راهنمایی کنند.

البته جراحان باید این ربات ها را در جهت درست هدایت کنند، اما این ربات ها نیز میتوانند از حسگرهای خود برای اجتناب از موانع در مسیرشان استفاده کنند. بنابراین توسعه این ربات ها، عمل های جراحی را آسان تر و ایمن تر می کند.

سه سوالی که کار محققان را هدایت می کند

"جسیکا" می گوید برای دستیابی به این هدف والا، کار خود را با هدف پاسخ به سه سؤال زیر هدایت می کند:

چگونه می توانیم ربات های پیوسته را کنترل کنیم، به طوریکه آنها با دقت بیشتری در محیط های محدود و پر پیچ و خم حرکت کنند؟

چگونه می توانیم رابط شهودی تری بین انسان و ربات طراحی کنیم؟ آیا می توانیم به یک ربات کاملاً خودمختار دست پیدا کنیم؟

چگونه می توانیم از چندین ربات پیوسته در پشت سر هم برای تکمیل یک کار مشترک استفاده کنیم؟

محققان همچنین در حال آزمایش اشکال جدیدی از ربات های شبیه به مار هستند که حتی ماهرانه تر و توسعه پذیرتر هستند. یکی از مدل های اخیر از اوریگامی (هنرِ تا زدن ژاپنی) الهام گرفته شده است، به این معنی که بسیار سبک است و می تواند تا ۱۰ برابر بیشتر از طرح های دیگر توسعه یابد. این ویژگی آن را برای برنامه های جست و جو و نجات ایده آل می کند.

واضح است که مارهای رباتیک میتوانند در اشکال و اندازه های مختلف با طیف وسیعی از کاربردها تولید شوند. این بدان معنی است که پتانسیل آن ها به یک صنعت محدود نمی شود. در واقع، توسعه این ربات های چند منظوره ممکن است زندگی ما را در آینده متحول و بسياري از کارهای پیچیده را ساده کند.