«بعد از گذشت ۱۵ سال از حضور من در سطح اول فوتبال ایران و تیم‌های مختلف کشور همچون ملوان، پاس، پارس جنوبی و ...که همه این تیم‌ها از هواداران متعصب و با غیرتی برخوردار بودند، اما برای من همیشه تیم نفت مسجدسلیمان حسابش از بقیه تیم ها جدا بود.چرا؟ چون من با این تیم زندگی کردم، اشک ریختم، خندیدم… با شما هوادارها که هیچ‌چیزی جز خوبی، مردانگی و حمایت از بنده، چه در سال صعود به لیگ برتر و چه امسال که متاسفانه بنابر دلایل متعدد فقط توانستیم جشن بقا بگیریم، ندیدم.
مطمئنا حق شما خیلی بیشتر از این‌هاست که فقط با ماندن تیم در لیگ برتر خوشحال شوید.
در زندگی حرفه‌ای و شخصی خود همواره سعی کردم اخلاق‌مدار باشم و هیچ حاشیه و درگیری برای خود و هم‌تیمی‌هایم ایجاد نکنم که خدا را شکر تا به اینجای کار توانستم در پیشگاه خداوند و جامعه فوتبال سربلند باشم.
بعد از صعود به لیگ برتر علی‌رغم میل باطنی خود نتوانستم در تیم حضور داشته باشم و روزی که از این شهر رفتم با خودم گفتم که من باید با شماها در لیگ برتر هم خاطرات و اتفاقات خوب را رقم بزنم؛ زمانی که ابتدای فصل از تیم محبوبم به بنده پیشنهاد داده شده، با وجود مبالغ بالاتری که از تیم‌های دیگر(با سند و مدرک عرض می‌کنم) و به قیمت دوری از خانواده و خیلی مشکلات دیگر بدون هیچ درنگی پاسخ مثبت دادم و دوباره به تیم خودم برگشتم.
تمام توان و وجودم را برای تیم در زمانی که بازی کردم، گذاشتم و در روزهایی که نبودم، دعا کردم.
هیچ منتی هم نیست چون این نانی که بر سر سفره خانواده‌ام، می‌برم باید حلال باشد. خیلی حرف‌ها در دل من هست که نمی‌توانم بگویم.
فقط و فقط به احترام تیم نفت مسجدسلیمان و هواداران واقعی این تیم سکوت اختیار می‌کنم که در این مواقع حساس و مهم خدشه‌ای به اعتبار تیم وارد نشود.
در آخر تشکر ویژه‌ای دارم از تمام شما عزیزان دل که همیشه در قلب من جای دارید. به امید روزهای خوب و بهتر برای شهر مظلوم و ستم دیده مسجد سلیمان و تیم ریشه‌دار و مردمی‌اش.»