حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب:
پس از افشای فایل های صوتی منتسب به نوری مالکی و تهدید مقتدی صدر علیه وی، چهارچوب هماهنگی شیعه در مجلس عراق به دنبال گزینه ای بود که نخست پاکدست و به لحاظ اجرایی توانمندی داشته باشد، دوم به شدت ضد نظام سابق و حزب بعث باشد، سوم محور مقاومت و حشدالشعبی او را بپذیرد و چهارم با توجه به اکثریت نمایندگان وابسته به ائتلاف دولت قانون (جریان نوری مالکی) از این حزب باشد.
در نتیجه اجماع چهارچوب هماهنگی به سمت محمد شیاع السودانی رفت.
وی مدرک کارشناسی ارشد مدیریت پروژه دارد و پدر و چند عضو خانواده اش توسط صدام کشته شده اند و خود او نیز در انتفاضه شعبانیه حضور داشته و با رژیم بعثی به مبارزه پرداخته است.
با سقوط رژیم بعثی ، وی در دولت نوری مالکی به استانداری میسان رسید و چهره ای نزدیک به او به شمار می رود.
همچنین با توجه به عضویت سودانی در حزب الدعوه، در دولت حیدرالعبادی نیز وزیر بوده است.
جالب اینجاست که نام محمد الشیاع السودانی در سال ۲۰۱۹ پس از استعفای عادل عبدالمهدی نیز مطرح گردید اما مقتدی وی را وابسته به احزاب فاسد دانست و مخالفت جدی خود را با نخست وزیری او ابراز داشت.
حال که وی به عنوان گزینه نهایی شیعیان برای نخست وزیری عراق مطرح شده چند نکته باید در مورد وی ذکر شود.
1)این گزینه مورد تایید حشدالشعبی و در نتیجه متمایل به ایران خواهد بود.
2) نخست وزیر واقعی و صاحب دولت در عراق نوری مالکی است و چون خود او نتوانست نخست وزیر شود ، نیروی نزدیک به خود را نامزد کرد.
3) وی فردی به شدت مصمم و دارای دیسیپلین اداری بوده و قصد دارد تحولات جدی در عراق ایجاد نماید زیرا در دولت مصطفی کاظمی نیروی های وابسته به غرب و بعثی های سابق تا حد زیادی قدرت گرفتند؛ تا آنجا که خالد فرزند سلطان هاشم احمد آخرین وزیر دفاع حکومت صدام از حوزه نینوا (اهل سنت) به پارلمان راه یافت.
4) در صورت انتخاب سودانی، حشد الشعبی به احتمال زیاد قدرت بیشتری خواهد یافت و بحث اخراج نیروهای آمریکایی و ترکی از عراق جدی می شود.
5) انتخاب شیاع السودانی در روابط بین الملل، عراق را به ایران و چین نزدیکتر خواهد کرد.
اما نکته ای که لازم به ذکر آن می رود این است که تا وقتی رئیس جمهور انتخاب نشده، نخست وزیر معرفی نمی گردد و با توجه به اختلافات بین اتحادیه میهنی و حزب دموکرات کردستان، ابتدا باید تکلیف ریاست جمهوری مشخص گردد و سپس السودانی برای رای اعتماد به مجلس معرفی شود.
به قلم: علیرضا تقوی نیا ـ کارشناس مسایل غرب آسیا
انتهای پیام/
∎
پس از افشای فایل های صوتی منتسب به نوری مالکی و تهدید مقتدی صدر علیه وی، چهارچوب هماهنگی شیعه در مجلس عراق به دنبال گزینه ای بود که نخست پاکدست و به لحاظ اجرایی توانمندی داشته باشد، دوم به شدت ضد نظام سابق و حزب بعث باشد، سوم محور مقاومت و حشدالشعبی او را بپذیرد و چهارم با توجه به اکثریت نمایندگان وابسته به ائتلاف دولت قانون (جریان نوری مالکی) از این حزب باشد.
در نتیجه اجماع چهارچوب هماهنگی به سمت محمد شیاع السودانی رفت.
وی مدرک کارشناسی ارشد مدیریت پروژه دارد و پدر و چند عضو خانواده اش توسط صدام کشته شده اند و خود او نیز در انتفاضه شعبانیه حضور داشته و با رژیم بعثی به مبارزه پرداخته است.
با سقوط رژیم بعثی ، وی در دولت نوری مالکی به استانداری میسان رسید و چهره ای نزدیک به او به شمار می رود.
همچنین با توجه به عضویت سودانی در حزب الدعوه، در دولت حیدرالعبادی نیز وزیر بوده است.
جالب اینجاست که نام محمد الشیاع السودانی در سال ۲۰۱۹ پس از استعفای عادل عبدالمهدی نیز مطرح گردید اما مقتدی وی را وابسته به احزاب فاسد دانست و مخالفت جدی خود را با نخست وزیری او ابراز داشت.
حال که وی به عنوان گزینه نهایی شیعیان برای نخست وزیری عراق مطرح شده چند نکته باید در مورد وی ذکر شود.
1)این گزینه مورد تایید حشدالشعبی و در نتیجه متمایل به ایران خواهد بود.
2) نخست وزیر واقعی و صاحب دولت در عراق نوری مالکی است و چون خود او نتوانست نخست وزیر شود ، نیروی نزدیک به خود را نامزد کرد.
3) وی فردی به شدت مصمم و دارای دیسیپلین اداری بوده و قصد دارد تحولات جدی در عراق ایجاد نماید زیرا در دولت مصطفی کاظمی نیروی های وابسته به غرب و بعثی های سابق تا حد زیادی قدرت گرفتند؛ تا آنجا که خالد فرزند سلطان هاشم احمد آخرین وزیر دفاع حکومت صدام از حوزه نینوا (اهل سنت) به پارلمان راه یافت.
4) در صورت انتخاب سودانی، حشد الشعبی به احتمال زیاد قدرت بیشتری خواهد یافت و بحث اخراج نیروهای آمریکایی و ترکی از عراق جدی می شود.
5) انتخاب شیاع السودانی در روابط بین الملل، عراق را به ایران و چین نزدیکتر خواهد کرد.
اما نکته ای که لازم به ذکر آن می رود این است که تا وقتی رئیس جمهور انتخاب نشده، نخست وزیر معرفی نمی گردد و با توجه به اختلافات بین اتحادیه میهنی و حزب دموکرات کردستان، ابتدا باید تکلیف ریاست جمهوری مشخص گردد و سپس السودانی برای رای اعتماد به مجلس معرفی شود.
به قلم: علیرضا تقوی نیا ـ کارشناس مسایل غرب آسیا
انتهای پیام/
نظر شما