در این مورد خبرچین عرض می‌کند هرچند هیچ کس از محدودیت فضای مجازی و اینترنتی خوشنود نخواهد بود اما واقعا باید نگران برخی مسائل و محتواها هم بود. لذا درود ما بر پلتفرم‌هایی که امکان دسترسی فرزندان ما را به صحنه‌های تکان‌دهنده ویران‌کننده واخلاق خراب کن محدود می‌کند. این فضای بی‌انتهای بی‌در و پیکر دنیای مجازی با آن چیز میزهایی که گاهی نشان میدهند کودکان ما را خراب می‌کند. بچه‌های ما را خیلی زود
بزرگ می‌کنند.
مثلا یکی از اعضای تحریریه خبرچین گفت: بچه من تو یکی از فیلم‌ها یک فیلم و صحنه‌های ناجوری دیده و بعد اون اخلاقش عوض شده. بچه نیم وجبی حیا را قی کرده و به مامانش گفته: من عاشق پتی بارون شدم! خانمم بدبخت از ناراحتی می‌زد توسرش. پرسیدم خانم پتی بارون از شخصیت‌های هالیوودیه؟ گفت: نه پتی بارون یک خرگوش و شخصیت کارتونیه. خیلی هم زیبا و با نمکه. اما این بچه وقتی عاشق شخصیت کارتونی میشه بعدا عاشق پتی بارون‌های غیر کارتونی هم میشه! همه اعضا با استماع این سخنان فرزند همکارمان فریاد وااسفا سر دادیم.
آیا بد آموزی بدتر از این هم هست؟
یکی دیگر از اعضای خبرچین با اشاره به تاثیرات مخرب برخی برنامه‌ها در فضای مجازی حتی برای بزرگسالان گفت: یکی از دوستانم گفت: من بچه کوچک ندارم اما از بخت بد من همسرم تبلیغ پیکر تراشی تو فضای مجازی دیده. میگه: منم می‌خوام برم پیکر تراشی. می خوام استایل و فرمت و آناتومی خودمو عوض کنم. به وی گفتم من قدرت خرید یک کیلو گوشت ندارم هزینه پیکر تراشی و تغییر فرمت تو را از کجا بیارم؟ میگه: باید هزینه کنی. من دیگه این هیکلو نمی‌خوام من نیاز به تحول و دگرگونی و زیبایی دارم. تو از نوگرایی متنفری اما من دوست دارم. اگه به خودم نرسم فردا خودت که چشمات با دیدن تیپ‌های سلبریتی خارجی تو فضای مجازی از حدقه در میاد از دیدن من بیزار میشی!
این داستان ادامه دارد!
امیر حسین ذاکری
طنزنویس
نظر شما