احمد مهدوی دامغانی، مدرس، محقق، مترجم و پژوهشگر حوزه دین جمعه، ۲۸ خردادماه در سن ۹۶ سالگی درگذشت.

استاد مهدوی دامغانی ۱۳ شهریور سال ۱۳۰۵ در محله نوغان مشهد چشم به جهان گشود. پدرش، آیت‌الله حاج شیخ کاظم مهدوی دامغانی از بزرگان خراسان و از مدرسان نامدار حوزه علمیه مشهد بود که بیش از نیم قرن به تدریس فقه و اصول سطح و خارج اشتغال داشت و شاگردان بسیاری را در فقه و اصول پرورش داد که بعد از ایشان در زمره مراجع تقلید، مجتهدین و استادان برجسته فقه و اصول حوزه علمیه خراسان و سایر کشورها شدند.

احمد مهدوی دامغانی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا شد و در دانشگاه‌های هاروارد و پنسیلوانیا مشغول به تدریس در مقطع دکتری و پسا دکتری شد. رشته‌های تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی، فقه، تفسیر و برخی علوم اسلامی بود.

آثار مرحوم مهدوی دامغانی

از آثار مرحوم مهدوی دامغانی می‌توان به «از علی آموز اخلاص عمل»، «رساله درباره خضر»، «شاهدخت والاتبار شهربانو»، «در باغ روشنایی»، «گزیده حدیقه الحقیقه»، «گزیده‌ای از شعر سعدی به زبان عربی»، «کشف الحقائق نَسَفی _ تحقیق و تحشیه»، «المَجدی فی أنساب الطّالبیّین» (تحقیق)، «نَسمهالسَّحر بذکر من تشیَّع و شعر» (تصحیح،تحقیق)، «دیوان خازن (عبداللّٰه بن احمد خازن)» (تصحیح و تحقیق) و «الوحشیات (ابوتمام)» (تصحیح) اشاره کرد.