دور برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا سه‌شنبه شب با انجام یک مسابقه آغاز شد و در آن لیورپول با برگشت از شکست و بردی شیرین، جواز حضور در فینال لیگ قهرمانان را کسب کرد.
ویارئال در ورزشگاه ۲۳۵۰۰ نفری دلاسرامیکا در حالی میزبان لیورپول بود که پیش از این تنها یک بار، تیمی باخت حداقل ۲ گله در بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان را جبران کرده و راهی فینال شده بود؛ جالب آن که آن تیم، حریف ویارئال یعنی لیورپول بود (نیمه نهایی ۱۹-۲۰۱۸، مقابل بارسلونا). از سویی لیورپول نیز برای صعود به دهمین فینال اروپایی و تبدیل به چهارمین تیمی که شمار حضورهایش در فینال را دو رقمی کرده، مصمم بود (پس از رئال‌مادرید، بایرن‌مونیخ و میلان).
برای جبران شکست ۲ بر صفر، گل زودهنگام مهم‌ترین هدف ویارئال بود و زیردریایی‌های زرد قبل از دقیقه ۳ به این هدف رسیدند. ارسال استوپینیان از سمت چپ، بعد از تیر دورتر و دورتر از اندی رابرتسون، به اتین کاپوئه رسید؛ هافبک فرانسوی با پاس عرضی خود در محوطه شش‌قدم، توپ را به بولای دیا رساند و او نیز با بغل پای راست، گلزنی کرد تا ویارئال به همین سادگی در یک قدمی لیورپول قرار گیرد. دیا که در بازی ابتدای هفته و مقابل آلاوز پس از مدت‌ها در ترکیب ثابت قرار گرفته و نمایش قابل قبولی نداشت، این‌بار اعتماد دوباره اونای امری را به بهترین شکل پاسخ داد. گل دیا در دقیقه ۲ و ثانیه ۵۱، سومین گل زودهنگام ویارئال در تاریخ حضورشان در لیگ قهرمانان اروپا بود.
لیورپول که هیچ نشانی از تیم همیشگی نداشت، مرعوب جو ورزشگاه دلاسرامیکا شده و ضمن واگذاری مالکیت توپ، در بیشتر نبرد‌های تن به تن مغلوب بازیکنان ویارئال بود. در حالی که هواداران زردپوش همچنان نسبت به عدم اعلام خطای آلیسون روی لوسلسو در محوطه جریمه به دنی ماکلی معترض بودند، تیم زردپوش در دقیقه ۴۱ (۴ دقیقه بعد از صحنه مشکوک به پنالتی) به گل دوم نیز رسید.
ارسال بلند بازیکنان ویارئال به محوطه جریمه با کنترل بد کاپوئه همراه شد تا این توپ، هدر رفته به نظر برسد. با این حال، کاپوئه به زحمت توپ را به گوشه محوطه برد و روی پای چپ آورد و سپس، با ارسالی دقیق فرانسیس کوکلن را صاحب موقعیت کرد تا هموطنش با ضربه سری بالاتر از آرنولد، آلیسون را مقهور کرده و گل دوم را نیز به ثمر برساند. غفلت و ضعف دو مدافع کناری لیورپول، مشهودترین نکات دو گل ویارئال بود.
سوت پایان بازی در نیمه نخست، در حالی به صدا درآمد که لیورپول برای پنجمین بار در نیمه اول یک مسابقه خارج از خانه لیگ قهرمانان، با شکست ۲ بر صفر به رختکن می‌رفت؛ قرمز‌ها هر ۴ مسابقه قبلی را با شکست به پایان برده بودند.
نیمه دوم با یک تغییر مهم و (در نهایت) تعیین‌کننده آغاز شد و آن، ورود لوئیس دیاز به جای دیگو ژوتا بود. با تغییر رویکرد در مسابقه، لیورپول به سرعت مالکیت توپ را از حریف اسپانیایی پس گرفت و ویارئال را به تدریج، تا زمین خودی عقب کشاند. اولین موقعیت جدی لیورپول، در دقیقه ۵۵ و روی شوت از راه دور آرنولد ایجاد شد؛ ضربه محکمی که بعد از برخورد به پای مدافع حریف، به تیر افقی دروازه هم اصابت کرد و راهی کرنر شد. دو دقیقه بعد، ارسال مانه از سمت راست و به تیر دورتر، با تلاش نافرجام لوئیس دیاز برای زدن ضربه‌ای آکروباتیک راه به جایی نبرد.
