محمد هیرادی، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی حمایت روز گذشته‌ی جمعی از نمایندگان مجلس از سید محمد حسینی معاون پارلمانی ابراهیم رئیسی نوشت:

شبی که فردایش رئیس‌جمهور بایستی برای دفاع از کابینه راهی بهارستان می‌شد نام معاون پارلمانی دولت هم آشکار شد: سید محمد حسینی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ مردی آرام و از جنس فرهنگ با همان خصوصیات اهالی کویر. حسینی بر صندلی تکیه زده است که اسلاف او چون عطاالله مهاجرانی، مجید انصاری و محمدرضا رحیمی اهل لابی و ارتباطات پشت پرده بودند، البته انتخاب حسینی بی سببی هم نبود، نمایندگی در مجلس پنجم و سابقه معاونت پارلمانی وزارت علوم دانش پارلمانی او را شکل داده بود. او قرار بود سر پل دو قوه باشد، دو قوه ای که اکنون بیشترین قرابت گفتمانی و این همانی را با هم داشتند. نشانه آن که رای اعتماد کابینه با همه اما و اگرها جز یک نفر با بالاترین رای مسجل شد. فراموش نکنیم ۲۲۰ نفر از همین مجلسی‌ها در اقدامی نامتعارف به استقبال کاندیداتوری رئیسی برای انتخابات ریاست جمهوری رفته بودند.

برگزاری جلسات متعدد قالیباف و رئیسی گویای هماهنگی سران این دو قوه برای پیشبرد امور بود؛ اما ماه عسل دولت و مجلس با بلند شدن زمزمه‌های استیضاح برخی وزرا کم‌کم اندکی تلخ شد. به نظر می‌رسید که بایستی ارتباط دولت و مجلس باز تعریف می شد، بنابراین سید محمد حسینی معاون پارلمانی ناچار باید دست به کار می شد. در گام نخست برنامه‌ای تدارک دیده شد تا وزرا هر دوشنبه به مجلس بروند تا رودررو مسائل خود را با نمایندگان حل کنند.آن گونه که از سوی رسانه های رسمی اعلام شده است عدد این جلسات و دیدارها به بیش از ۹۰۰ مورد رسید به همین تعداد هم دیدارها در محل وزارت خانه ها تکرار شد تا کمتر از نه ماه قریب به ۲۰۰۰ دیدار بین اعضای کابینه و نمایندگان تکرار شود.البته حسینی ابتکار دیگری نیز به کار گرفت و آن هم دیدار چهره به چهره نمایندگان با شخص رئیس‌جمهور بود: بنابر اعلام بهادری جهرمی سخنگوی دولت، رئیسی در نیمه دوم سال گذشته با ۲۲۹ نفر نماینده در قالب مجامع استانی دیدار داشت و پای صحبت‌های آنها نشست.

با این همه، رگباری از سوال و تذکر دولت را نشانه گرفت آنچنان که عدد آن به مرز ۱۴۰۰ سوال رسید که خود رکورد فوق العاده ای است. حسینی در همین ماه رمضان میزبان اهالی رسانه شد. در این نشست حسینی به تحلیل و شاید توجیه این رشد فزاینده سوالات پرداخت و گفت: « یک دلیل این تذکرات و سوال امیدواری به اقدامات دولت است اگر نمایندگان ناامید بودند اصلاً این سوالات را مطرح نمی کردند، آنها همچنین دولت را از آن خود می‌دانند»

او البته در نشست دولت و مجلس که در محل اجلاس سران برگزار شد گوشه‌ای دیگری از تعاملات بی سابقه مجلسی‌ها با دولت را بیان کرد که نشان می دهد از معبر معاونت پارلمانی، دولت در کلیات و امور مهم خود از همراهی مجلسی‌ها سود برده است، البته این میزان همراهی مجلسی ها با انتقاد رسانه ها و کارشناسان مواجه است که مجلس از وظیفه نظارتی خود عدول کرده است. نشانه های تعامل آشکار بود مانند تصویب کلیات بودجه، باز گذاشتن دست دولت در حذف ارز ترجیحی، تصویب طرح رتبه بندی معلمان مطابق میل دولتی ها و در پیگیری ۲۳ لایحه ارسالی دولت سیزدهم به مجلس یازدهم.

بسامد اخبار نشان می دهد در ماه‌های گذشته حسینی فعال ترین چهره دولت در عرصه رسانه ها بوده است. او از هر تریبونی به دفاع از برنامه های دولت پرداخته است،گاه کنایه را متوجه دولت قبل ساخته که از پشت مانیتور نمی توان کشور را اداره کرد و گاه با سفرهای متعدد استانی در هر شهرستان و کوی و برزنی اقدامات دولت رئیسی را جهادی و شبانه‌روزی خوانده است؛ اما این همه ماجرا نبود!
در شرایطی که به نظر می رسید او مومن ترین عضو کابینه به رئیسی باشد صحبت از جابجایی و یا تغییر احتمالی او در رسانه‌ها منتشر شد، صحبتی که اگرچه از هیچ منبع رسمی تایید نشد اما نشان از یک اتفاق در روابط دولت و مجلس می‌داد . این اتفاق نارضایتی آشکار برخی از مجلسی ها از وزرای اقتصادی دولت است.

