فرهاد امینیان، بازار؛ یکی از مهمترین معضلات و مشکلات اقتصاد تولید محور ما امروز رکود تورمی است، بیان کرد: رکود تورمی متأسفانه تولیدگران را به ورطه ضعف و مشکلات عدیده برای پرداخت دستمزد کارگران سوق خواهد داد از سوی دیگر کارگران نیز با گرفتاری‌هایی که دارند در واقع نمی‌توانند چرخ اقتصاد خانوار خود را به درستی بچرخانند.

شرایطی که امروز در حال پدید آمدن است و باید جلوی آن را گرفت که در آن پرداخت حقوق مصوب شورای عالی کار و بیش از آن تحت عنوان اضافه کار یا پاداش و عیدی در واقع به تناسب هزینه‌های تولید و شرایط حاکم بر اقتصاد کشور برای کارخانه‌دار و کارفرمایان صرفه اقتصادی ندارد در نتیجه در پسِ تداوم شرایط کنونی، احتمال بسیاری برای تعدیل نیرو یا حتی کاهش تعداد کارگران کارخانه‌ها و بخش‌های تولیدی و خدماتی می‌توان در نظر گرفت.

آثار تورمی رکود
رکود تورمی البته روی دیگری نیز دارد و آن هم کارگران هستند که حتی با حقوق مصوب اداره کار و با در نظر گرفتن خط فقر هفت میلیون تومانی، نمی‌توانند کار کنند یا به عبارت دیگر کار برایشان نسبت به حقوق صرفه اقتصادی ندارد. این موضوع دقیقاً به معنای رکود تورمی این است.

شرایط حاکم بر اقتصاد کشور باعث می‌شود نه استخدام کارگر برای کارفرما صرف داشته باشد، نه کار برای کارگران صرفه اقتصادی دارد و این شرایطی است که تولید را قفل می‌کند از سویی کارگران انتقاد دارند که حتی اگر دو میلیون تومان دیگر هم به حقوق مصوب شورای عالی کار اضافه شود، باز هم نمی‌توانند زندگی یک خانواده چهارنفره را بچرخانند و از طرف دیگر تولیدکننده‌ها اعتقاد دارند که حقوق پنج میلیون تومانی را هم نمی‌توانند پرداخت کنند در نتیجه حالتی در این بین به وجود می‌آید که تولید را به سمت رکود سوق می‌دهد و البته مولود نوعی تورم و شرایط شاخص‌های منفی اقتصادی در کشور است.

شرایط حاکم بر اقتصاد کشور باعث می‌شود نه استخدام کارگر برای کارفرما صرف داشته باشد، نه کار برای کارگران صرفه اقتصادی دارد

در استان سمنان بسیاری از واحدهای تولیدی هستند که از عهده حقوق چهار میلیون تومانی حقوق کارگران خود نیز بر نمی‌آمدند زیرا صرفه اقتصادی با توجه به مشکلات تأمین و تولید محصولات سبب شد تا نتوانند به درستی حقوق کارگران را پرداخت کند و حالا که حقوق کارگران افزایش نیز پیدا کرده، دیگر به هیچ وجه توان پرداخت حقوق را ندارند و در نتیجه اساساً نگهداری آن کارگر برای مجموعه تولیدی به صرفه نیست.

مشکلات کارخانه ها
برای اینکه دچار تعدیل در نیروی کار نشویم کارخانه‌ها مجبور هستند یا قیمت اقلام و خدمات تولیدی را برای مصرف کننده بالا ببرند و یا از دولت بخواهند تا تدبیری را در خصوص پرداختی شرایط کاری کارگران و بیمه آنها به کار بگیرند تا بتوانند شرایط را مدیریت کند وگرنه در وضعیت کنونی متأسفانه شاهد آثار سو رکود تورمی هستیم.

دیگر عیب بزرگ رکود تورمی علاوه بر مسائلی که در بالا ذکر شد، یعنی نه صرفه اقتصادی برای کارگر و نه صرفه اقتصادی برای کارفرما؛ اثر منفی شدید بر روی تولید در کشور را نیز باید اشاره کرد به عبارت دیگر قفل شدن ارتباط بین کارگر و کارفرما نخستین اثر خود را در کاهش تولید خواهد گذاشت و وقتی کاهش عرضه محصولات تولیدی مثلاً روغن نباتی از روی کارخانه‌ها صورت بگیرد با نوعی کمبود در بازار روبرو خواهیم شد که این موضوع خود باعث افزایش قیمت تولیدی می‌شود.

جران افزایش پرداختی‌ها
دومین حالت هم این است که کارخانه‌ها بخواهند محصولاتشان را گران‌تر کنند تا ما به التفاوت پرداختی به کارگران جبران شود در این شرایط باز هم قیمت برای مصرف کننده گران می‌شود یعنی هر دو سر رکود تورمی و شرایط کنونی در نهایت گرانی برای مردم است و از آنجا که کارگران هم قشری از همین مردم محسوب می‌شوند در واقع بازنده اصلی رکود تورمی کارگران و بعد از آن کارخانه‌ها هستند.

برای اینکه دچار تعدیل در نیروی کار نشویم کارخانه‌ها مجبور هستند یا قیمت اقلام و خدمات تولیدی را برای مصرف کننده بالا ببرند و یا از دولت بخواهند تا تدبیری را در خصوص پرداختی شرایط کاری کارگران و بیمه آنها به کار بگیرند ت

در این شرایط به نظر می‌رسد که دولت باید سیاست‌های ضد تورمی و ضد رکود خود را تقویت و تلاش کند تا از بودجه نفتی فاصله بگیرد، بخش خصوصی را تقویت کند، نقدینگی مردم به سمت بازارهای سرمایه و تولید حرکت دهد و حتی می‌تواند کارگران را عضو سهامداران کارخانه‌ها کند تا به نوعی شاهد تزریق سرمایه‌های مردمی به تولید باشیم به جای اینکه مردم پول‌هایشان را صرف دلار و سکه و سپرده بانکی کنند.

تولید در صورتی که بتواند به حرکت در بیاید می‌تواند تا حدودی مشکلات خود را برطرف کند اما اگر رکود تورمی موجود در خوش تغییر نشود حتی در حال هزار میلیارد تومان تزریق به کارخانه‌ها نیز برای مقطع مؤثر است و باز شرایط را بدتر خواهد کرد.