لیورپول در دقیقه ۶۲، سرانجام به گلی که از ابتدای نیمه دوم استحقاقش را داشت، رسید. درگیری صلاح و کاپوئه بر سر توپی سرگردان، با زیرکی ستاره مصری به سود او شد و توپ در ورود به محوطه جریمه، به فابینیو رسید. هافبک برزیلی که در زاویه نسبتا بسته‌ای قرار گرفته و در حال ارزیابی گزینه‌های موجود در محوطه بود، در آخرین لحظه و به شکلی کاملا ناگهانی اقدام به شوتزنی با پای راست خود کرد تا این توپ غافلگیرکننده، از میان پا‌های جرونیمو رولی رد شده و نتیجه، ۲ بر یک شود.
۴ دقیقه پس از این گل، لوئیس دیاز می‌توانست بازی را به تساوی بکشاند، اما همانند صحنه ۱۰ دقیقه قبل آرنولد، ضربه او بعد از برخورد به مدافعان حریف به بخش بیرونی تیر عمودی دروازه اصابت کرد و راهی کرنر شد. حسرت دیاز، اما موقتی بود، چرا که لیورپول، تنها یک دقیقه بعد و روی همکاری او با آرنولد به گل دوم رسید.
آرنولد در سمت راست، با پای چپ و غیرنخصصی‌اش توپ را به داخل محوطه ارسال کرد؛ در شرایطی که مدافعین ویارئال خط آفساید را کاملا جلو برده بودند، دیاز از این تله فرار کرد و با ضربه سر، توپ را یک بار دیگر از میان پا‌های رولی عبور داد و بازی را به تساوی ۲-۲ کشاند. دیاز پس از خامس رودریگز (بایرن‌مونیخ، ۱۸-۲۰۱۷)، دومین گلزن کلمبیایی نیمه‌نهایی‌های تاریخ لیگ قهرمانان اروپاست.
ویارئال که پس از این گل، تیمی کاملا آشفته به نظر می‌رسید، با تصمیم اونای امری دست به دو تعویض همزمان زد و چوکووئزه و پدرازا، به ترتیب جای مورنو (مصدوم) و کوکلن را گرفتند، اما این تعویض‌ها نیز ثمری نداشت و در سوی مقابل، این لیورپول بود که بازگشتش را تکمیل کرد.
دقیقه ۷۴، توپ در نیمه خالی از بازیکن ویارئال در آستانه رسیدن به مانه بود که رولی با قماری بزرگ، از دروازه خارج شد؛ او در مواجهه با مانه جا ماند و خوان فویث، آخرین ستون دفاعی ویارئال، نیز با تکلی بیهوده روی پای مانه نتوانست مانع پیش‌روی او شود تا مهاجم سنگالی با توپ پیش‌روی کرده و با ضربه نرم پای چپ، گل سوم را نیز به ثمر برساند. مانه حالا با ۱۵ گل و عبور از دیدیه دروگبا، به تنهایی برترین گلزن آفریقایی تاریخ لیگ قهرمانان در مراحل حذفی لقب گرفته و حالا با رکورد فرانک لمپارد (بیشترین گل برای تیمی انگلیسی در مراحل حذفی) نیز برابری کرده است.
بازیکنان ویارئال که همه‌چیز را از دست رفته می‌دیدند، در دقایق پایانی بازی کار را با خشونت بیشتری دنبال می‌کردند. لوسلسو و پائو تورس با دو خطا، کارت زرد گرفتند و کاپوئه نیز پس از خطا روی کرتیس جونز، با دریافت کارت زرد دوم از زمین بازی اخراج شد.
لیورپول در نهایت این بازی را با پیروزی ۳ بر ۲ به پایان رساند تا با پیروزی ۵ بر ۲ در مجموع دو مسابقه، راهی فینال فصل ۲۲-۲۰۲۱ لیگ قهرمانان اروپا شود. آن‌ها، دومین تیم در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا هستند که باخت ۲ گله در پایان نیمه اول یک مسابقه حذفی را جبران کرده و در نهایت به پیروزی می‌رسند (اولین: تاتنهام برابر آژاکس در نیمه نهایی ۱۹-۲۰۱۸).
سومین فینال لیورپول در ۵ فصل اخیر، حالا جایگاه قرمز‌ها در آسمان فوتبال اروپا را دست‌نیافتنی‌تر می‌کند. لیورپول یک بار و در فصل ۸۱-۱۹۸۰، فینال جام باشگاه‌های اروپا در پاریس را تجربه کرده و حالا، به دنبال شناخت حریف خود از دل بازی چهارشنبه رئال‌مادرید - منچسترسیتی است؛ مسابقه‌ای که صعود رئال از آن، می‌تواند به معنای تکرار مو به موی همان فینال ۱۹۸۱ باشد!
فوتبال ۳۶۰