در حالی که آمریکا و اتحادیه اروپا در یک رویکرد غیر حقوقی، خود را برای صدور یک قطعنامه سیاسی علیه کشورمان در آژانس بین المللی انرژی اتمی آماده ساخته اند، برخی شواهد و مستندات نشان دهنده هراس بازیگران غربی از شکست منظومه مذاکرات وین می باشد. بسیاری از تحلیلگران و استراتژیستهای غربی معتقد هستند که در صورت عدم احیای برجام یا عدم  ترسیم چارچوبی برای کنترل و مدیریت بحرانهای جاری، آینده برای آمریکا و اروپا مبهم تر از حد تصور خواهد بود! 

طی یکسال اخیر، دولت بایدن با فرسایشی کردن مذاکرات و اصرار بر تاکتیک " بازگشت پوچ به برجام" تلاش کرده است تا مانع از رفع عملیاتی تحریمها علیه ایران شود. اظهارات اخیر رابرت مالی یکی از آخرین حلقه های این نمایش محسوب می شود. فارغ از تفاوتی که میان رویکرد اعلامی و رویکرد پنهان آمریکا در مذاکرات وین وجود دارد، باید تاکید داشت که "خرید زمان از سوی غرب" دردی را در مسیر احیای توافق هسته ای برای آنها دوا نخواهد کرد! در جریان سفر اخیر امیر قطر و انریکه مورا نماینده ویژه اتحادیه اروپا به ایران، مقامات آمریکایی از "رویکرد منعطف " خود جهت حل و فصل نقاط اختلافی باقیمانده خبر داده بودند. پیوند میان برجام وموضوعات منطقه ای و موشکی همچنان به صورت پررنگ در اظهارات و مواضع سناتورهایی مانند لیندسی گراهام، تدکروز، رابرت منندز و ....مشاهده می شود. از جمله انتقادات این گروه از قانونگذاران آمریکایی این است که برجام به همه حوزه‌های اختلاف آمریکا با ایران از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای و برنامه موشکی ایران نمی‌پردازد! 

به نظر می رسد بازیگران غربی در تلاش هستند پس از صدور قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام، به بهانه آنکه این قطعنامه پرونده هسته ای کشورمان را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع نداده است ، از آن به مثابه کاتالیزورو  عاملی تسریع کننده در مسیر مذاکرات وین ( به ضرر منافع  و مطالبات کشورمان ) استفاده کنند. یکی از دلایلی که منجر به ایجاد وضعیت رکود و سکون فعلی در روند مذاکرات وین شده این است که همیشه راهکارهای بینابینی جواب نمی دهند و مفید نخواهند بود. در این راستا شاهدیم که مطالبات ایران در قالب معادله اتمی و مذاکرات، به صورت خطوط قرمز بیان شده و ایران نیز در فرآیند بازگشت آمریکا به برجام، به دنبال ظاهرسازی و تجربه تکرار سناریوهای گذشته نیز نمی باشد.برخی منابع اعلام کرده اند که در قطعنامه پیشنهادی آمریکا و تروییکای اروپایی از ایران خواسته خواهد شد تا "فورا" نهایت همکاری های مورد مطالبه آژانس در قبال موارد ادعایی را صورت دهد. بدون شک جمهوری اسلامی ایران حتی در صورت اصرار آژانس ، از چارچوب" توافق اسفند ماه" و مراوده با آژانس در ذیل موارد پادمانی محدود ( آن هم جهت اثبات حسن نیت کشورمان به جامعه جهانی) عدول نخواهد کرد. مصوبه راهبردی مجلس شورای اسلامی نیز اجازه امتیازدهی به آژانس را در چنین مواردی نداده است.مسئله دیگر،  معطوف به انتشار گزارش رسمی رافائل  گروسی و متعابا  متن قطعنامه ضد ایرانی ارائه شده به شورای حکام از سوی رسانه های غربی است. این دو موضوع، مصداق بارز نوعی شبکه سازی گسترده از سوی " سیاستمداران غربی- صهیونیستی" ، رسانه های آمریکایی-اروپایی"  در نهایت "مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی" محسوب می شود. نام این سه گانه را قطعا دیگر نمی توان یک "مثلث ضد ایرانی نامرئی" گذاشت زیرا این تقابل غیر حقوقی و سیاسی علیه منافع ملی کشورمان وارد فاز آشکار شده است.این هم پوشانی در موارد مختلف سبب شده است تا "دیپلماسی" فدای " منافع بازیگران غربی" شود! بی دلیل نیست که امروز پروسه احیای توافق هسته ای  نسبت به هر زمان دیگری پیچیده تر و مبهم تر به نظر می رسد. یکی از اصلی ترین دلایل اصرار مقامات غربی بر اینکه در  قطعنامه ضد ایرانی صادرشده در شورای حکام باید صرفا بر روی "لزوم همکاری ایران  با آژانس" در قبال " موارد ادعایی" تمرکز شود همین مسئله است! آنها ( واشنگتن و تروییکای اروپایی) نگران هستند که شدیدتر بودن لحن قطعنامه منجر به از دست رفتن مدیریت صحنه منازعه و پاسخ غیر قابل پیش بینی ایران نسبت به این قطعنامه سیاسی شود. در مقابل، جمهوری اسلامی ایران نیز به طرف غربی هشدار داده است که تسلیم چنین قطعنامه سیاسی و غیرمستندی نخواهد شد و بر اساس نوع و لحن قطعنامه، در مواجهه با آن تصمیمات قاطعانه و مناسبی را اتخاذ خواهد کرد.