تغییرات وسیع در ترکیب

بسیاری از خریدهای جدید پرسپولیس دقیقا برای حضور در ترکیب اصلی به این تیم پیوسته اند. در نتیجه انتظار میرود ارنج اصلی سرخپوشان در لیگ بیست ودوم نسبت به فصل قبل، حداقل ۵۰درصد تغییر داشته باشد. مشخصا علیرضا بیرانوند برای فیکس شدن آمده و فسخ قرارداد حامد لک هم حجت را در این زمینه تمام کرد. با توجه به بحران دفاعی فصل گذشته قرمزها، انتظار میرود مرتضی پورعلی گنجی هم به سرعت در پست دفاع میانی به کار گرفته شود. طبیعتا دانیال اسماعیلی فر هم برای نیمکت نشینی سرخپوش نشده. یحیی گل محمدی سابقاً با او کار کرده و در فصول اخیر هم خواهان جذب این بازیکن بوده است. مخصوصا با توجه به جدایی قریب الوقوع رامین رضاییان، دانیال مدافع راست فیکس پرسپولیس خواهد بود. همینطور سروش رفیعی با داعیه حضور در ترکیب اصلی جذب شده و در کنار اینها انتظار میرود دست کم یکی از خریدهای پرسپولیس در خط حمله هم فیکس باشد. سرخپوشان پارسال بابت فقدان مهاجم شش دانگ حسابی اذیت شدند. آنها برای تقویت این خط، هم گزینه داخلی دارند و هم گزینه خارجی. در نتیجه فصل جدید حداقل نیمی از ترکیب سرخ ها به هم خواهد ریخت.

  تضعیف یک رقیب

به طور سنتی تیم هایی مثل پرسپولیس، استقلال و سپاهان بعنوان مدعیان بالقوه قهرمانی در لیگ ایران به شمار می روند. از این نقطه نظر خریدهای جدید سرخپوشان علاوه بر تقویت تیم آنها، منجر به تضعیف یکی از رقبای اصلی هم شده است. دانیال اسماعیلی فر و سروش رفیعی ۲بازیکن مؤثر سپاهان بودند که در این فصل به پرسپولیس پیوستند. طبیعتا جای خالی آنها در تیم اصفهانی حس خواهد شد. حتی حرف و حدیث هایی در خصوص انتقال گولسیانی به پرسپولیس هم وجود داشته؛ هرچند در خصوص کیفیت و اثرگذاری این بازیکن تردیدهایی وجود دارد.

  بدون ریزش

طی چند فصل گذشته، حتی زمانی که پرسپولیس قهرمان مطلق لیگ بود یا به مراحل بالای لیگ قهرمانان آسیا می رسید ، تعدادی از ستاره های مهم این تیم برخلاف میل کادرفنی جدا می شدند. تعداد این بازیکنان بسیار زیاد است؛ از همین علیرضا بیرانوند و سروش رفیعی که امروز برگشته اند تا امثال شجاع خلیل زاده، محمدحسین کنعانی زادگان، احمد نوراللهی و... امسال اما پرسپولیس ریزشی از این دست نداشته است. یعنی بازیکنی وجود نداشته که کادر فنی خواهان حفظ او باشد، اما باشگاه نتواند نگهش دارد. زمزمه هایی در خصوص ترانسفر شدن مهدی ترابی و میلاد سرلک وجود داشت، اما با توجه به سخاوتمندی عجیب باشگاه، آنها هم ماندند. این شرایط، تمامی بهانه های احتمالی را از کادرفنی فعلی پرسپولیس خواهد گرفت.

  تغییر سیستم؛ از خطی به لوزی

پرسپولیس فصل گذشته غالبا با سیستم ۲- ۴- ۴ خطی یعنی با ۲هافبک دفاعی و ۲ هافبک چپ و راست بازی می کرد. این سیستم از زهر هجومی تیم کاسته بود و البته باعث می شد توپ بیش از حد به سمت کناره های زمین مایل شود. با جذب سروش رفیعی، انتظار می رود پرسپولیس در لیگ بیست ودوم با سیستم ۲- ۴- ۴ لوزی بازی کند؛ این یعنی ۳هافبک نفوذی جلوی یک هافبک دفاعی به کار گرفته شوند. انتظار میرود پرسپولیس در این سیستم تبدیل به یک تیم تهاجمی تر و خلاق تر شود، هرچند ریسک دفاعی آن بالاتر است.

یحیی؛ روزی ۵۵میلیون

مدیرعامل باشگاه پرسپولیس روز جمعه با حضور در یک برنامه تلویزیونی توضیحاتی درخصوص عملکرد این باشگاه در نقل وانتقالات ارائه کرد و بعضی از صحبت های او به تیترهایی هیجان انگیز برای کانال ها تبدیل شدند. از جمله ، او درباره یحیی گل محمدی به دستمزد ۴۰میلیاردی این سرمربی طی ۲فصل اشاره کرد و باعث شد بعضی از سایت ها و کانال ها حتی به سراغ محاسبه دستمزد روزانه و ساعتی یحیی بروند! این کانال ها با تقسیم قرارداد ۴۰میلیاردی به ۲سال( ۷۳۰روز) به عدد ۵۴میلیون و۷۹۴هزارو۵۲۰تومان برای یک روز رسیدند که طبیعتا رقم درشتی برای مخاطبان بود و بسیار بحث برانگیز شد. اما نکته اینجاست که حالا دیگر این میزان دستمزد برای یک مربی سطح اول فوتبال در ایران چیز عجیبی نیست و خیلی از مربیان سطح اول ایران، درآمدی در همین حد و حدود دارند. البته یحیی با ماجرای پر از پیچ و خم رضایتنامه اش از باشگاه شهرخودرو، مخارجی را هم از آن طریق بر عهده پرسپولیس گذاشته که شاید با محاسبه آنها بتوان او را یکی از گران قیمت ترین مربیان لیگ ایران دانست. نکته اینجاست که هم اکنون هیچ یک از مدیران باشگاهی در ایران، رقم قرارداد مربیان و بازیکنان خود را فاش نمی کنند. رضا درویش هم حرفه ای تر و کارکشته تر از آن است که این اصل ساده را هنگام حضور در تلویزیون از یاد برده باشد. باید دید او با چه قصد و نیتی رقم قرارداد سرمربی تیمش را با رسانه ها در میان گذاشته است. البته باشگاه پرسپولیس عصر دیروز با انتشار بیانیه ای مدعی شد مبلغ قرارداد یحیی در بازه زمانی ۳ساله بوده است.