شناسهٔ خبر: 55273175 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: جهان نیوز | لینک خبر

پناهیان: از سر تفنن و صفا به اربعین نرویم

باید توجه کنیم که از سر تفنن و فوق برنامه و حال و صفا به اربعین می‌رویم بلکه باید بدانیم مضطر و نیازمند اربعین هستیم برای یاری امام.

صاحب‌خبر - به گزارش جهان نيوز، نشست هم‌اندیشی پویش «آغاز پیاده‌روی  زیارت اربعین از خانۀ امام زمان (مسجد سهله)» امروز با حضور جمعی از فعالان عرصۀ اربعینی و حجت‌الاسلام پناهیان در محل مجمع راهبرادی اندیشۀ مهدویت برگزار شد.

حجت‌الاسلام پناهیان در این نشست گفت: ما در زیارت عاشورا در دو جان از امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه یاد می‌کنیم و از خداوند می‌خواهیم ما را در معیت ایشان، خونخواه امام حسین علیه‌السلام قرار دهد. همان طور که در زیارت عاشورا توجهی به یاد امام عصر نمی‌شود، در پیاده‌روی اربعین هم چنین اتفاقی می‌افتد.

وی با اشاره به اینکه یکی از بزرگ‌ترین مأموریت‌های امام حسین (ع) بسترسازی برای ظهور است، گفت: اگر کسی در اربعین به امام زمان توجه نکند، گویی فلسفۀ زیارت اربعین را متوجه نشده است. فلسفۀ زیارت اربعین یعنی مقدمه‌سازی برای ظهور امام. در زیارت اربعین می‌خوانیم «وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ»؛ یعنی من آمادۀ یاری شما هستم. اگر بخواهی امام حسین 1400 سال قبل را کمک کنی که معنا ندارد؟ شما وقتی امروز می‌گویید من آمدم تا شما را کمک کنم، در واقع آمدید تا فرزندش مهدی را یاری کنید و وقتی می‌گویید آمدم امام زمان را یاری کنم، معنایش چیزی نیست مگر اینکه برای ظهور زمینه‌سازی کنیم. عبارت «فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِ سُلطانَهُ»؛گویای همین معرفت است؛ در این حدیث آمادگی و زمینه‌سازی برای حکومت امام مطرح شده است.

پناهیان ادامه داد: اگر می‌خواهید روضۀ اباعبدالله و زیارت اباعبدالله و اربعین حسینی دچار سکولاریسم نشود، باید امام زمان را یاد کنیم. باید بگوییم یا بن الحسن ما به دنبال قدم‌های شما در این راه آمدیم. به حدی باید از امام یاد کنیم که ناظر بیرونی بگوید این اربعین برای امام حسین است یا امام زمان؟ ما با روضۀ اباعبدالله به انقلاب  اسلامی و دفاع مقدس و تثبیت و صدور حقایق انقلاب رسیدیم. با این عملیاتی که در اربعین انجام می‌دهیم، آیا می‌توانیم کار را به سمت ظهور پیش ببریم.

وی افزود: زور امام حسین همین امروز بیشتر از کل دارایی‌های ماست. وقتی ما با اربعین به سوی ظهور حرکت کنیم، مثل اینکه مانند تانک به سمت ظهور می‌رویم تا یک اسلحه. ما نباید به توانایی‌های خود غره شویم بلکه به توان امام حسین علیه‌السلام توجه کنیم. الان نخ تسبیح جبهۀ مقاومت، خود اباعبدالله الحسین است. اینگونه نیست که مصرف امام حسین تمام شده و صرفاً باید اشک بریزیم. ما از موشک‌ها، اتحاد ملت‌ها از مقاومت مردم عراق و تمام صفات خوبی که از اباعبدالله الحسین گرفتیم، می‌خواهیم استفاده کنیم که بگوییم یا اباعبدالله، باز نصرت خود را دامه بده، باز دست ما را بگیر و ببر. باید توجه کنیم که از سر تفنن و فوق برنامه و حال و صفا به اربعین می‌رویم بلکه باید بدانیم مضطر و نیازمند اربعین هستیم برای یاری امام. از سوی دیگر محال است که امام عالم اربعین را طراحی کنند و خودشان حضور نداشته باشند.

نظر شما