انتخابات پرحاشیه فیفا روز جمعه برگزار شد و سپ بلاتر سوئیسی یک بار دیگر سکان فدراسیون جهانی فوتبال را در اختیار گرفت. مجمع فیفا در حالی برگزار شد که قبل از آن چند مقام بلند پایه این نهاد از سوی پلیس دستگیر شده بودند. در این خصوص اطلاعات من هم در حد اخبار منتشره در رسانه ها است اما آنچه مشخص است اینکه فیفا سازمان عظیم ورزشی سیاسی است. ظاهر ماجرا این است که مدیران مختلف از برخی کشورها که در مقر فیفا حضور دارند، در خصوص فوتبال تصمیم گیری می کنند اما بدون شک وجهه سیاسی این نهاد از آن جدا ناشدنی است. پیش از بلاتر، ژاوه هاوه لانژ برزیلی ریاست فدراسیون جهانی فوتبال را عهده دار بود.  وی در آن زمان، دوستی خاصی با هنری کسینجر، وزیر وقت امورخارجه ایالات متحده آمریکا داشت و از حمایت او بهره مند بود. وقتی شاهزاده اردنی در پایان دور اول رای گیری انصراف می دهد و ریاست مجدد بلاتر را تایید و تقدیم می کند کد هایی می دهد بدین معنی که  انتخابات نهاد سیاسی ورزشی بزرگی چون فیفا از اهرمهای خاصی برخوردار است. اعتقاد دارم شاهزاده اردنی که در این دوره رقیب اصلی بلاتر بود توانست رای خوبی را جمع آوری کند اما در پایان دور اول، متوجه شد بلاتر حامیان زیاد و مقتدری دارد و به همین دلیل انصراف داد. نکته قابل اشاره بعدی در خصوص انتخابات فیفا، مخالفت های پلاتینی به عنوان رئیس یوفا و گروهش بود. آنان در مخالفت با بلاتر از شاهزاده اردنی حمایت کردند و طبیعی بود که از شانس کمتری برای پیروزی در انتخابات بهره ببرند. پلاتینی قبل از شروع انتخابات اعلام کرده بود در صورت ریاست مجدد بلاتر، جام جهانی را تحریم می کند اما بدون شک این مساله با توجه به مسائل اقتصادی و سیاسی رخ نمی دهد و شاید شاهد کنار رفتن پلاتینی از ریاست یوفا باشیم.