در شرایطی که وضعیت اشتغال و گرانی خودرو و افزایش نجومی اقلام خوراکی به ویژه روغن و برنج و گوشت و مرغ سفره معیشت مردم را به مخاطره مواجه کرده است پر معلوم است که نمایندگان از حربه سوال و تذکر و اهرم استیضاح برای استیفای حقوق ملت بهره ببرند. این انتقادات دستکم دو وزیر را به پرتگاه استیضاح و یا برکناری از دولت نزدیک کرده است اگر چه حسینی به اقتضای وظیفه به دفاع برخاسته و می‌گوید: « برخی با یک یا دو وزیر مخالف بودند و می خواستند وزرا تغییر کنند، وزرا شب و روز کار می‌کنند و برنامه‌های خود را دنبال می‌کنند» او در ادامه تاکید می‌کند: « تا کنون بحثی در دولت درباره تغییر وزرا مطرح نشده است، البته بررسی عملکرد ها در دولت انجام می‌شود اما این بررسی به معنای این نیست که قرار است وزیری جابجا شود»

بهادری جهرمی سخنگوی دولت هم در نشست خبری خود به این موضوع اشاره کرد و گفت که ارزیابی اعضای کابینه در حال انجام است و به خود ایشان اعلام می‌شود.

البته حسینی نقبی به رفتارشناسی نمایندگان هم زد و یادآوری کرد : « درباره عملکرد وزرا تاکنون ۷ سوال در مجلس به جریان افتاده که یک سوال اصلاً مطرح نشده و نمایندگان از ۵ سوال دیگر قانع شده اند در مورد وزیر کار و تعاون هم که به رای گذشته شد نمایندگان رای مثبت دادند» این تعریض او ناظر به این است که با همه انتقادات این روزهای مجلسی‌ها و ادبیات تند آنها در نطق های پیش از دستور ، واقعیت این است که تاکنون حتی یک کارت زرد به دولتی‌ها داده نشده است!

اما چرایی و چگونگی خبر جابجایی حسینی چه بود و از کجا شکل گرفت و به راستی چرا به رغم عملکرد کم تنش و مقبول او نامش در برخی کانال ها و رسانه ها برای تغییر شنیده شد؟ آیا انتقادها متوجه او بود یا تیم کاری او و یا حتی کم کاری و کم تجربگی برخی معاونان پارلمانی وزارت خانه ها که به هر حال در کارنامه او نوشته می شود؟ یافته های خبری نشان می دهد که ماجرا از آنجا آغاز شد که یک خبرنگار سابق خبرگزاری فارس در دوره مدیریت سیدنظام الدین موسوی نخستین بار این مطلب را در توییتی بیان کرد و بلافاصله کانالی که توسط نزدیکان نماینده اصولگرای مغان اداره می‌شود آن را باز نشر داد تا این خبر از درون جریان اصولگرایی نقل فضای رسانه‌ای کشور شود، اما جدا از انگیزه های فردی علت را باید در جایی دیگر جست. واقعیت این است که دولت گویی سوراخ دعا را گم کرده است آنگونه که سایت رویداد ۲۴ گزارش داده است به نظر می رسد برخی از دولتی ها به جای آن که تغییری در برنامه اقتصادی ایجاد کنند و یا وزرای اقتصادی را وادار به پاسخگویی به افکار عمومی و مجلسی‌ها کنند با هدف پاک کردن صورت مسئله، چنین اندیشیده باشند که شاید اگر فردی لابی سیاسی و محفلی بیشتری با نمایندگان منتقد داشته باشد، حاشیه امنیت بیشتری را برای بقای وزرای اقتصادی ایجاد کند اما اگر چنین تحلیلی صحیح باشد دولتی ها هم چوب را خورده‌اند هم پیاز را!

بهانه شایعات این بود که حسینی با نمایندگان تعامل کافی ندارد اما حمایت قاطع و عجیب ۲۶۰ نفر از نمایندگان ماجرا را عوض کرد.
نمایندگان مجلس به صراحت در بیانیه خود نوشته بودند تسهیل روابط میان دولت و مجلس و افزایش تعامل و مدیریت صحیح، مرهون اقدامات حسینی است که باعث شده سطح مناسبات و همکاری دولت مردمی سیزدهم با مجلس شورای اسلامی ارتقاء پیدا کند.
نمایندگان مجلس در بیانیه خود حسینی را جهادی، مؤمن،‌ پاکدست، فسادستیز و انقلابی خطاب کردند و حاصل فعالیت های او را « تعامل سازنده و ضابطه مند» برای «تفاهم و همکاری بین دولت و مجلس» ارزیابی کردند.

عبارات این بیانیه چنان ایجابی گزینش شده بود که موضوع تعامل نداشتن یا نارضایتی برخی نمایندگان را تبدیل به شوخی کرد.
اما جای این سوال همچنان باقی است که پس ماجرای این خبرسازی ها چه بود؟ آیا برخی از اطرافیان همه کاره رییسی منویات خود را به نام نمایندگان جا زده بودند؟ آیا حلقه رسانه ای داوطلبان کسب جایگاه معاونت پارلمانی به آن شایعات دامن زده بودند؟ هر چه هست حمایت ۲۶۰ نفر از نمایندگان زنگ پایانی بر این شایعات بود تا نشان دهد مرد آرام فرهنگ، آداب سیاست را نیز به خوبی می داند.

به هر روی اگرچه این روزها حسینی مدام در حال وصله زدن به تعاملات دولت و مجلس است و ۲۶۰نماینده هم بر آن صحه گذاشته اند اما جدا از عملکرد معاونت پارلمانی، باید دولت سیزدهم متوجه این موضوع شده باشد که مشکل در جای دیگری است و باید هر چه زودتر تکلیف خودش را با جیب و سفره مردم روشن کند!

انتهای پیام